Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Wolin (miasto)

Wolin (miasto)

Wolin
Panorama miasta
Herb
Flaga
Herb Wolina Flaga Wolina
Województwo zachodniopomorskie
Powiat kamieński
Gmina
• rodzaj
Wolin
miejsko-wiejska
Prawa miejskie 1278 (lubeckie)
Burmistrz Eugeniusz Jasiewicz
Powierzchnia 14,47 km²
Ludność (XII 2009)
•  liczba
•  gęstość

4 879
337,2 os./km²
Strefa numeracyjna
+48 91
Kod pocztowy 72-510
Tablice rejestracyjne ZKA
Położenie na mapie Polski

Wolin
53°50'29″N 14°36'41″E / 53.84139, 14.61139 Na mapach: 53°50'29″N 14°36'41″E / 53.84139, 14.61139
TERC
( TERYT )
4324307064
SIMC 0980079
Miasta partnerskie Venansault
Staffanstorp
Usedom
Urząd miejski
ul. Zamkowa 23
72-510 Wolin
Strona internetowa miasta

Wolin (dawniej Julin[1], Wołyń[2], niem. Wollin) – miasto w północno-zachodniej Polsce części woj. zachodniopomorskiego , w powiecie kamieńskim , siedziba gminy miejsko-wiejskiej Wolin .

Wg danych z 31 grudnia 2009 miasto miało 4 879 mieszkańców[3]. W Wolinie co roku odbywa się Festiwal Słowian i Wikingów . Tutejsza rzymskokatolicka parafia św. Mikołaja jest siedzibą dekanatu .

Spis treści

Położenie

Mapa wyspy Wolin

Wolin znajduje się w północno-zachodniej części woj. zachodniopomorskiego , w południowej części powiatu kamieńskiego . Miasto położone jest na Pobrzeżu Szczecińskim , na południowym cyplu wyspy Wolin , nad cieśniną Dziwna . Według danych z 1 stycznia 2009 powierzchnia miasta wynosi 14,47 km²[4].

Przez miasto przebiega droga krajowa nr 3 ( ŚwinoujścieSzczecin ).

Historia

Widok Wolina w X wieku . Wizerunek umieszczony jest na jednym z bloków mieszkalnych w centrum miasta.

Początkiem wczesnośredniowiecznego Wolina była osada nad Dziwną . Dzięki dogodnemu położeniu i handlowi osada szybko się rozwijała. W średniowieczu stała się ośrodkiem kultu Świętowita . W sąsiedztwie miasta powstały cmentarzyska: Młynówka oraz Wzgórze Wisielców . Początkowo państwo-miasto prowadziło samodzielną politykę i walczyło z wojskami Mieszka I . Po zwycięstwie Mieszka I Wolin wraz z całym Pomorzem Zachodnim znalazł się na terytorium Polski[5]. Od początku XI do połowy XVII wieku miasto należało do księstwa zachodniopomorskiego, w którym panował ród Gryfitów . Po roku 1630 Wolin znalazł się pod panowaniem szwedzkim i pozostał tam do roku 1720[5], gdy przeszedł pod panowanie Prus. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do województwa szczecińskiego .

Dane historyczne
DataLudnośćZm., %
X/XI w.9000
1540350-96,1%
17401621363,1%
1794221736,8%
1816252413,8%
1857403459,8%
1900467916%
192547230,9%
193948071,8%
19462369-50,7%
19551800-24%
1970302668,1%
1978345314,1%
1988440427,5%
1992503414,3%
199551321,9%
20004950-3,5%
20074196-15,2%
Dane z 1970,78,88,92[6]

Dane z 1995,2000,2007 BDR GUSu inne dane[]

1540 - Wrota Wolina


Toponimia

Wioska Wikingów
Panorama Wolina (widok od zachodu)

Nazwa miasta jest taka sama jak nazwa wyspy Wolin , na której jest położone.

