Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

WFM Osa

WFM Osa

OSA M-50 (M-52)
Osa, widok z przodu
Producent WFM
Okres produkcji 1959 - 1965
Miejsce produkcji Warszawa   Polska
Klasa skuter
Silnik 150 (172,3) cm3 jednocylindrowy dwusuwowy chłodzony powietrzem, 6,5 (8) KM
Skrzynia biegów 3-biegowa
Masa własna 125-130 kg
Pokrewne SR 59 "Berlin"
Widok z boku
Widok silnika
Widok z tyłu

Osa M-50 (M-52) to polski skuter . Jedyny skuter produkowany seryjnie w PRL . W latach 1959 - 1965 WFM w Warszawie wyprodukowała ich ok. 25 tys. sztuk.

Historia

  • 1955 - pierwszy prototyp o nazwie "Żuk"
  • 1956 - drugi prototyp o nazwie "Bąk"
  • 1957 - prototypy o nazwie "Odra 1" i "Odra 2"
    • - pięć prototypów "Osa"
  • 1959 - pierwsza seria: "Osa M-50"
  • 1962 - model: "Osa M-52"
  • 1963 - prototyp: "Osa M-55"
  • 1965 - zakończenie produkcji.

W 1952 r. przy dziale Głównego Konstruktora Warszawskiej Fabryki Motocykli, utworzona została komórka doświadczalna,a w pierwszej połowie 1955 r. powstały trzy pierwsze prototypy skuterów: Żuk , Bąk oraz - Osa , która okazała się najbardziej dojrzałą konstrukcją skierowaną do produkcji.

Propozycja wywołała istną burzę w ministerstwie. Pojawiały się pytania przeciwników, po co potrzebny jest naszemu prostemu ludowi taki luksusowy, iście kapitalistyczny, produkt. Skąd brać blachę na osłony? Blachę potrzebną na kabiny Starów , Lublinów , Warszaw i w innych gałęziach gospodarki narodowej. Dzięki przychylności prasy, która nim się spostrzeżono, rozdmuchała sprawę polskiego skutera, oraz dzięki coraz liczniejszym zagranicznym sukcesom sportowych kierowców fabrycznych WFM , wyrażono zgodę na produkcję Osy.

Głównymi twórcami warszawskiego skutera byli inżynierowie Krzysztof Brun, Jerzy Jankowski i Tadeusz Mathia. Do napędu zastosowano silnik S-06A. Oś cylindra usytuowano poziomo w osi głównej skutera, a skrzynia biegów znalazła się w górze pod kątem 105 stopni w stosunku do kierunku jazdy. Zmusiło to konstruktorów do opracowania specjalnego, obiegowego smarowania sprzęgła i skrzyni biegów. Olej czerpany był za pomocą łańcucha sprzęgłowego i rozbryzgiwany po całej komorze sprzęgła. Żeberka silnika były większe i ułożone promieniście tak, aby nie hamować ruchu powietrza w tunelu chłodzącym.

Dzięki doskonałemu zawieszeniu kół na wleczonych wahaczach i nisko usytuowanemu środkowi ciężkości, skuter prowadził się znakomicie i komfort jazdy Osą był bardzo wysoki. I to nie tylko podczas jazdy na twardych miejskich ulicach, ale nawet na wiejskich, piaszczystych traktach. Sprzyjały temu duże 14" calowe koła, ułatwiające znacznie jazdę w terenie. Motocykl wyposażony został w bardzo dobre hamulce.

Zaraz po uruchomieniu seryjnej produkcji, polski skuter zadebiutował w Rajdzie Tatrzańskim. W terenowych rajdach szybkich i obserwowanych, Osy były najlepsze w swojej klasie. XXXV sześciodniówka Enduro w Bad Aussen w Austrii w 1960 r. była wielkim świętem polskich skuterów. Zespół fabryczny WFM niemal znokautował konkurencję. Mirosław Malec zdobył złoty medal, Józef Rewerelli -srebrny i Maciej Piątkowski - brązowy. Wszyscy na Osach już z nowymi silnikami 175 cm³. Rok później, Mirosław Malec ukończył Szkocką Sześciodniówkę, jeden z najcięższych na świecie rajdów obserwowanych. Wkrótce Osy znalazły uznanie w oczach zagranicznych klientów i były eksportowane do wielu krajów.

Przygotowanie produkcji, testowanie prototypów, wprowadzanie zmian i usprawnień, trwało jeszcze kilka lat ze względu na trudne warunki w socjalistycznej gospodarce. Mimo to plany było dalekosiężne, a dążenie konstruktorów zmierzały nawet do wprowadzenia wersji z elektrycznym rozrusznikiem w 1960 roku."

Montaż próbnej serii skuterów WFM Osa M-50 warszawska fabryka rozpoczęła w drugiej połowie lutego 1959 r, zaś pierwsze Osy pojawiły się w sklepach w lipcu lub w sierpniu. W trzecim kwartale tego roku ruszyła produkcja seryjna.

