Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Jo-Wilfried Tsonga

Jo-Wilfried Tsonga

Jo-Wilfried Tsonga
Jo-Wilfried Tsonga

Jo-Wilfried Tsonga podczas Australian Open 2009
Państwo   Francja
Miejsce zamieszkania Le Mans
Data i miejsce urodzenia 17 kwietnia 1985
Le Mans
Wzrost187 cm
Masa ciała90 kg
Grapraworęczna, oburęczny backhand
Status profesjonalny2004
Zakończenie karieryaktywny
TrenerEric Winogradsky
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje5
Najwyżej w rankingu6 (17 listopada 2008)
Australian Open F (2008)
Roland Garros 4R (2009, 2010)
Wimbledon QR (2010)
US Open 4R (2009)
Gra podwójna
Wygrane turnieje4
Najwyżej w rankingu33 (26 października 2009)
Australian Open2R (2008)
Roland Garros1R (2002-2003, 2009)
Wimbledonnie startował
US Opennie startował
Strona internetowa

Jo-Wilfried Tsonga Petsonga (ur. 17 kwietnia 1985 w Le Mans ) – francuski tenisista .

Jego największym osiągnięciem w dotychczasowej karierze jest dojście, jako nierozstawionego zawodnika, do finału singla wielkoszlemowego turnieju Australian Open 2008 , gdzie przegrał z rozstawionym z nr 3. Novakiem Đokoviciem .

Grę w tenisa rozpoczął w wieku 7 lat. 17 listopada 2008 zajmował 6. miejsce w rankingu ATP . Jego trenerem jest Eric Winogradsky. Sponsorują go firmy Adidas , Babolat i Enduro .

Spis treści

Kariera

1999-2003

W 1999 został mistrzem Francji w kategorii 13/14-latków. W 2001 zdobył tytuł mistrza Europy w kategorii 15/16-latków. W 2002 wygrał juniorski turniej Canadian Open Junior, oraz, w parze z Richardem Gasquetem , juniorski turniej debla Victorian Junior Championships w Australii . 13 października 2003 został sklasyfikowany na 2. miejscu w rankingu ITF juniorów.

2007

Wystąpił z " dziką kartą " w Australian Open , gdzie w pierwszej rundzie natrafił na Andy'ego Roddicka . Przegrał 7:6(20), 6:7, 3:6, 3:6, z najdłuższym tie-breakiem rozegranym w całej historii Australian Open . W czerwcu doszedł do IV rundy Wimbledonu bez straty seta. Tam jego przeciwnikiem był Richard Gasquet , który pokonał Tsongę 4:6, 3:6, 4:6.

2008

Rok 2008 rozpoczął od wielkoszlemowego Australian Open , gdzie awansował do finału imprezy. Nierozstawiony w tym turnieju, pokonał m.in. w I rundzie nr 9. rozgrywek - Andy'ego Murraya 7:5, 6:4, 0:6, 7:6, w IV rundzie rozstawionego z nr 8. Richarda Gasqueta 2:6, 6:7(7), 7:6(8), 6:3 oraz w ćwierćfinale nr 14. Michaiła Jużnego 7:5, 6:0, 7:6(8). W walce o finał wygrał z nr 2. Rafaelem Nadalem 6:2, 6:3, 6:2. W finale przegrał z rozstawionym z nr 3. Novakiem Đokoviciem 6:4, 4:6, 3:6, 6:7(2).

Przez większość sezonu Tsonga pauzował ze względu na kontuzje, zrezygnował m.in. ze startów w turnieju im. Rolanda Garrosa oraz Wimbledonu . Tego roku zabrakło go również na Igrzyskach Olimpijskich w Pekinie . Wystartował dopiero w US Open , gdzie odpadł w III rundzie. Pierwsze zwycięstwo w karierze odnotował na turnieju w Bangkoku , gdzie w finale pokonał 7:6(4), 6:4 Novaka Đokovicia , rewanżując się tym samym za porażkę z Australian Open 8 miesięcy wcześniej.