Pierwotne brzmienie nazwy jest trudne obecnie do odtworzenia. Na ogół nazwę wywodzi się z prasłowiańskiego rdzenia "vel", "vol", ("mokry", "wilgotny", "wodny"), mogła więc brzmieć Wołyń (identycznie jak na zabużańskim pograniczu polsko-ruskim). W źródłach niemieckich występuje też pod nazwami: Jumne, Jumneta, Julin, Wineta, w sagach skandynawskich Jomsborg. Wszystkie te nazwy powstały na bazie nazwy pierwotnej, ulegając różnym przekształceniom w pisowni.

Przed[2][7] i przez krótki okres tuż po II wojnie światowej [8][9][10] w języku polskim używano nazwy Wołyń. Obecną nazwę miasta wprowadzono rozporządzeniem ministrów Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 7 maja 1946 roku[11].

Zapisy źródłowe[] od wczesnego średniowiecza wymieniają:

  • 967 r. – Yuloin
  • 1124 r. – Yulin
  • 1140 r. – Wulinensis civitas, Willin
  • 1188 r. – Wołyń
  • 1185 r. – Wolin
  • 1216 r. – Yolin
  • 1217 r. – Wolin i zniemczone Wollin

Architektura

Układ miejski tworzy 42 ulice[12] oraz osiedle Robotnicze i osiedle Jaromierz .

Zabytki

Dom przy ul. Świerczewskiego 16. Instytut Archeologii i Etnologii PAN
Budynek poczty
Kolegiata

Zabytki chronione prawnie w Wolinie:

  • teren Starego Miasta[13],
  • kolegiata św. Mikołaja z XV wieku,
  • wiatrak holenderski z 1850 roku (ul. Jaracza), znajdujący się na zachodnim krańcu Wolina, za cmentarzem. Ma 3 kondygnacje, zbudowany został na rzucie koła.
  • dom z XIX wieku (ul. Zamkowa 16),
  • dom z początku XX wieku , obecnie budynek poczty, (ul. Zamkowa 22),
  • dwór z przełomu XVIII / XIX w. (ul. Zamkowa 23a).

Obiekty historyczne

  • Ratusz – powstał w stylu neogotyckim. Wybudowany został w latach 1880-1881)[14] na miejscu zamku książęcego i późniejszego klasztoru cysterek. Usytuowany jest przy ulicy Zamkowej na północ od Rynku. Obecnie mieści się tu Urząd Miejski.
  • elewator zbożowy
  • ruiny kościoła św. Jerzego
  • fragmenty murów obronnych z XIV - XV wieku, które zachowały się na długości ok. 50 metrów. Stoją za ratuszem, w północno-wschodniej części miasta. Mają wysokość 3 metrów i niejednolitą konstrukcję. Zbudowane są z kamienia.
  • zabytkowe domy - znajdują sie przy ul. Wojska Polskiego (nr 2, 4, 6, 8 i 10) oraz przy ul. Zamkowej (nr 4, 5, 16, 18, 19, 20), i pochodzą z XIX wieku. Te pierwsze, w zachodniej pierzei rynku, stoją jednak na miejscu znacznie starszej zabudowy. Widać to choćby po wąskich, szczytowych kamieniczkach, przykrytych naczółkowymi dachami.
  • Muzeum Regionalne

Przykłady dobrze zachowanej zabudowy znaleźć można również na terenie dawnego przedmieścia rybackiego przy ulicach Konopnickiej, Niedamira, Mostowej i Rybackiej. Odmienny typ zabudowy, pochodzącej z przełomu wieków XIX i XX znaleźć można w okolicy dworca i przy ulicy Świerczewskiego.

  • bastiony - jeden wybudowany na dawnym Wzgórzu Chyrowym, między ulicami Mostową i Konopnickiej. Ma formę platformy górującej nad terenem. Pochodzi z wieku XVII , a zbudowany został przez Szwedów jako fortyfikacje. Zostały z niego jedynie ceglane resztki. Drugi jest przy ulicy Ogrodowej. Jest on znacznie mniejszy. Zbudowany także przez Szwedów w XVII wieku.
  • Stanowiska archeologiczne wokół miasta:
    • na pagórku Młynówka , na zachód od grodziska, cmentarzysko szkieletowe i ciałopalne z IX - XII w.
    • na Gołogórze znane jako stanowisko Wzgórze Wisielców , nad Zalewem Szczecińskim, w skrajnie południowej części miasta, na tzw. osada i cmentarzysko kurhanowe ciałopalne z IX - X wieku .
    • Srebrne Wzgórze - na wzniesieniu nad Dziwną , pół km na północ od miasta znajdują się ślady grodziska (prawdopodobnie gród strażniczy) z IX - XII wieku , którego mieszkańcy kontrolowali ruch na Dziwnej . Zachowane wały ziemne do 3 m wysokości i fosa.

Gospodarka

W mieście zlikwidowano nierentowną Spółdzielnię Pracy Rękodzieła Ludowego i Artystycznego "Cepelianka", Wolińską Spółdzielnie Mleczarską (zatrudniała blisko 100 osób), Spółdzielnię Inwalidów "Pokój", masarnię i elewator zbożowy. Podobnie kilka mniejszych zakładów w Wolinie. W prywatne ręce przeszła - dziś już nieistniejąca - przetwórnia "Centrali Rybnej". Znacznie ograniczyły swoją działalność Zakłady Spożywcze Gminnej Spółdzielni "Samopomoc Chłopska"[15].

Obecnie w mieście znajduje się piekarnia, mały młyn oraz tartak w ZGKiM w Wolinie. Powstała także stolarnia. Zakłady te produkują na potrzeby lokalne, a każdy z nich nie zatrudnia więcej niż kilkanaście osób[15]. W mieście są dwa sklepy wielkopowierzchniowe: Netto i Biedronka .

Według danych z 2007 roku w mieście działało 654 prywatnych podmiotów gospodarczych , z czego 564 stanowiły osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą. Działalność prowadziło 5 spółdzielni oraz 8 spółek handlowych z udziałem kapitału zagranicznego[16]. W kwietniu 2008 r. 356 mieszkańców miasta było bezrobotnych[17].

Demografia

Struktura demograficzna mieszkańców miasta Wolin wg danych z 31 grudnia 2007:[16]

OpisOgółemKobietyMężczyźni
jednostkaosób %osób %osób %
populacja4916100252451,34239248,66
wiek przedprodukcyjny (0–17 lat)88818,064519,174378,89
wiek produkcyjny (18–65 lat)345670,3166433,85179236,45
wiek poprodukcyjny (powyżej 65 lat)57211,644098,321633,32

Oświata

W Wolinie jest jedna szkoła podstawowa , jedno gimnazjum oraz dwie szkoły ponadgimnazjalne[15].

Szkoła podstawowa

Publiczna Szkoła Podstawowa w Wolinie rozpoczęła swoją działalność 1 kwietnia 1946 roku. Naukę w przywróconym do stanu użytkowania budynku przez napływających do miasta mieszkańców rozpoczęło 15 uczniów.

Pierwszym kierownikiem szkoły był Antoni Liczmański, a zakończenie pierwszego powojennego roku szkolnego odbyło się 1 lipca 1947 r. Wraz z nowym rokiem szkolnym zwiększyła się liczba uczniów i nauczycieli. Staraniem rodziców, nauczycieli i władz lokalnych 27 marca 1959 roku wbudowano kamień węgielny pod budowę sali gimnastycznej, którą oddano do użytku w roku 1964 .

Kolejnym ważnym dla szkoły wydarzeniem były obchody 1000-lecia przyłączenia Wolina do Polski i sztandar od społeczności wolińskiej, który szkoła otrzymała 21 września 1967 roku. W tym też toku szkoła otrzymała imię Bolesława Krzywoustego . W roku 1971 - w 25-lecie istnienia - szkoła otrzymała Honorową Odznakę "Gryfa", a w maju 1974 Medal Komisji Edukacji Narodowej za zasługi dla nauczycieli i uczniów.

Od początku istnienia szkoły, istniała też podstawowa szkoła wieczorowa dla dorosłych oraz kursy eksternistyczne dla pracujących a także filia liceum ogólnokształcącego.