W 1962 r. pojawił się nowy model Osy M-52. Miał on cały szereg zmian, a zwłaszcza nowy, większy silnik 175 cm³ o wymuszonym dmuchawą chłodzeniu (symbol S-33). Początkowo nowy skuter produkowany był wyłącznie na eksport , głównie do Indii, ale w końcu zaczął trafiać też na polski rynek. W większej Osie zastosowano bagażnik i zwiększono długość kanapy. Warszawski skuter stał się konstrukcją dojrzałą, trwałą i niezawodną. Niestety, arbitralne decyzje władz w 1965 r. przecięły nić istnienia Warszawskiej Fabryki Motocykli. W momencie najbardziej niespodziewanym i ekonomicznie nieuzasadnionym...

Dane techniczne skuterów OSA M50 (w nawiasach M52)

Silnik

  • Typ: dwusuwowy, chłodzony powietrzem (z dmuchawą)
  • Układ: jednocylindrowy, z leżącym cylindrem
  • Rozrząd: przepłukiwanie zwrotne Pojemność skokowa: 200cm³
  • Średnica x skok tłoka: 57 (61,5)mm x 58 mm
  • Stopień sprężania: 6,5 (6,3)
  • Moc maksymalna: 6,5 KM przy 4800 obr./ min (8,0 KM przy 4800 obr./ min)
  • Zasilanie: gaźnik G 20S (GM 24 U2 Pegaz), filtr powietrza z wkładem siatkowym zwilżanym olejem. Kranik paliwa bez rezerwy.
  • Smarowanie: mieszankowe 1:25
  • Rozruch: nożny
  • Prądnica i zapłon: Iskrownik - prądnica z wirującym kołem magnesowym na czopie wału silnika, prądnica 6V 28W, minus na "masie", prostownik selenowy, sygnał dźwiękowy elektromagnetyczny, Reflektor ze światłem drogowym i mijania 25/ 25W, i postojowym 3W. Tylna lampa: pozycja 3W, stop *5W, oświetlenie szybkościomierza 0,6W (1,5W), kontrolka świateł postojowych 1,5W. Przerwa na przerywaczu 0,3 - 0,4 mm. Wyprzedzenie zapłonu *4,9 /- 0,2 mm przed ZZ (4,4mm). Świeca zapłonowa 14mm o wartości cieplnej wg Boscha 240 (225). Odstęp elektrod 0,4 - 0,6 mm.
  • Akumulator: 6V 7 Ah

Przeniesienie napędu

  • Silnik-sprzęgło: pojedynczy łańcuch tulejkowy 3/8" x 7,5 x 44 ogniwa ( 3/8" x 7,5 x 48 ogniw)
  • Sprzęgło: mokre, trzytarczowe o sześciu sprężynach (czterotarczowe, ze sprężyną centralną)
  • Skrzynia biegów: trzystopniowa
  • Przełożenia: 1: 2,935 (2,89), 2: 1,486 (1,47), 3: 1,0 (1,0)
  • Napęd tylnego koła: łańcuch tulejkowy 1/2" x 7,75 x 98 ogniwek (1/2" x 7,75 x 9, przełożenie 2,79 (2,93)

Podwozie

  • Rama: rurowa, spawana, otwarta
  • Zawieszenie przednie: wahacz wleczony, dwa elementy resorująco-tłumiące, skok koła 105 mm
  • Zawieszenie tylne: wahacz wleczony, dwa elementy resorująco-tłumiące, skok 106 mm
  • Hamulec przedni: bębnowy
  • Hamulec tylny: bębnowy
  • Opony przód/ tył: 3,25 x 14, koła wzajemnie wymienne, ciśnienie powietrza przód: 1,2 kG/cm², tył 1,6 kG/cm², w dwie osoby 1,9 kG/cm²

Nadwozie

  • Tłoczone z blachy stalowej, głęboki błotnik przedni, podnóżki w formie stopni wykładane gumą, pojemnik na narzędzia w obudowie lampy, zbiornik *paliwa pod siedzeniem, dostęp do wlewu paliwa po odchyleniu siedzenia do tyłu, (bagażnik)

Wymiary i masy

  • Długość: 1880 (1950) mm
  • Szerokość: 610 mm
  • Wysokość: 920 - 970 mm (940 mm)
  • Wysokość siedzenia: 740 mm
  • Rozstaw osi: 1280 mm (1300 mm)
  • Minimalny prześwit: 160 mm
  • Masa bez płynów: 125 kg (130 kg)
  • Dopuszczalna masa całkowita: 305 kg (310 kg)
  • Zbiornik paliwa: 7,5 l.
  • Pojemność skrzyni biegów: 0,95 l.

Dane eksploatacyjne

  • Prędkość maksymalna: 80 (85) km/h
  • Zużycie paliwa: 3,2 l./100 km

Linki zewnętrzne


Inne hasła zawierające informacje o "WFM Osa":

Armia Czerwona ...

Historia Japonii ...

Uniwersytet Warszawski ...

Armia Krajowa ...

Gregor Mendel ...

Osa ...

Wojna sześciodniowa ...

Rzut oszczepem ...

Jan XXII ...

Trzmielojad ...


Inne lekcje zawierające informacje o "WFM Osa":

017. Przegląd i znaczenie stawonogów (plansza 21) ...

030. Oddziaływania międzypopulacyjne (plansza 17) ...

Owady i pajęczaki (plansza 11) ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie