Wykaz środków odurzających i substancji psychotropowych — lista substancji kontrolowanych, których posiadanie, produkcja, przetwarzanie, przewóz i obrót są nielegalne bez posiadania odpowiedniego zezwolenia regulowanego Ustawą o przeciwdziałaniu narkomanii. Substancje dzieli się na grupy w zależności od stopnia ryzyka powstania uzależnienia w przypadku użycia ich w celach pozamedycznych oraz zakresu ich stosowania w celach medycznych.

Ostatnia nowelizacja wykazów poprzez Ustawę z dnia 10 czerwca 2010 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii ( Dz. U. z 2010 r. Nr 143, poz. 962 ) weszła w życie 25 sierpnia 2010 roku.

Środki odurzające

Wykaz środków odurzających określony jest w załączniku 1 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

Grupa I-N

Środki odurzające grupy I-N to substancje o dużym potencjale uzależniającym, które mogą być stosowane w celach medycznych, naukowych i przemysłowych.

oraz:

• izomery środków odurzających wymienionych w niniejszej grupie, jeżeli istnienie takich izomerów jest możliwe w ramach użytego oznaczenia chemicznego, chyba że izomery takie są wyraźnie wyłączone,
• estry i etery środków odurzających wymienionych w niniejszej grupie, jeżeli istnienie takich estrów i eterów jest możliwe, chyba że są one wymienione w innej grupie,
• sole środków odurzających wymienionych w niniejszej grupie, włączając w to sole estrów, eterów i izomerów, o których mowa wyżej, jeżeli istnienie takich soli jest możliwe.

Grupa II-N

Środki odurzające grupy II-N to substancje o średnim potencjale uzależniającym, które mogą być stosowane w celach medycznych, naukowych i przemysłowych.

oraz:

• izomery środków odurzających wymienionych w niniejszej grupie, jeżeli istnienie takich izomerów jest możliwe w ramach użytego oznaczenia chemicznego, chyba że istnienie takich izomerów jest wyraźnie wyłączone,
• sole środków odurzających wymienionych w niniejszej grupie, włączając w to sole estrów, eterów i izomerów, o których mowa wyżej, jeżeli istnienie takich soli jest możliwe.

Grupa III-N

Środku odurzające grupy III-N to substancje o nieznacznym potencjale uzależniającym podlegające kontroli złagodzonej. Preparaty zawierające substancje z tej grupy mogą być wydawane z apteki bez recepty.

• preparaty zawierające oprócz innych składników kodeinę , której ilość nie przekracza 50 mg w jednej dawce lub stężenie nie przekracza 1,5% w preparatach w formie niepodzielonej.
• preparaty zawierające oprócz innych składników:
  • acetylodihydrokodeinę,
  • dihydrokodeinę ,
  • etylomorfinę ,
  • norkodeinę,
  • nikodykodynę,
  • nikokodynę,

w których ilość środka odurzającego nie przekracza 100 mg w jednej dawce lub stężenie nie przekracza 2,5% w preparatach w formie niepodzielonej.

• preparaty zawierające w jednej dawce najwyżej 2,5 mg difenoksylatu obliczonego w postaci zasady i nie mniej niż 0,025 mg siarczanu atropiny w jednej dawce.
• preparaty zawierające w jednej dawce nie więcej niż 0,5 mg difenoksyny oraz takie ilości winianu atropiny, które odpowiadają co najmniej 5% dawki difenoksyny.

Grupa IV-N

Środki odurzające grupy IV-N to substancje, co do których stosowana jest kontrola zaostrzona i mogą być stosowane wyłącznie w celu prowadzenia badań oraz w lecznictwie zwierząt.

oraz:

• izomery środków odurzających wymienionych w niniejszej grupie, jeżeli istnienie takich izomerów jest możliwe w ramach użytego oznaczenia chemicznego, chyba że izomery takie są wyraźnie wyłączone,
• estry i etery środków odurzających wymienionych w niniejszej grupie, jeżeli istnienie takich estrów i eterów jest możliwe, chyba że są one wymienione w innej grupie,
• sole środków odurzających wymienionych w niniejszej grupie, włączając w to sole estrów, eterów i izomerów, o których mowa wyżej, jeżeli istnienie takich soli jest możliwe.