14 maja 1996 roku, w 50. rocznicę istnienia wolińskiej podstawówki, wmurowany został kamień węgielny pod rozbudowę szkoły. W wydarzeniu tym, uświetniającym uroczystość 50-lecia szkoły, oprócz uczniów i nauczycieli udział wzięli też przedstawiciele władz samorządowych, państwowych i kościelnych. Nowe skrzydło - pierwotnie przeznaczone dla klas I-III - oddane zostało 11 marca 1998 roku, a w wrześniu tego samego roku w Wolinie odbyła się Wojewódzka Inauguracja Roku Szkolnego 1998/1999.

Nowe skrzydło pierwotnie przeznaczone dla klas początkujących po reformie edukacyjnej zostało w całości przeznaczone na szkołę podstawową, a "stara" podstawówka została przeznaczona na gimnazjum.

W roku szkolnym 2003/2004 szkoła otrzymała certyfikat Szkoły z Klasą. W roku 2008 oddano do użytku nowa salę gimnastyczną[18]. Do szkoły podstawowej uczęszczało w roku 2006 / 2007 347 uczniów, z czego 183 to chłopcy, a 164 dziewczęta[19]. Placówka w roku 2006 łącznie miała 17 klas uczących się w 16 salach lekcyjnych.

Gimnazjum

Gimnazjum

Publiczne gimnazjum w Wolinie rozpoczęło działalność 1 września 1999 roku w wyniku reformy oświaty . Ma swoją siedzibę przy ulicy Spokojnej 1 w przedwojennym budynku, w którym do tej pory mieściła się szkoła podstawowa. Gimnazjum ma do dyspozycji 15 sal lekcyjnych, pracownię informatyczną, salę gimnastyczną, aulę, bibliotekę, świetlicę oraz gabinet pedagoga, pielęgniarki i stołówkę.

Do szkoły uczęszczają uczniowie - absolwenci szkół podstawowych gminy Wolin : Publicznej Szkoły Podstawowej w Wolinie, Dargobądzu, Troszynie, Koniewie oraz Społecznej Szkoły Podstawowej w Ładzinie. Liczba uczniów w roku szkolnym 2006 / 2007 wynosiła 351 uczniów, z czego 167 to chłopcy, a 184 dziewczęta[19].

Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych

W Wolinie są dwie szkoły ponadgimnazjalne. Jedną z nich jest Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych w skład którego wchodzi:

  • Liceum Ogólnokształcące (profil dziennikarski)
  • Technikum Hotelarskie
  • Technikum Architektury Krajobrazu
  • Technikum Ekonomiczne
  • Policealne Studium Ekonomiczne
  • Technikum Budowlane

Uczniowie wolińskich szkół prowadzą współpracę z ich niemieckimi rówieśnikami z Torgelow ( Niemcy ). Wspólną platformę zainteresowań znaleziono w tradycji Wikingów . W Torgelow działa Towarzystwo Ukranenland, a Ukranen, to niemiecka nazwa plemienia Wkrzan zamieszkującego tamte ziemie. Niemieccy uczniowie brali udział np. w wodowaniu w Wolinie historycznego statku "Starigard", a polska młodzież uczestnicząca w obozie w Torgelow, próbowała swych sił w rękodzielnictwie według wikingowskich wzorców. Liceum Ekonomiczne w Wolinie, od 1993 roku ma przyjazne kontakty z gimnazjum w niemieckim Eggesin . Młodzi regularnie, co 2-3 miesiące, składają sobie wizyty i podejmowani są w domach rodziców. Chodzą na wycieczki, dyskoteki i rywalizują sportowo[15].

Kultura

Amfiteatr
Percival Schuttenbach w połączonym składzie z wolińskim zespołem Gędźba jako "Perciba"

Placówką kulturalną w mieście, która organizuje większość imprez jest Ośrodek Kultury Gminy Wolin[20]. Są tam prowadzone zajęcia gry na instrumentach (pianino, gitara, organy)[21] oraz nauka różnego rodzaju sztuk plastycznych: robienia witraży[21], malarstwa[21][22] oraz zajęcia z fotografiki[21]. W piwnicach MOK-u prezentowane są liczne wystawy oraz wernisaże . Kawiarnia Miejskiego Ośrodka Kultury pełni również funkcję miejsca koncertowego dla niedużych grup muzycznych. Grali tam m.in. Greenwood , After Blues , Percival Schuttenbach czy Shannon oraz Stary Szmugler . Ośrodek kultury jest też organizatorem cyklicznych imprez organizowanych rokrocznie w Wolinie, jak Festiwal Słowian i Wikingów i Dni Morza. Mają tu swoje próby zespoły: Wolinianki i Wiolinki[21]. Na parterze budynku ratusza ma swoją siedzibę biblioteka miejska. W jej zasobach jest ponad 25 tysięcy książek.

Alternatywą dla ośrodka kultury są kółka zainteresowań w szkołach: podstawowej i gimnazjum, a także poza nimi. W gimnazjum Daniel Strzelczyk prowadzi koło plastyczne. Jest też koło historyczne, polityczne. W Wolińskim gimnazjum działa także Klub Sportowy "Sprinter". W szkole podstawowej popularnością cieszy się kółko teatralne prowadzone przez Danutę Nawrocką. Co roku w okolicach Bożego Narodzenia uczniowie przedstawiają jasełka , a zawsze jesienią organizowany jest plener malarski "Wolińska jesień". "Zerówkowicze" z oddziału przedszkolnego corocznie przygotowują też obchody Dnia Babci i Dziadka .

Jako miejsce w którym rozwija się kultura można wskazać też Muzeum Regionalne w Wolinie im. Andrzeja Kaubego . Można tu znaleźć bogactwo eksponatów dotyczących plemienia Wolinian, systemu obronnego miasta, rzemiosła, i wierzeń jego średniowiecznych mieszkańców. Od 2009 roku w muzeum działa małe kino oraz są prezentowane różnego rodzaju wystawy. Coraz większą rolę kulturalną pełni też Kolegiata św. Mikołaja . Co jakiś czas zobaczyć i usłyszeć tam można chóry zarówno polskie jak i zagraniczne.

Sport

Na terenie miasta działa Taneczny Klub Sportowy "Jantar"[22], w którym zajęcia prowadzone są przez Szkołę Tańca Anny Zjawińskiej. Mieści się tu też Uczniowski Klub Sportowy "Albatros" mający sekcję żeglarską oraz zapaśniczą . W mieście siedzibę ma klub piłkarski Vineta Wolin który obecnie gra w IV lidze [23].

W mieście, obok gimnazjum, jest stadion z miejscami siedzącymi a tuż obok zespół boisk wielofunkcyjnych - Orlik 2012 otwarty pod koniec września 2009 roku. Można uprawiać tutaj siatkówkę , grać w tenis , piłkę nożną i "w kosza ". Inne, mniejsze boisko znajduje się przy skrzyżowaniu ulic Jaracza i Konopnickiej. Z niego korzysta wyłącznie młodzież grająca "w nogę".

W Wolinie są trzy sale sportowe: przy gimnazjum, szkole podstawowej i zespole szkół ponadgimnazjalnych. Na każdej z nich odbywają się dodatkowe zajęcia, jak treningi taneczne, zapasy czy aerobik .

Infrastruktura

Transport

Statki cumujące nad Dziwną

Przez Wolin przebiega droga krajowa nr 3 . Od strony Świnoujścia biegnie ona obwodnicą Dargobądzia , następnie przez nowy most w Wolinie i dalej do Parłówka i do Szczecina . Stanowi ona część międzynarodowej trasy E65 z Malmö w Szwecji na południe Europy. Najbliższe lotnisko to port lotniczy Szczecin-Goleniów , znajdujący się 44 km od miasta.

Przez przystanek kolejowy Wolin Pomorski przebiega zelektryfikowana linia kolejowa nr 401 ( SzczecinŚwinoujście ). Na przystanku zatrzymują się jedynie regionalne pociągi osobowe relacji Szczecin Główny - Świnoujście łącznie z sezonowym pociągiem przyśpieszonym "Uznam".

