 Nie znaleziono szukanej frazy! Poniżej znajduje się fraza najbardziej przypominająca szukaną.
orfizm
orfizm - nurt religijny w starożytnej Grecji, powstały w VI wieku p.n.e., związany z kultem Dionizosa–Zagreusa oraz twórczością greckiego śpiewaka, Orfeusza.
Według orfickiej wersji mitu, Dionizos miał być synem Zeusa i Persefony. Dziecko narodzone z tego związku nosiło imię Zagreus i miało, przejmując władzę od Zeusa, zapewnić światu wieczną szczęśliwość. Siedmiu Tytanów, wrogów Zeusa, ugotowało i zjadło małego Zagreusa. Za karę Zeus spalił ich piorunem. Z popiołu powstali ludzie. Mają więc w sobie zarówno cząstkę zła (tytani) i boskości (szczątki Dionizosa). Dzięki specjalnym oczyszczeniom można rozwinąć w sobie cząstkę boską. Atena ocaliła serce Zagreusa, z którego narodził się Dionizos. Orficy mieli też wyznawać i rozwijać naukę o wędrówce dusz. Zgodnie z ich wierzeniami dusza istnieje niezależnie od ciała i pozostaje nawet po jego śmierci, wcielając się w inne ciała. Ciało jest dla duszy więzieniem. Wcielenie jest karą za grzechy. Dusza zostaje wyzwolona z ciała po przejściu cyklu oczyszczeń, oddając swą boską część Dionizosowi. Gdy stanie się tak z wszystkimi ludźmi, we wszechświecie zapanuje wieczna radość i harmonia.
Cierpienie życia w ciele można łagodzić przez praktyki religijne (misteria) i ascezę. W związku z wiarą w metempsychozę orficy powstrzymywali się od zabijania zwierząt i spożywania mięsa.
Ruch miał się wywodzić od na wpół mitycznego poety Orfeusza (znanego z mitu o Eurydyce), któremu przypisywano wprowadzenie w Grecji misteryjnych form kultu dionizyjskiego. Wyznawcy ofizmu energię czerpali z pieśni i hymnów śpiewanych przez Orfeusza na jego tajemniczej lirze. Pieśni te miały często charakter miłosny, gdyż natchnieniem Orfeusza była jego ukochana Eurydyka. Ludzie często odnajdowali w jego utworach przesłanie, które pomagało im w dalszym życiu. Reformatorem orfizmu był Pitagoras. Orfizm wywodził się z Tracji, następnie ogarnął Attykę. Niejaki Onomakritos z Aten miał zebrać pieśni Orfeusza. Fascynacji orfizmem w pewnym stopniu ulegał Platon. Orfizm wywarł też wpływ na wczesne chrześcijaństwo.
Część historyków zaprzecza istnieniu orfizmu, uznając go za zbiór różnych praktyk misteryjnych związanych z postacią Orfeusza, które tradycja skompilowała w jeden system religijny.
Inne hasła zawierające informacje o "orfizm":
Ananke (bogini)
...
Orfeusz
Ὀρφεύς Orpheús,
łac.
Orpheus) –
mit. gr.
tracki
śpiewak i
poeta
, twórca
orfizmu
.Uchodził za syna boga
Apollina
i muzy
Kalliope
. Pochodził z Tracji. Wymienia ...
Zagreus
...
Pitagoras
Metaponcie, choć według niektórych tylko 40 dni. We wszystkich koloniach greckich wyznawano
orfizm
, zaś wspólnoty pitagorejczyków miały dysponować ponadto wspólną własnością, nie wiadomo jednak ...
Tragedia
Wyspiańskiego
. Odrodzenie tragedii na przełomie XIX i XX ze względu na zainteresowanie orfizmem, dionizyjskością, jej aspektami religijnymi, mistycznymi, mitologicznymi i ezoterycznymi nastąpiło zwłaszcza pod ...
Pan (mitologia)
...
Wizygoci
...
Anaksymander
w ten sam sposób, w jaki się pojawił. Widoczne są tu wpływy
orfizmu
i koncepcji
metempsychozy
.Warto nadmienić, że Anaksymander dopuszczał możliwość istnienia nieskończonej ilości ...
orfizm
align=justify>
orfizm - nurt religijny w starożytnej Grecji, powstały w VI wieku p.n.e., ...
Inne lekcje zawierające informacje o "orfizm":
013b. Kultura, religia i nauka starożytnej Grecji (plansza 10)
...
|
