Wiesław Walendziak
Data i miejsce urodzenia	28 listopada 1962 Gdańsk
Prezes Zarządu Telewizji Polskiej S.A.
Okres urzędowania	od marca 1993 do kwietnia 1996
Następca	Ryszard Miazek
Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów
Przynależność polityczna	Akcja Wyborcza Solidarność
Okres urzędowania	od października 1997 do marca 1999
Poprzednik	Grzegorz Rydlewski
Następca	Jerzy Widzyk
Poseł IV kadencji Sejmu
Przynależność polityczna	Prawo i Sprawiedliwość
Okres urzędowania	od 19 października 2001 do 15 marca 2004
Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Wiesław Walendziak (ur. 28 listopada 1962 w Gdańsku ) – polski polityk , dziennikarz, publicysta, były prezes Telewizji Polskiej , minister w rządzie Jerzego Buzka , poseł na Sejm III i IV kadencji.

Życiorys

W 1987 ukończył studia na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Gdańskiego na kierunku historia. W latach 80. był uczestnikiem opozycyjnego Ruchu Młodej Polski oraz Niezależnego Zrzeszenia Studentów w środowisku akademickim Trójmiasta . W latach 1987–1989 wraz z innymi działaczami trójmiejskiej opozycji pracował w Spółdzielni Robót Wysokościowych.

W 1989 został redaktorem naczelnym tygodnika "Młoda Polska". Funkcję tę pełnił do 1991. Od 1991 do 1993 był redaktorem Agencji Filmowej "Profilm". W tym samym czasie prowadził w Telewizji Polskiej programy publicystyczne Bez znieczulenia i Lewiatan, które wyróżnione zostały telewizyjną nagrodą Wiktora .

W 1993 pełnił funkcję dyrektora programowego, a następnie Dyrektora Generalnego Telewizji Polsat . W 1994 został prezesem zarządu Telewizji Polskiej . Stanowisko to zajmował do 1996. W okresie jego prezesury istotną rolę w TVP zaczęło odgrywać skupione wokół niego środowisko młodych działaczy i dziennikarzy katolickich, nazywanych "pampersami" . Na antenie pojawiły się prowadzone przez tych dziennikarzy programy, takie jak Puls dnia czy Fronda. Jednocześnie w TVP pojawiło się więcej programów rozrywkowych (m.in. Randka w ciemno ).

Po odejściu z TVP zaangażował się w działalność polityczną. Brał udział w tworzeniu Akcji Wyborczej Solidarność . W wyborach parlamentarnych w 1997 odpowiadał za kampanię medialną AWS. W tych samych wyborach również sam po raz pierwszy uzyskał mandat poselski. W rządzie Jerzego Buzka został ministrem-członkiem Rady Ministrów , pełniącym funkcję szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów . W marcu 1999 zrezygnował z funkcji szefa KPRM, odrzucił również propozycję przyjęcia stanowiska ministra kultury . Zaangażował się także wraz z częścią dawnego środowiska "pampersów" w tworzenie Telewizji Familijnej mającej być przeciwwagą dla uznawanej za opanowaną przez lewicę TVP . Przedsięwzięcie to jednak okazało się nieudane. W wyborach prezydenckich w 2000 odpowiadał za kampanię medialną Mariana Krzaklewskiego .

W 2001 po raz drugi został wybrany posłem w okręgu gdyńsko-słupskim z listy Prawa i Sprawiedliwości . W Sejmie IV kadencji pełnił funkcję przewodniczącego Komisji Skarbu Państwa, Uwłaszczenia i Prywatyzacji . 15 marca 2004 zrezygnował z mandatu poselskiego i wycofał się z polityki.

W 1990 był członkiem Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego . Od 1990 do 1992 należał do Koalicji Republikańskiej , zaś od 1992 do 1994 do Partii Konserwatywnej . Do działalności partyjnej powrócił po odejściu z TVP. Od 1998 od 2001 pełnił funkcję wiceprezesa Stronnictwa Konserwatywno-Ludowego . W 2001 wraz grupą innych członków SKL przeciwnych współpracy z Platformą Obywatelską utworzył Przymierze Prawicy . Rok później wraz z całym Przymierzem Prawicy wstąpił do Prawa i Sprawiedliwości . Zrezygnował z funkcji partyjnych w 2003.

Po rezygnacji z mandatu poselskiego zaangażował się w przedsięwzięcia biznesowe. Jako prezes powołanej w imieniu Polsatu i TVN spółki Polski Operator Telewizyjny zaangażował się w realizację programu budowy naziemnej telewizji cyfrowej. Z programu wycofała się jednak TVP . 19 września 2005 objął stanowisko wiceprezesa Prokom Investments S.A. Z ramienia tej spółki zasiada w radzie nadzorczej producenta insuliny Bioton .

27 września 2009 za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej, za działalność na rzecz przemian demokratycznych, za osiągnięcia w podejmowanej z pożytkiem dla kraju pracy zawodowej i społecznej został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski ^[1].

Autor wielu tekstów z dziedziny historii i polityki, publikował m.in. w "Bratniaku" (piśmie Ruchu Młodej Polski ), "Dzienniku Bałtyckim" , "Gazecie Wyborczej" , "Nowym Państwie" , "Rzeczpospolitej" , " Wprost ", "Życiu" i "Życiu Warszawy" . Jest laureatem Nagrody Kisiela z 1990. W 2003 wraz z Kazimierzem Marcinkiewiczem założył Instytut Środkowoeuropejski, wydawcę dwumiesięcznika " Międzynarodowy Przegląd Polityczny " redagowanego przez Konrada Szymańskiego . Od wielu lat zaangażowany w działalność na rzecz niepodległości Tybetu oraz obrony praw człowieka.

Przypisy

Źródła

• Strona sejmowa posła IV kadencji