W Wolinie mieści jest także portem rzecznym i morskim . W Porcie Wolin dokonywane są przeładunki głównie zboża oraz okre­sowo elementów budowlanych i innych. Pełni także funkcję portu rybackiego. Rzeką (cieśniną) Dziwną przechodzi morski tor wodny, łączący Zalew Kamieński z Zalewem Szczecińskim . Maksymalna długość statków mogących zawijać do portu wynosi 90 m, a maksymalna szerokość 10 m. Ruch statków w mieście przez cieśninę Dziwny związany jest z czterema mostami łączącymi jej brzegi.

Gospodarka komunalna

W mieście działa oczyszczalnia ścieków. W Wolinie znajduje się ujęcie wody o wydajności 219 000 m³/rok[24], z którego oprócz miasta korzysta Mokrzyca Mała i Mokrzyca Wielka .

Wolin korzysta z sieci napowietrznnej 15 kV zasilającej lokalne stacje transformatorowe 15/0,4 kV. W mieście funkcjonuje sieć kablowa (centrum miasta) i na obrzeżach sieć napowietrzna. Większość stacji transformatorowych zasilanych z sieci kablowej pracuje w układzie pierścieniowym, mając możliwość dwustronnego zasilania[25]. Operatorem elektroenergetycznym jest Enea .

Administracja

Ratusz

Miasto jest siedzibą gminy miejsko-wiejskiej . Mieszkańcy Wolina wybierają do swojej rady miejskiej 6 radnych (6 z 15). Pozostałych 9 radnych wybierają mieszkańcy terenów wiejskich gminy Wolin . Organem wykonawczym jest burmistrz . Siedzibą władz jest ratusz przy ul. Zamkowej.

Burmistrzowie Wolina (po 1990 r.):

  • Mirosław Mielniczuk (1990-1998)
  • Bogdan Wilkowski (1998–2006)
  • Eugeniusz Jasiewicz ( PSL ) (od 2006 r.)

Mieszkańcy Wolina wybierają parlamentarzystów z okręgu z komisją wyborczą w Szczecinie , a posłów do Parlamentu Europejskiego z okręgu wyborczego nr 13 .

Miasta partnerskie

Wolinianie

W Wolinie zmarł Harald Sinozęby .

Zobacz też

Przypisy

  1. Kodeks dyplomatyczny Wielkopolski obejmujący dokumenta tak już drukowane, jak dotąd nie ogłoszone, sięgające do roku 1400, t.4, Poznań 1881 - Mapa Wielkopolski, autor Dr. T. Szulc
  2. 2,0 2,1 S. Kozierowski, 1934. Atlas nazw geograficznych Słowiańszczyzny Zachodniej. Poznań: Nauka i Praca. mapa
  3. Stan w dniu 31 XII 2009 r. . „Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym” (2010-06-11). Główny Urząd Statystyczny. ISSN 1734-6118 . 
  4. 2009 r. . „Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym” (2009-08-20). Główny Urząd Statystyczny. ISSN 1505-5507 . 
  5. 5,0 5,1 Rys historyczny. W: Danuta Jeżowska, Krzysztof Próchniewicz: Wolin - miasto i gmina. zdjęcia Gogdan Jakuczun. Wołczkowo: Oficyna In Plus, 1996, ss. 7-9. . 
  6. 1.5. Warunki społeczne. W: Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Wolin. Wolin: UM w Wolinie.  ( pol. )
  7. Wollin (Wołyń) 1:100 000 Wojskowy Instytut Geograficzny Sztabu Generalnego W.P., Warszawa 1937 [1]
  8. Ustalona granica w rejonie Swinoujście - Gryfin . „Kurier Szczeciński”. 1 (I), s. 1 (1945-10-7). 
  9. Mapa Polski 1:1 000 000 Wojskowy Instytut Geograficzny Sztabu Generalnego W.P., Warszawa 1945 [2]
  10. Koleje Pomorza Przyodrzańskiego 1:1 000 000 Dyr. Okręg. Kolei Państw. w Szczecinie, 1946 [3]
  11. Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 7 maja 1946 r. ( M.P. z 1946 r. Nr 44, poz. 85 , s. 2)
  12. liczb ulic wg TERYT
  13. Zachodniopomorski Wojewódzki Konserwator Zabytków, nr rej. 68 z 29.10.1955
  14. Turystyczne szlaki gminy Wolin. W: Danuta Jeżowska, Krzysztof Próchniewicz: Wolin - miasto i gmina. zdjęcia Gogdan Jakuczun. Wołczkowo: Oficyna In Plus na zlecenie Urzędu Miasta i Gminy Wolin, 1996, s. 43. . 
  15. 15,0 15,1 15,2 15,3 Danuta Jeżowska, Krzysztof Próchniewicz: Wolin - miasto i gmina. Łódź: "In Plus" : na zlec. Urzędu Miasta i Gminy w Wolinie, 1996. . 
  16. 16,0 16,1 Bank Danych Regionalnych – Strona główna ( pol. ). GUS . [dostęp 2010-09-14].
  17. PUP w Kamieniu Pomorskim: Bezrobocie ( pol. ). BIP PUP w Kamieniu Pomorskim, kwiecień 2008. [dostęp 16 września 2008].
  18. Urszula Wołowicz. Publiczna Szkoła w Wolinie. „Informator Rady Miejskiej w Wolinie i Burmistrza Wolina”. Październik 2006. nr 5(18)/2006. Ss. 9-10 ( pol. ). 
  19. 19,0 19,1 GUS: BDR ( pol. ). [dostęp 11 września 2008 ].
  20. BIP Ośrodka Kultury Gminy Wolin
  21. 21,0 21,1 21,2 21,3 21,4 Zajęcia prowadzone w Ośrodku Kultury Gminy Wolin
  22. 22,0 22,1 Ośrodek Kultury Gminy Wolin
  23. Vineta Wolin w portalu ligowiec.net
  24. 6.1.5 Zaopatrzenie w wodę. W: Krzysztof Dąbrowski: Program Ochrony Środowiska Okres dla gminy Wolin (2005-2008). Związek Gmin Wyspy Wolin. Międzyzdroje: BIP UM w Wolinie, wrzesień 2005, s. 44.  ( pol. )
  25. 11.3 Pozostałe problemy analizowane w mniejszym stopniu szczegółowości. W: Krzysztof Dąbrowski: Program Ochrony Środowiska Okres dla gminy Wolin (2005-2008). Związek Gmin Wyspy Wolin. Międzyzdroje: BIP UM w Wolinie, wrzesień 2005, s. 106.  ( pol. )

Bibliografia

  • Danuta Jeżowska, Krzysztof Próchniewicz, Wolin – miasto i gmina, Wyd. Oficyna In Plus, Łódź, 1996, .
  • Władysław Filipowiak: Wolin - największe miasto Słowiańszczyzny Zachodniej. W: pod redakcją Gerarda Labudy: Szkice z dziejów Pomorza. redaktorzy: L. Baumgarten i M. Cywińska, redaktor techniczny: Stanisław Szczerek, korektor: M. Filipowska. Warszawa: Książka i Wiedza, grudzień 1958. 
  • Ważniejsze ośrodki wczesnośrednioweicznej Polski. W: Aleksander Gardawski, Jerzy Gąssowsk: Polska starożytna i średniowieczna. redaktor naczelny Lech Leciejewicz. Cz. Aneks. Warszawa: Państwowe Wydanie Wydawnictw Szkolnych, 1961. 

Linki zewnętrzne


Inne hasła zawierające informacje o "Wolin (miasto)":

Dzień Zmarłych ...

Wag ...

Cava de' Tirreni ...

Brescia ...

Tiumeń ...

Xiamen ...

Odense ...

Linz ...

Grenoble ...

Linköping ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Wolin (miasto)":

008c. Grecja (plansza 12) ...

008c. Grecja (plansza 5) ...

218b Sprawa polska podczas II wojny światowej (plansza 13) ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie