Agrypina Młodsza

Popiersie Agrypiny Młodszej z drugiej połowy pierwszego wieku

Iulia Agrippina Minor (ur. 6 listopada 15 r. n.e.; zm. w marcu 59 r. n.e.), córka Germanika i Agrypiny Starszej .

Urodziła się w kwaterze wojsk swojego ojca nad Renem w mieście germańskich Ubiów (Oppidum Ubiorum), nazwanym później na jej cześć Colonia Claudia Ara Agrippinensium (współczesna Kolonia ). W wieku 13 lat, w 28 r. n.e. wyszła za mąż za Gnejusza Domicjusza Ahenobarbusa , z którym miała syna, przyszłego cesarza, Nerona . Od lutego 37 r., gdy cesarzem został jej rodzony brat Kaligula , Agrypina i jej młodsze siostry Julia Liwilla i Julia Druzylla zajęły zaszczytną pozycję w państwie, a jednocześnie brylowały na dekadenckim dworze Kaliguli. Obydwie były oskarżane o kazirodcze stosunki z bratem Kaligulą oraz o współżycie z Markiem Emiliuszem Lepidusem , mężem Julii Druzylii.

W 39 roku wykryto spisek na życie cesarza, na czele którego miał stać właśnie Emiliusz Lepidus. Agrypina została skazana na wygnanie w wyniku oskarżenia o udział w tym spisku i cudzołożenie z Emiliuszem. Odwołana z wygnania przez Klaudiusza . W 41 r. poślubiła Pasjenusa Kryspusa , wcześniej męża jej szwagierki Domicji . Była oskarżana o spowodowanie przedwczesnej śmierci drugiego męża. Od 49 r. n.e. była czwartą żoną własnego stryja - cesarza Klaudiusza . Po ślubie z Klaudiuszem otrzymała tytuł Augusty. Doprowadziła do adopcji przez Klaudiusza swojego syna, zwanego odtąd Neronem oraz do pominięcia syna Klaudiusza - Brytanika w drodze do tronu. Przypisuje się jej otrucie Klaudiusza w 54 roku potrawą z grzybów, za pomocą trucicielki Locusty . Nowym cesarzem został jej syn - Neron i w pierwszym okresie jego panowania sprawowała faktyczną władzę; przy współpracy Burrusa i Pallasa . Potem została odsunięta przez Nerona od wpływów i w końcu na jego zlecenie zamordowana.

Genealogia:

Małżeństwa i dzieci:

• 1: Gnejusz Domicjusz Ahenobarbus (Gnaeus Domitius Ahenobarbus, w 28 n.e.)
  • Neron (Lucius Domitius Ahenobarbus, po adopcji Nero Claudius Caesar Drusus Germanicus)
• 2: Gajusz Salustiusz Kryspus Pasjen (w 41 n.e.)
• 3: Klaudiusz (Tiberius Claudius Caesar Augustus, w 49 n.e.)

Zobacz też

• drzewo genealogiczne Klaudiuszów Neronów