Na przełomie października i listopada zwyciężył w turnieju BNP Paribas Masters z cyklu Masters Series w Paryżu . W finale zwyciężył Argentyńczyka Davida Nalbandiana 6:3, 4:6, 6:4. Dzięki temu zdołał awansować do turnieju Masters Cup w Szanghaju z udziałem ośmiu najlepszych zawodników kończącego się sezonu. Tsonga przegrał dwa pierwsze pojedynki w grupie (z Dawidienką i del Potro ), co wyeliminowało go z dalszych rozgrywek, ale w ostatnim meczu po raz kolejny pokonał Novaka Đokovicia , późniejszego zwycięzcę.

2009

Tsonga wystartował w Australian Open dochodząc do ćwierćfinału imprezy, eliminując m.in. rozstawionego z numerem 9. w turnieju Amerykanina Jamesa Blake'a . W ćwierćfinale spotkał się Hiszpanem Fernando Verdasco i przegrał z nim w czterech setach. Tydzień potem Tsonga zdobył swój trzeci profesjonalny tytuł w karierze, pokonując w finale turnieju w Johannesburgu rodaka Jeremego Chardyego 6:4, 7:6(5). W lutym odpadł w ćwierćfinale turnieju z serii 500 Series w Rotterdamie po przegranej z Rafaelem Nadalem, ale tydzień później wygrał czwarty turniej w karierze, rozgrywany na twardych kortach w Marsylii . W finale pokonał rodaka Michaëla Llodrę wynikiem 7:5, 7:6(3). W półfinale po raz czwarty z rzędu pokonał 3. rakietę świata, Serba Novaka Đokovicia .

W marcu, podczas rozgrywek Masters Series w Indian Wells odpadł w III rundzie, po porażce z Igorem Andriejewem , a w Miami osiągnął ćwierćfinał. Na kortach ceglanych French Open uzyskał ćwierćfinał, w którym przegrał w czterech setach z Juanem Martinem del Potro .

Sezon gry na kortach nawierzchni trawiastej zainaugurował od turnieju w Halle (porażka z Tommym Haasem w II rundzie). W wielkoszlemowym Wimbledonie awansował do III rundy, gdzie uległ Ivo Karloviciowi 6:7(5), 7:6(5), 5:7, 6:7(5).

Podczas US Open Series również nie osiągnął półfinał turnieju w Montrealu , pokonując w ćwierćfinale Rogera Federera 7:6(5), 1:6, 7:6(3) (mimo iż przegrywał w trzecim secie już 1:5). W półfinale Tsonga przegrał z Andy Murrayem . W US Open Tsonga przegrał w czwartej rundzie z Chilijczykiem Fernando Gonzalezem w czterech setach. Tsonga następnie pomógł Francji pokonać Holandię w meczu Pucharu Davisa , wygrywając pojedynki z Jessim Huta Galungiem oraz Thiemo de Bakkerem w grach singlowych. W deblu wraz z Michaelem Llodrą pokonał holenderską parę Bakker/Sjiesling.

Jesienią uzyskał półfinał turnieju w Bangkoku . Mecz o finał przegrał z Viktorem Troickim 6:1, 2:6, 3:6. Natomiast kolejny zawodowy triumf odnotował w turnieju rangi 500 Series w Tokio , pokonując w finale Michaiła Jużnyja 6:3, 6:3. W Szanghaju , rozgrywkach Masters Series doszedł do III fazy, pokonując wcześniej Chińczyka, Zeng Shaoxuana (w I rundzie miał wolny los). Spotkanie o ćwierćfinał przegrał z Robinem Söderlingiem 3:6, 3:6. Do rozpoczynającego się turnieju BNP Paribas Masters rozgrywanego w Paryżu Tsonga przystąpił jako obrońca tytułu. W pierwszej rundzie miał "wolny los", który przysługuje najwyżej rozstawionym w zawodach tenisistom. W II etapie zmierzył się z Albertem Montañésem , z którym wygrał 6:1, 7:5, a w dalszej fazie wyeliminował Gillesa Simona 6:2, 6:3. W ćwierćfinale zagrał z nr 2. rozgrywek, Rafaelem Nadalem . Hiszpan pokonał Tsongę 5:7, 5:7.

