Uzus językowy (zwyczaj językowy) – przyjęty w danej
społeczności
sposób posługiwania się
systemem językowym
, jego jednostkami i regułami ich łączenia. Uzus jest podstawą kształtowania się
normy językowej
– jeśli pewne elementy, początkowo uznawane za niepoprawne, staną się szeroko rozpowszechnione, a tym samym zaczną należeć do uzusu, to uzyskają one status poprawnych w ramach normy użytkowej, skąd po jakimś czasie mogą przejść do normy wzorcowej.
Bibliografia
Andrzej Markowski
: Kultura języka polskiego. Teoria. Zagadnienia leksykalne. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 21. .
Inne hasła zawierające informacje o "Uzus językowy":