Substancje psychotropowe

Substancje psychotropowe określone są w załączniku 2 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

Grupa I-P

Substancje psychotropowe grupy I-P to substancje o braku zastosowań medycznych i o dużym potencjale nadużywania, które są wyłączone z obrotu farmaceutycznego i mogą być używane jedynie w celu prowadzenia badań naukowych.

• tetrahydrokannabinole – następujące izomery i ich warianty stereochemiczne :
  • 7,8,9,10-tetrahydro-6,6,9-trimetylo-3-pentylo-6H-dibenzo[b,d]piran-1-ol,
  • (9R,10aR)-8,9,10,10a-tetrahydro-6,6,9-trimetylo-3-pentylo-6H-dibenzo[b,d]piran-1-ol,
  • (6aR,9R,10aR)-6a,9,10,10a-tetrahydro-6,6,9-trimetylo-3-pentylo-6H-dibenzo[b,d]piran-1-ol,
  • (6aR,10aR)-6a,7,10,10a-tetrahydro-6,6,9-trimetylo-3-pentylo-6H-dibenzo[b,d]piran-1-ol,
  • 6a,7,8,9-tetrahydro-6,6,9-trimetylo-3-pentylo-6H-dibenzo[b,d]piran-1-ol,
  • (6aR,10aR)-6a,7,8,9,10,10a-heksahydro-6,6,9-trimetylo-3-pentylo-6H-dibenzo[b,d]piran-1-ol,

oraz:

• sole substancji zamieszczonych w tej grupie w każdym przypadku, gdy istnienie takich soli jest możliwe,
• stereoizomery substancji zamieszczonych w tej grupie, jeżeli istnienie takich stereoizomerów jest możliwe w ramach użytego oznaczenia chemicznego, chyba że stereoizomery takie są wyraźnie wyłączone.

Grupa II-P

Substancje psychotropowe grupy II-P to substancje o niewielkich zastosowaniach medycznych i o dużym potencjale nadużywania, które mogą być stosowane w celach medycznych, naukowych i przemysłowych.

• Δ9-tetrahydrokannabinol i jego warianty stereochemiczne,

oraz:

• izomery substancji psychotropowych wymienionych w niniejszej grupie, jeżeli istnienie takich izomerów jest możliwe w ramach użytego oznaczenia chemicznego, chyba że izomery takie są wyraźnie wyłączone,
• estry i etery substancji psychotropowych wymienionych w niniejszej grupie, jeżeli istnienie takich estrów i eterów jest możliwe, chyba że są one wymienione w innej grupie,
• sole substancji psychotropowych wymienionych w niniejszej grupie, włączając w to sole estrów, eterów i izomerów, o których mowa wyżej, jeżeli istnienie takich soli jest możliwe.

Grupa III-P

Substancje psychotropowe grupy III-P to substancje o istotnych zastosowaniach medycznych i średnim potencjale nadużywania, które mogą być stosowane w celach medycznych, naukowych i przemysłowych.

• amobarbital
• buprenorfina
• butalbital
• cyklobarbital
• flunitrazepam
• glutetimid
• katyna
• pentobarbital

oraz sole substancji zamieszczonych w tej grupie w każdym przypadku, gdy istnienie takich soli jest możliwe.

Grupa IV-P

Substancje psychotropowe grupy IV-P to substancje o istotnych zastosowaniach medycznych i małym potencjale nadużywania, które mogą być stosowane w celach medycznych, naukowych i przemysłowych.

oraz sole substancji zamieszczonych w tej grupie w każdym przypadku, gdy istnienie takich soli jest możliwe.

Prekursory narkotykowe

Dawniej załącznik 1 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii określał wykaz prekursorów narkotykowych (a załączniki 2 i 3 odpowiednio środki odurzające i substancje psychotropowe). Obecnie listę prekursorów określa Rozporządzenie (WE) nr 273/2004.

Kategoria 1

Prekursory kategorii 1 (dawniej grupa I-R) to substancje mogące służyć wyłącznie do produkcji narkotyków.

• 1-fenylo-2-propanon
• kwas N-acetyloantranilowy
• izosafrol (cis + trans)
• 3,4-metyleno-metylenodioksyfenylopropan-2-on
• piperonal
• safrol
• efedryna
• pseudoefedryna
• norefedryna
• ergometryna
• ergotamina
• kwas lizergowy

oraz:

• formy stereoizomeryczne substancji wymienionych w tej kategorii, niebędące katyną , w każdym przypadku gdy występowanie takich form jest możliwe,
• sole substancji wymienionych w tej kategorii, niebędące solami katyny, w każdym przypadku gdy istnienie takich soli jest możliwe.

Kategoria 2

Prekursory kategorii 2 (dawniej grupa IIA-R) to substancje o małym potencjale użycia do produkcji narkotyków.

• bezwodnik octowy
• kwas fenylooctowy
• kwas antranilowy
• piperydyna
• nadmanganian potasu

oraz sole substancji wymienionych w tej kategorii w każdym przypadku, gdy istnienie takich soli jest możliwe.

Kategoria 3

Prekursory kategorii 2 (dawniej grupa IIB-R) to substancje powszechnie dostępne o nikłym potencjale użycia do produkcji narkotyków.

• kwas chlorowodorowy
• kwas siarkowy(VI)
• toluen
• eter dietylowy
• aceton
• butanon

oraz sole substancji wymienionych w tej kategorii, niebędące solami kwasu chlorowodorowego i kwasu siarkowego(VI), w każdym przypadku gdy istnienie takich soli jest możliwe.

Adnotacje

1. ↑ ^{1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15} Rośliny żywe lub susz, nasiona, wyciągi oraz ekstrakty.
2. ↑ Nazwa zaczynająca się od akronimu „CP” oznacza substancję otrzymaną pierwotnie w laboratorium firmy Pfizer .
3. ↑ Akronim „HU” oznacza związek otrzymany na Uniwersytecie Hebrajskim ( ang. Hebrew University).
4. ↑ ^{4,0 4,1 4,2 4,3 4,4} Akronim „JWH” oznacza związek otrzymany przez Johna W. Hoffmana.
5. ↑ ^{5,0 5,1} Ziele konopi innych niż włókniste oraz wyciągi, nalewki farmaceutyczne, a także wszystkie inne wyciągi z konopi innych niż włókniste.
6. ↑ Koncentraty – produkty powstające w procesie otrzymywania alkaloidów ze słomy makowej, jeżeli produkty te są wprowadzone do obrotu.
   Wyciągi – inne niż koncentraty produkty otrzymywane ze słomy makowej przy jej ekstrakcji wodą lub jakimkolwiek innym rozpuszczalnikiem, a także inne produkty otrzymywane przez przerób mleczka makowego.
7. ↑ Półprodukt metadonu – 4-cyjano-2-dimetyloamino-4,4-difenylobutan.
8. ↑ Półprodukt moramidu – kwas 1,1-difenylo-2-metylo-3-morfolinomasłowy.
9. ↑ Półprodukty petydyny:
   • półprodukt A – 4-cyjano-4-fenylo-1-metylopiperydyna;
   • półprodukt B – ester etylowy kwasu 4-fenylo-4-piperydynokarboksylowego;
   • półprodukt C – kwas 4-fenylo-1-metylo-4-piperydynokarboksylowy.
10. ↑ ^{10,0 10,1} Substancja może być stosowana w lecznictwie zwierząt.

Zobacz też

• Controlled Substances Act

Bibliografia

Linki zewnętrzne

• Ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii – Dz. U. z 2005 r. Nr 179, poz. 1485
• Rozporządzenie (WE) nr 273/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie prekursorów narkotykowych z dnia 11 lutego 2004 r.