Statystyki

Gra pojedyncza (5-1)

Finały turniejów wielkoszlemowych

NrKońcowy wynikRokTurniejNawierzchniaPrzeciwnikWynik finału
1.Przegrany2008 Australian Open Twarda Novak Đoković 6:4, 4:6, 3:6, 6:7(2)

Finały turniejów Masters

NrKońcowy wynikRokTurniejNawierzchniaPrzeciwnikWynik finału
1.Zwycięzca2008 Paryż Twarda David Nalbandian 6:3, 4:6, 6:4

Finały turniejów 250 Series i 500 Series

Legenda
500 Series
250 Series
NrKońcowy wynikRokTurniejNawierzchniaPrzeciwnikWynik finału
1.Zwycięzca2008 Bangkok Twarda Novak Đoković 7:6(4), 6:4
2.Zwycięzca2009 Johannesburg Twarda Jérémy Chardy 6:4, 7:6(5)
3.Zwycięzca2009 Marsylia Twarda Michaël Llodra 7:5, 7:6(3)
4.Zwycięzca2009 Tokio Twarda Michaił Jużnyj 6:3, 6:3

Gra podwójna (4-0)

Finały turniejów Masters

NrKońcowy wynikDataTurniejNawierzchniaPartnerPrzeciwnicy w finaleWynik finału
1.Zwycięzca2009 Szanghaj Twarda Julien Benneteau Mariusz Fyrstenberg
Marcin Matkowski
6:2, 6:4

Finały turniejów 250 Series i 500 Series

Legenda
ATP Tour 500 Series
ATP Tour 250 Series
NrKońcowy wynikDataTurniejNawierzchniaPartnerPrzeciwnicy w finaleWynik finału
1.Zwycięzca2007 Lyon Twarda Sébastien Grosjean Łukasz Kubot
Lovro Zovko
6:4, 6:3
2.Zwycięzca2008 Sydney Twarda Richard Gasquet Bob Bryan
Mike Bryan
4:6, 6:4, 11-9
3.Zwycięzca2009 Brisbane Twarda Marc Gicquel Fernando Verdasco
Mischa Zverev
6:4, 6:3

Osiągnięcia w turniejach Wielkiego Szlema i Masters

Turniej2004200520062007200820092010Wygrane turniejeBilans w turnieju
Turnieje Wielkoszlemowe
Australian Open 1RFQFSF0 / 415-4
French Open 1R4R4R0 / 36-3
Wimbledon 4R3RQF0 / 39-3
US Open 3R3R4R-0 / 37-3
Wygrane turnieje0 / 10 / 30 / 20 / 40 / 30 / 13N/A
Bilans spotkań0-15-38-212-412-3N/A37-13
Turnieje Masters
Indian Wells 4R3R4R0 / 34-3
Miami 3RQFQF0 / 37-3
Monte Carlo 3R0 / 11-1
Rzym 1R1RQF0 / 32-3
Madryt 3R2R2R0 / 32-3
Montreal SF-0 / 13-1
Cincinnati 2R-0 / 10-1
Szanghaj Nie ATP Masters Series3R0 / 11-1
Paryż 2R2RWQF1 / 411-3
Hamburg 2RNMS0 / 11-1
Wygrane turnieje0 / 10 / 11 / 60 / 80 / 51 / 20N/A
Bilans spotkań1–11-112-510-88-5N/A35-20

Linki zewnętrzne


Inne hasła zawierające informacje o "Jo-Wilfried Tsonga":

1986 ...

1983 ...

1979 ...

1980 ...

1987 ...

1988 ...

1992 ...

1990 ...

1989 ...

Katedra św. Piotra i Najświętszej Marii Panny w Kolonii ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Jo-Wilfried Tsonga":

Hasło nie występuje w innych lekcjach!





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie