Vida (l.mn. vidas) – krótka biografia trubadura pisana prozą w języku prowansalskim (oksytańskim). Słowo vida w staroprowansalskim oznacza "życie" . W średniowiecznych chansonnierach, zbiorach manuskryptów zawierających poezję trubadurów, do dzieł konkretnych autorów dodane są często krótkie – często obfitujące w zdarzenia fantastyczne – biografie. Pojawiają się także tzw. razos – noty wyjaśniające genezę utworu.

Vida Jaufre Rudela

Jaufre Rudel z Blaye był wysoko urodzonym księciem Blaye; i zakochał się on w hrabinie Tripoli, nie ujrzawszy jej ani razu, ale słysząc o niej wiele dobrego od pielgrzymów powracających z Antiochii. Skomponował wiele pieśni o niej, chwaląc ją w pięknych melodiach i smutnych słowach. Pragnąc ją ujrzeć, wziął krzyż i wyruszył w morze; na łodzi zaś zachorował. Przyniesiono go, ledwo już żywego, do gospody w Tripoli i powiedziano o tym hrabinie; ta zaś przyszła do niego i wzięła go w ramiona. Poznał, że to musi być ona, i odzyskał zmysły słuch i woni, i chwalił Boga za to, że mógł dożyć chwili, gdy jego ukochana znalazła się przy nim. I tak umarł w jej ramionach, a ona pochowała go z honorami w świątyni i jeszcze tego samego dnia pogrążyła się w głębokim smutku.

Trubadurzy ze spisanymi vidas

Źródła

• Biographies des troubadours, ed. i przekł. J. Boutière and A.-H. Schutz. Paris: Nizet, 1964.
• The Vidas of the Troubadours, ed. i przekł. Margarita Egan. New York: Garland, 1984. .