Wojna Kwietusa Wojny żydowskie
Cesarstwo rzymskie po 120
Data	115 – 117
Miejsce	Egipt , Cyrena , Cypr , Mezopotamia
Wynik	Rewolty zostały stłumione przez Rzymian
Strony konfliktu Cesarstwo rzymskie Żydzi Dowódcy Luzjusz Kwietus Lukuas albo Andrzej Straty 200 000 w Cyrenie, 240 000 na Cyprze (wg Kasjusza Diona ).  ?

Wojna Kwietusa ( 115 - 117 ) ( hebr . מרד הגלויות (mered ha-galujot) albo מרד התפוצות (mered ha-tefucot), bunt wygnańców) to nazwa nadana żydowskiemu powstaniu które wybuchło za czasów panowania cesarza Trajana . Pochodzi ona od imienia mauretańskiego rzymskiego oficera Luzjusza Kwietusa który bezwzględnie stłumił żydowskie powstanie w Mezopotamii .

Gdy w 115 rzymska armia dowodzona przez Trajana walczyła z państwem Partów , żydowska diaspora rozpoczęła rewoltę w Cyrenajce która rozszerzyła się na Egipt i Cypr . W Cyrenie rebelianci dowodzeni przez Lukuasa^[1] albo Andrzeja^[2] zniszczyli wiele świątyń, włączając te poświęcone Hekate , Jowiszowi , Apollowi , Artemidzie i Izydzie , jak również cywilne budowle symbolizujące Rzym: Cezareum, bazylikę oraz termy . Grecka i rzymska ludność została wymordowana.

Następnie Lukuas ruszył w stronę Aleksandrii , wszedł do miasta opuszczonego przez rzymskie oddziały wojskowe i podłożył ogień pod miasto. Pogańskie świątynie i grobowiec Pompejusza zostały zniszczone. Trajan wysłał nowe oddziały pod dowództwem praefectus praetorio Marcjusza Turbona, ale Egipt i Cyrenajka zostały spacyfikowane dopiero na jesieni 117 . Sytuacja została spacyfikowana także na Cyprze , gdzie Żydzi pod dowództwem Artemiona przejęli władzę nad wyspą. Armia rzymska odbiła stolicę Salaminę i Żydom zabroniono lądować na tej wyspie.

Mezopotamia również została ogarnięta rozruchami, podczas gdy Trajan dowodził swoimi legionami przeciwko Partom w Zatoce Perskiej . Nakazał więc mauretańskiemu oficerowi Luzjuszowi Kwietusowi stłumić te powstanie. Kwietus poprowadził więc na nich swoje oddziały i zabił wielką ich liczbę. W wyniku tego zwycięstwa został mianowany namiestnikiem Judei . Kwietus, którego cesarz Trajan swego czasu zamierzał oficjalnie wyznaczyć swoim następcą, został pozbawiony dowództwa w momencie gdy Hadrian przyjął władzę i został stracony w lecie 118 .

Nie wiadomo czy powstanie objęło także Judeę.^[3][4] Jednakże sytuacja tutaj pozostała cały czas napięta dla Rzymian, czego kulminacją był wybuch powstania Bar-Kochby .

Przypisy

Bibliografia

• Pierre Prigent, Upadek Jerozolimy, Warszawa 1999, str. 83-88

Linki zewnętrzne

• Jewish Encyclopedia: BAR KOKBA AND BAR KOKBA WAR
• Livius.org: The revolt against Trajan