Wacław Grodziecki, lub Grodecki (ur. ok. 1535 , zm. 1591 ) - duchowny katolicki, kanonik wrocławski, ołomuniecki i brneński, kartograf.

Urodził się w Grodźcu na Śląsku Cieszyńskim jako syn Macieja Grodzieckiego z Brodów, starosty cieszyńskiego, i Heleny Starowiejskiej. W latach 1550 - 1555 studiował w Akademii Krakowskiej matematykę i filozofię. W 1556 r. wyjechał na dalsze studia na uniwersytet do Lipska . Prawdopodobnie w 1558 r. wyjechał do Rzymu , gdzie przebywał już jego brat Jan. W 1561 r. przez Pragę wrócił do Krakowa . Tu w 1564 r. ukończył studia z dyplomem magistra sztuk wyzwolonych.

Wkrótce po ukończeniu studiów objął stanowisko kanonika w kapitule wrocławskiej, odstąpione mu przez brata Jana, który przeniósł się na Morawy . Po kilku latach Jan ściągnął brata do Ołomuńca , zabezpieczając mu kanonię w tutejszej kapitule i stanowisko dziekana kolegiaty brneńskiej . W Brnie obaj bracia doprowadzili do utworzenia kolegium jezuickiego. W 1572 r., po objęciu biskupstwa ołomunieckiego, Jan przekazał również Wacławowi funkcje scholastyka ołomunieckiego i prepozyta brneńskiego. W 1574 r. po śmierci brata Wacław zrezygnował z dwóch ostatnich funkcji, wiążąc się już na stałe z Brnem . Żył skromnie, nie angażując się w rozgrywki kościelnej hierarchii.

Podczas pobytu w Lipsku Wacław Grodziecki opracował znaną mapę Polski, wydaną ok. 1562 r. w Bazylei . Mapę wraz z indeksem do niej i rozprawką Melanchtona o pochodzeniu Słowian Grodziecki dedykował królowi Zygmuntowi Augustowi . W rzeczywistości mapa Grodzieckiego stanowiła pomniejszony i niewiele zmieniony fragment wcześniejszej wielkiej (podziałka ok. 1:1000000) mapy Bernarda Wapowskiego , wydrukowanej w 1526 r. w Krakowie w drukarni Unglera . Ponieważ prawie cały nakład map Wapowskiego spłonął w czasie pożaru Krakowa w 1528 r., dzieło Grodzieckiego uchodziło przez długi czas za najlepszą mapę ziem polskich. Była często wznawiana i przerabiana, a swą popularność zawdzięcza m.in. zamieszczeniu jej w znanym atlasie Theatrum Orbis Terrarum Abrahama Orteliusa z 1570  r.

W 1570 roku ze swoimi braćmi Janem i Henrykiem dokonał podziału majątku pozostawionego przez ojca; w 1573 roku Henryk sprzedał Grodziec Janowi i Wacławowi.

Bibliografia