Piotr Uslar ( ros. Петр Карлович Услар, ur. 1 września 1816 r., zm. 20 lipca 1875 r., według starego stylu 20 sierpnia 1816 - 8 lipca 1875 ) – rosyjski generał, inżynier i językoznawca niemieckiego pochodzenia, zasłużony badacz języków kaukaskich oraz etnografii ludów Kaukazu . Członek-korespondent Petersburskiej Akademii Nauk (od 1868 r.).

Piotr Uslar urodził się w majątku Kurowo w guberni twerskiej. W latach 1837 - 1840 służył jako inżynier na północnym Kaukazie, później ukończył Akademię Sztabu Generalnego i odbył kilka podróży zagranicznych. W 1850 r. został został członkiem Wydziału Kaukaskiego Rosyjskiego Towarzystwa Geograficznego. W 1858 r. został poproszony o napisanie historii Kaukazu. Praca nad zbieraniem materiałów doprowadziła do rozbudzenia zainteresowania językami kaukaskimi . Szczegółowym badaniom nad językami północnego Kaukazu i Dagestanu poświęcił Uslar 11 lat wytrwałych studiów, co w efekcie zaowocowało jego ogromny wkładem w poznanie i opisanie wielu języków regionu. Jest to tym cenniejsze, iż większość tych języków nie posiadała podówczas piśmiennictwa. Uslar dokonał opisu wielu języków kaukaskich, sporządzając szkice ich gramatyk oraz przygotowując dwujęzyczne słowniczki.

Uslar pozostawił materiały dotyczące m.in. języków: abchaskiego , ubychskiego, swańskiego , czeczeńskiego , awarskiego , lakijskiego , tabasarańskiego , lezgińskiego , dargińskiego, a także - spośród języków dagestańskich - arczyńskiego . Wiele spośród prac Uslara wydano dopiero pośmiertnie. Uważa się go za jednego z twórców językoznawstwa kaukaskiego. Prace Uslara nie straciły wartości do dzisiaj, ponieważ w wielu wypadkach zawierają najstarsze zapisy niektórych języków. Zebrane materiały mogą także służyć do badań diachronicznych nad poszczególnymi językami.