Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Nie znaleziono szukanej frazy! Poniżej znajduje się fraza najbardziej przypominająca szukaną.

Marek Belka

Marek Belka - (ur. 9 stycznia 1952 w Łodzi) – polski profesor ekonomii, polityk, dwukrotnie wicepremier i minister finansów, od 2 maja 2004 do 31 października 2005 premier Polski.

Wykształcenie i działalność naukowa

Ukończył w 1972 studia ekonomiczne na Uniwersytecie Łódzkim, po których podjął pracę w Katedrze Ekonomii na tej uczelni początkowo na stanowisku asystenta. W 1978 uzyskał stopień naukowy doktora, w 1986 obronił habilitację, w 1994 otrzymał tytuł profesora nauk ekonomicznych.

Od 1986 pozostaje równolegle związany z Instytutem Nauk Ekonomicznych Polskiej Akademii Nauk. W latach 1993-1997 pełnił funkcję dyrektora tej jednostki. Podejmował również współpracę z prywatnymi wyższymi uczelniami, m.in. z Wyższą Szkołą Humanistyczno-Ekonomiczną w Łodzi.

W latach 1978-1979 i 1985-1986 odbywał długoterminowe staże w Uniwersytecie Columbia i Uniwersytecie w Chicago, zaś w 1990 przebywał na krótkim stażu w London School of Economics.

Opublikował ponad 100 prac naukowych, poświęconych głównie teorii pieniądza oraz polityki antyinflacyjnej w krajach rozwijających się. Specjalizuje się w zakresie ekonomii stosowanej oraz współczesnej myśli ekonomicznej.

Jest także członkiem Komitetu Nauk Ekonomicznych PAN.

Działalność publiczna

W okresie PRL działał w Związku Socjalistycznej Młodzieży Polskiej i PZPR[1]. W III RP związany z Sojuszem Lewicy Demokratycznej, do partii formalnie należał tylko w latach 1999-2005.

W 1990 został doradcą i konsultantem w Ministerstwie Finansów, a następnie Ministerstwie Przekształceń Własnościowych i Centralnym Urzędzie Planowania.

W 1996 objął stanowisko konsultanta Banku Światowego. Równolegle, w latach 1994-1996, był wiceprzewodniczącym Rady Strategii Społeczno-Gospodarczej przy Radzie Ministrów, a następnie doradcą ekonomicznym prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego.

Wicepremier i minister finansów

W lutym 1997 został powołany na funkcje wicepremiera oraz ministra finansów w rządzie Cimoszewicza, zastępując w nim Grzegorza Kołodkę. Stanowiska te zajmował do października 1997, kiedy ustąpił z urzędu razem z całym rządem po przegranych przez SLD wyborach parlamentarnych.

W październiku 2001 został ponownie wicepremierem i ministrem finansów, tym razem w rządzie Leszka Millera. W okresie swojego urzędowania wprowadził podatek od dochodów kapitałowych, nazwanych później "podatkiem Belki". Jeszcze w trakcie kampanii wyborczej zapowiadał ograniczenia wydatków socjalnych, zarzucano mu później, iż tymi wypowiedziami przyczynił się do słabszego wyniku koalicji SLD-UP w wyborach parlamentarnych.

Z rządu odszedł z dniem 6 lipca 2002.

Praca w Iraku

Od czerwca do października 2003 pełnił funkcję szefa koalicyjnej Rady Koordynacji Międzynarodowej w Iraku. Od listopada 2003 do kwietnia 2004 był dyrektorem ds. polityki gospodarczej w Tymczasowych Władzach Koalicyjnych w Iraku, odpowiedzialnym za reformę walutową, stworzenie nowego systemu bankowego i nadzór nad gospodarką.

Prezes Rady Ministrów

W kwietniu 2004 zgłoszony jako prezydencki kandydat na następcę Leszka Millera. 2 maja 2004 Aleksander Kwaśniewski oficjalnie powołał go na stanowisko premiera oraz przewodniczącego Komitetu Integracji Europejskiej oraz dokonał zaprzysiężenia jego pierwszego gabinetu. Marek Belka wygłosił exposé w dniu 14 maja, nie uzyskał jednak w Sejmie wotum zaufania.

W tak zwanym "drugim kroku" mimo przekładania terminów nie został przez Sejm zgłoszony żaden kandydat. 11 czerwca 2004 prezydent po raz drugi desygnował i powołał Marka Belkę na premiera. 24 czerwca stosunkiem głosów 236:216 Sejm zatwierdził go na tym stanowisku, udzielając mu wotum zaufania. 15 października 2004 Sejm udzielił ponownego wotum zaufania jego drugiemu rządowi stosunkiem głosów 234:214. 25 kwietnia 2005 w wyniku dymisji ministra środowiska Jerzego Swatonia Marek Belka przejął jego obowiązki, zostając p.o. ministra środowiska. 6 maja 2005 wraz z gabinetem podał się do dymisji, po nieprzegłosowaniu w Sejmie uchwały o skróceniu kadencji, jednak prezydent Aleksander Kwaśniewski dymisji nie przyjął. 1 września 2005 Marek Belka został również ministrem sportu.

Wiosną 2005 zadeklarował gotowość do poparcia Partii Demokratycznej oraz uczestniczył w kilku jej spotkaniach. W sierpniu poparł kandydaturę Henryki Bochniarz w wyborach prezydenckich, w wyborach parlamentarnych bez powodzenia kandydował do Sejmu z pierwszego miejsca na liście Partii Demokratycznej w okręgu łódzkim. Nie został jednak członkiem tego ugrupowania.

19 października na pierwszym posiedzeniu Sejmu V kadencji złożył dymisję. Pełnił obowiązki premiera do czasu powołania nowej Rady Ministrów w dniu 31 października 2005.

Działalność po 2005

27 grudnia 2005 został mianowany na stanowisko sekretarza wykonawczego Komisji Gospodarczej ONZ ds. Europy (UNECE), obowiązki na tym stanowisku objął z początkiem 2006. W styczniu 2009 został dyrektorem Departamentu Europejskiego Międzynarodowego Funduszu Walutowego.

Jest także ambasadorem Łodzi w kampanii o przyznanie temu miastu tytułu Europejskiej Stolicy Kultury 2016.


Inne hasła zawierające informacje o "Marek Belka":

Rodzimy Kościół Polski ...

II wiek ...

Nadciśnienie tętnicze ...

Wiktor Sukiennicki ...

Julius Jewelowski ...

1972 ...

Ewangeliści ...

Akcja (prawo) ...

Wojciech Bogusławski ...

Sobieski ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Marek Belka":

09. Strategie przedsiębiorstw (plansza 11) ...

Maszyny proste (plansza 6) ...

Tristan i Izolda ? kochankowie doskonali? (plansza 2) ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie