Wilhelm Gustloff (ur. 30 stycznia 1895 r. w Schwerinie , zm. 4 lutego 1936 r. w Davos w Szwajcarii ) - narodowy socjalista, szef zagranicznego oddziału organizacji NSDAP w Wiedniu.

Życiorys

Wilhelm Gustloff zdał małą maturę i następnie ukończył edukację jako bankowiec. Cierpiał na chroniczną chorobę płuc oraz krtani i z tego powodu nie był powołany do wojska w czasie pierwszej wojny światowej. W 1917 przeprowadził się do Davos w celu podleczenia płuc. W 1921 został członkiem nacjonalistycznego i antysemickiego związku Deutschvölkischer Schutz- und Trutzbund, w 1929 wstąpił do NSDAP w której od 1932 pełnił funkcję szefa krajowego zagranicznego oddziału organizacji NSDAP w Szwajcarii. Był tu m.in. odpowiedzialny za rozpowszechnianie materiałów antysemickich , w tym książki pt. Protokoły Mędrców Syjonu . Do 1936 zwerbował w Szwajcarii ponad 5 tys. członków.

4 lutego 1936 W.Gustloff został zastrzelony w Davos czterema strzałami z rewolweru przez żydowskiego studenta medycyny Davida Frankfurtera , syna rabina. Z tego powodu propaganda nacjonalistyczna wykorzystała go jako męczennika ruchu nazistowskiego. Pogrzeb państwowy zorganizowano w Schwerinie w Meklemburgii , w rodzinnym mieście W. Gustloffa. Zwłoki przewieziono specjalnym pociągiem żałobnym z Davos do Schwerina, który po drodze zatrzymywał się w Stuttgarcie , Würzburgu , Erfurcie , Halle , Magdeburgu i Wittenberdze . Tysiące członków Hitlerjugend stało na trasie przejazdu. Prócz wdowy, matki i brata zabitego, którym kondolencje złożył osobiście Adolf Hitler , w pogrzebie wzięli udział: Joseph Goebbels , Hermann Göring , Heinrich Himmler , Martin Bormann i Joachim von Ribbentrop .

Propaganda

Zabójstwo W. Gustloffa było jednym z pretekstów do uzasadnienia przeprowadzenia pogromu w 1938 r. znanego jako Noc kryształowa . Bezpośrednim powodem, dla którego zorganizowano Noc kryształową było zabójstwo dyplomaty Ernsta von Ratha przez Herszela Grynszpana w 1938 roku. Na fali pogromów związanych z Nocą kryształową spłonęła m.in. celowo podpalona, 36-letnia Synagoga w Słupsku (zaprojektowana przez Eduarda Kocha).

Najnowszy wówczas i największy statek pasażerski organizacji Kraft durch Freude , który miał być nazwany imieniem "Adolf Hitler" został osobiście przez Führera przemianowany na " Wilhelm Gustloff ". Chrztu dokonała Hedwig Gustloff, wdowa po zamordowanym i była sekretarka Hitlera. Statek ten został storpedowany przez radziecki okręt podwodny S-13 30 stycznia 1945 z wielkimi stratami w ludziach.

Imieniem W.Gustloffa nazwano wiele ulic, m.in. w Magdeburgu i Benneckenstein. Ulica Wilhelma Gustloffa znajdowała się również w w Stolp-in-Pommern (dziś Słupsku). Obecnie jest to ulica St. Czarnieckiego.

27 maja 1936 w Weimarze założono fundację Die Wilhelm-Gustloff-Stiftung, której bazą przemysłową początkowo były, poddane tzw. "aryzacji" (tj. "odżydzeniu"), zakłady braci Simsonów Simson Werk w Suhl , potem również inne przejmowane zakłady zbrojeniowe. W 1939 nastąpiło przemianowanie na "Wilhelm Gustloff Werke, Nationalsozialistische Industriestiftung" które było największym koncernem zbrojeniowym w środkowych Niemczech .