Wiktor Emanuel Sabaudzki, właściwie: Vittorio Emanuele Alberto Carlo Teodoro Umberto Bonifacio Amadeo Damiano Bernardino Gennaro Maria di Savoia (ur.
12 lutego
1937
w
Neapolu
) –
książę Neapolu
i pretendent do tronu
Królestwa Włoch
, przez monarchistów zwany "Wiktor Emanuel IV".
Był księciem Neapolu i jednocześnie ostatnim następcą tronu królestwa Italii. Obecnie jest głową
dynastii sabaudzkiej
(wł. Casa di Savoia) i tytułuje się królem
Italii
, a także Królem Jerozolimy. Jego nadzieje na objęcie tronu swego kraju rozwiały się po referendum konstytucyjnym
2 czerwca
1946
roku, kiedy społeczeństwo włoskie większością 54,3% głosów zadecydowało o zniesieniu
monarchii
i przyjęciu
republikańskiej
formy rządów, jednocześnie wybierając przedstawicieli do Zgromadzenia Konstytucyjnego.
Został następcą tronu we Włoszech
9 maja
1946
roku. Monarchia została zniesiona w jego kraju
13
czerwca
1946
roku, był więc następcą tronu przez 34 dni. W
Szwajcarii
został namiętnym
numizmatykiem
-zbieraczem monet. Pasją tą zaraził się od swego
dziadka
.
W
1983
roku zmarł jego
ojciec
, król
Humbert II
, którego pogrzeb zgromadził około 350 tys. jego rodaków na uroczystości i 23 mln przed telewizorami. Razem z Wiktorem Emanuelem, jego rodziną,
księciem Monako
Rainierem III
, wysłannikiem prezydenta Francji Mitteranda i arcyksięciem
Ottonem Habsburgiem
w pogrzebie wziął udział
legat
papieski.
Książę Neapolu (tytuł dziedziczny) włączył się w
politykę
Włoch występując z oficjalnymi roszczeniami do tronu, 15 grudnia 1969 ogłosił się jednostronnie królem Włoch. Jego sprawę wspomaga partia Alleanza Monarchica wydająca również gazetę "Italia Reale" (Italia Królewska).
Rodzina
11 stycznia 1970 w
Las Vegas
Wiktor Emanuel wziął ślub cywilny z Mariną Ricolti Doria (ur. 12 lutego 1935 w Genewie). Świadkiem tego ślubu był szach
Iranu
–
Reza Pahlawi
. 7 października 1971 para wzięła ślub kościelny w
Teheranie
. Mają jednego syna –
Emanuela Filiberta
, księcia
Wenecji
i Piemontu (ur.
22 czerwca
1972
w
Genewie
), który ożenił się z aktorką
francuską
Clotilde Courau i ma dwie córki – Wiktorię i Luizę.
Kontrowersje
- W nocy 17 sierpnia 1978 r. z pokładu swego jachtu postrzelił śmiertelnie śpiącego na pokładzie innego jachtu, 19-letniego Dirka Hamera. Po trwającym 13 lat procesie uznany za winnego nieumyślnego spowodowania śmierci i skazany na sześć miesięcy więzienia[1].
- 16 czerwca 2006 został aresztowany i oskarżony o
korupcję
i
stręczycielstwo
[2]
- w 2007 r. Wiktor Emanuel i jego syn Emanuel Filibert zgłosili wniosek o odszkodowanie od państwa włoskiego w wysokości 260 mln euro tytułem strat finansowych i krzywd moralnych oraz zwrotu nieruchomości. Rząd włoski odrzucił te żądania[3].
Przypisy
