Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Wojna o sukcesję austriacką

Wojna o sukcesję austriacką

Wojna o sukcesję austriacką

Małujowice - Chotusice - Dettingen - Velletri - Fontenoy - Dobromierz - Soor - Kesselsdorf - Piacenza - Roucoux - Finisterre I - Lauffeldt - Finisterre II

Król Prus Fryderyk II Wielki

Wojna o sukcesję austriackąwojna toczona w latach 1740 - 1748 pomiędzy Prusami , Francją , Hiszpanią i Bawarią a Austrią , Saksonią i Sardynią .

Była spowodowana wstąpieniem na tron austriacki kobiety, Marii Teresy i nieuznaniem przez Bawarię sankcji pragmatycznej cesarza Karola VI .

Wojna została rozpoczęta najazdem Prus na Śląsk i zdobyciem go rok później. W 1746 z Austrią sprzymierzyła się Rosja , która wysłała swój korpus interwencyjny nad Ren . Wojna zakończyła się utratą Śląska przez Austrię, która oddała go Prusom na mocy pokoju w Akwizgranie podpisanego w 1748 . Zdobycie Śląska, jednej z najbogatszych prowincji Cesarstwa było jednym z ważniejszych czynników powodujących przekształcenie się Prus w mocarstwo europejskie. Ta wojna spowodowała ostateczne załamanie się systemu powstałego w pokoju westfalskim.

Przebieg wojny

Cesarz Karol VI zasłabł na polowaniu w październiku 1740 r. Zmarł 20 października . Sankcja pragmatyczna wprawdzie wskazywała następców zmarłego cesarza w osobach Marii Teresy i jej męża, ale sukcesja w krajach dziedzicznych wciąż była niepewna. W takiej sytuacji pomoc małżonkom zaproponował król Prus Fryderyk II Wielki . Zapłatą za nią miał być Śląsk , który Fryderyk, nie pytając nikogo o zgodę, zagarnął w ciągu dwóch miesięcy, między grudniem 1740 a lutym 1741 r. Maszerująca przeciwko Prusakom armia marszałka Neipperga została 10 kwietnia 1741 r. pobita pod Małujowicami . Klęska austriacka usankcjonowała zabór Śląska. Co gorsza dla nowej królowej, inne kraje, które wcześniej uznały sankcję pragmatyczną, również zechciały wzbogacić się kosztem Austrii.

Sukces Prus przypomniał niektórym monarchom o ich prawach do wiedeńskiego tronu. Dynastyczne tytuły mieli mężowie córek Józefa I, starszego brata Karola VI. Byli to elektor bawarski Karol Albert i elektor saski , i równocześnie król Polski , August III . Na habsburskie posiadłości we Włoszech wciąż łakomym okiem patrzyła Hiszpania , gdzie królowa Elżbieta Farnese uporczywie kierowała ku sprawom Italii myśli swojego męża . Król Sardynii Karol Emanuel III wciąż miał ambicję podbić Lombardię . Dążenia te popierała Francja , gdzie przewagę na dworze uzyskała partia wojenna z marszałkiem Belle-Isle . Dzięki staraniom Belle-Isle'a zawarto traktat rozbioru ziem habsburskich. Fryderyk II miał otrzymać Dolny Śląsk. Górny Śląsk i Morawy miały przypaść Augustowi III. Elektor bawarski otrzymywał Czechy, Górną Austrię i koronę cesarską.

Austria była w tym konflikcie początkowo odosobniona. Nie mogła liczyć na pomoc Rosji , uwikłanej w wojnę ze Szwecją . Wielka Brytania , Hanower i Holandia stały po stronie Marii Teresy, ale ograniczały się tylko do wsparcia finansowego.

Tymczasem koalicja nie próżnowała. Na jesieni 1741 r. elektor bawarski zajął Górną Austrię i Czechy, a 24 stycznia 1742 r. został okrzyknięty cesarzem. W tej sytuacji Marii Teresie pomogła obawa Fryderyka II przed nadmiernym wzrostem potęgi elektora bawarskiego oraz chęć zatrzymania przez Prusy całego Śląska. Dzięki pośrednictwu angielskiej dyplomacji Maria Teresa zawarła z Fryderykiem rozejm. Królowa znalazła silne oparcie na Węgrzech . Podczas koronacji 18 maja 1741 r. obiecała przywrócenie dawnych swobód. Za sprawą Jánosa Pálffy'ego Węgrzy wystawili liczną armię.

W pierwszych miesiącach 1742 r. Austriacy ruszyli do kontrofensywy. Odzyskano Górną Austrię i zajęto prawie całą Bawarię . Tymczasem Fryderyk II zerwał rozejm i, współdziałając z Sasami, zaatakował Czechy i Morawy. 17 maja 1742 r. zadał wojskom austriackim klęskę pod Chotusicami . Maria Teresa została zmuszona do podpisania 11 czerwca we Wrocławiu pokoju oddającego Prusom Śląsk (oprócz księstw cieszyńskiego i opawskiego). W ślad za Prusami z wojny wycofała się również Saksonia. W efekcie Austriacy odzyskali Czechy. 12 maja 1743 r. Maria Teresa koronowała się w Pradze na królową Czech.

Do niewielkich działań doszło również we Włoszech. Karol Emanuel lawirował między Francją i Austrią. Ostatecznie desant wojsk hiszpańskich w Italii na przełomie 1741 i 1742 r. sprawił, że zbliżył się on do Marii Teresy. We wrześniu 1743 r. zawarł sojusz z Austrią za cenę obietnicy Piancenzy i części Lombardii. W 1743 r. do wojny włączyła się również Wielka Brytania. We Francji doszła do głosu partia wojenna. W październiku 1743 r. podpisano pakt familijny z Hiszpanią, a armia francuska wkroczyła do austriackich Niderlandów. Austriacy zrezygnowali z obrony Belgii i przenieśli działania wojenne nad Ren . Zagrozili nawet Alzacji .

W tej sytuacji do wojny przystąpił ponownie Fryderyk II, którego zaniepokoił wzrost austriackiej potęgi w Niemczech. Fryderyk sprzymierzył się z cesarzem Karolem i jesienią 1744 r. uderzył na Czechy i zajął Pragę. Austriacy musieli opuścić Bawarię, ale wyprawa Fryderyka do Czech zakończyła się niepowodzeniem i odwrotem armii pruskiej. Zachęcona tym Austria zawarła sojusz z Saksonią i uderzyła na Śląsk. Fryderyk obronił jednak swoją zdobycz odnosząc zwycięstwo nad połączonymi wojskami austriacko-saskimi pod Dobromierzem 4 czerwca 1745 r. Następnie Fryderyk najechał Saksonię. 25 grudnia 1745 r. Maria Teresa podpisała pokój w Dreźnie , który powtarzał warunki pokoju wrocławskiego.

20 stycznia 1745 r. zmarł cesarz Karol. Nowy elektor bawarski Maksymilian III Józef , mimo nacisków francuskich, poparł kandydaturę Franciszka Stefana. Został on wybrany cesarzem 13 września .

Tymczasem Francuzi opanowali austriackie Niderlandy. Hiszpański infant Filip zajął we Włoszech Piemont i część Mediolanu. W 1746 r. Austriacy zdobyli Genuę i zagrozili granicom Francji. Zostali jednak rychło wyparci przez ludowe powstanie. W tym samym roku zmarł Filip V i Hiszpania straciła zainteresowanie sprawami włoskimi.

Wyczerpująca wojna została zakończona pokojem w Akwizgranie 28 października 1748 r. Austria utraciła Śląsk na rzecz Prus oraz księstwa Parmy i Piacenzy na rzecz infanta Filipa. Monarchia Habsburgów utrzymała się, a armia austriacka ponownie zaczęła zwyciężać na polach bitew. Maria Teresa nigdy nie pogodziła się z utratą Śląska. Spróbuje go odzyskać podczas następnej wojny.

Chronologia wojny

Zobacz też


Inne hasła zawierające informacje o "Wojna o sukcesję austriacką":

II wiek ...

Biskup ...

Adwentyzm ...

Synagoga Chóralna w Kownie ...

1499 ...

Iwan IV Groźny ...

XVI wiek ...

Dwudziestolecie międzywojenne na świecie ...

Antanas Smetona ...

Działania wojenne ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Wojna o sukcesję austriacką":

008c. Grecja (plansza 12) ...

203 Okres międzywojenny na świecie. Postęp techniczny i kryzys gospodarczy (plansza 3) ...

202 System wersalski. Europa po I Wojnie Światowej (plansza 10) ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie