USS Oklahoma (BB-37)
Historia
Położenie stępki	26 października 1912
Wodowanie	23 marca 1914
Wejście do służby	2 maja 1916
Wycofanie ze służby	1 września 1944
Los okrętu	ciężko uszkodzony podczas ataku na Pearl Harbor, ze względu na parowo-tłokowy napęd stwierdzono nieoplacalność remontu, zatonął podczas rejsu do stoczni złomowej
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	standardowa (bojowa): 29 531 ton metrycznych (32 215 t)
Długość	177,7 m
Szerokość	32,91 m
Zanurzenie	10,2 m
Prędkość	20.5 węzła
Załoga	1384 osób
Uzbrojenie	10 x 356 mm 18 x 127 mm 4 x 76,2 mm 14 x 12,7 mm Browning MG
Logo Wikimedia Commons

USS Oklahoma (BB-37) – pancernik typu Nevada Marynarki Wojennej USA z okresu I i II wojny światowej . Bliźniaczą jednostką był pancernik USS "Nevada" (oba okręty różniły się od siebie napędem, nawet po przebudowie - Nevada miał nowoczesne kotły, turbiny i przekładnie, a Oklahoma napędzany był przestarzałą maszyną parową VTE). .

Stępkę pod okręt położono 26 października 1912 roku, wodowanie odbyło się 23 marca 1914 roku. Okręt oddano do służby 2 maja 1916 r.

USS "Oklahoma" był ostatnim pancernikiem floty USA wyposażonym w maszyny parowo-tłokowe VTE. W latach 1927-1929 okręt został całkowicie przebudowany. Wymieniono między innymi kotły, śruby, armaty, system kierowania ogniem, wzmocniono opancerzenie pionowe i poziome, dodano zbiorniki wypornościowe i dodatkowe grodzie przeciwtorpedowe, zmieniono architekturę nadbudówek i poprawiono social. Po przebudowie USS "Nevada" operował głównie na Pacyfiku.

Podczas ataku japońskiego na Pearl Harbor 7 grudnia 1941 r. USS "Oklahoma" został trafiony dziewięcioma torpedami w lewą burtę ok. godziny 8.10 (w tym samym mniej więcej czasie eksplodował pancernik USS "Arizona" ), przy czym pierwsze pięć torped uderzyło w czasie krótszym niż minuta i 10 sekund. Kolejna, dziesiąta torpeda przeszła pod dnem i detonowała w zetknięciu z nabrzeżem. Podmuch eksplozji nieznacznie uszkodził fragment prawej burty "Oklahomy". Na skutek bezpośredniego, bardzo szybkiego uderzenia 9 silnych torped w jedną burtę w nieprzygotowany do walki okręt (status Z), pancernik przewrócił się do góry dnem, grzebiąc w swoim wnętrzu 400 osób z załogi liczącej ponad 1300 ludzi. Przyczyna utraty okrętu był fakt, że wszystko wydarzyło się zbyt szybko. Pomimo doskonałego podziału na grodzie i efektywnego systemu ochrony przeciwtorpedowej, po niemal natychmiastowym uderzeniu pierwszych pięciu torped nie było czasu na szybkie kontr-balastowanie i kolejne torpedy uderzały już w górne partie burty, gdzie woda mogła rozlewać się o wiele swobodniej poprzez włazy, rury komunikacyjne i przewody wentylacyjne. Po ataku na Pearl Harbor przedstawiciele BuShips orzekli, że winy za utratę okrętu nie ponosi jego konstrukcja, a zaskoczenie i zbyt szybkie uderzenia kolejnych torped.

USS "Oklahoma" został podniesiony z dna w 1943 roku, ale ze względu na wielkość szkód, przestarzały napęd oraz na fakt, że przewaga w pancernikach floty USA nad Japońską Cesarską Flotą była już wówczas przytłaczająca, zrezygnowano z remontu. Kadłub sprzedano po zakończeniu wojny na złom. Bezwładny, nieszczelny kadłub zerwał sie jednak z holu i zatonął w sztormie po drodze do San Francisco.

Bibliografia

1. Friedman N. "Battleship design and development 1905-1945", Londyn 1978 r.
2. Friedman N. "U.S. Battleships", USN Institurte Press, Annapolis 1985 r.
3. Raven A. "Warships", Conway MP. Londyn 1994 r.
4. Walkowiak T., przedruki dokumentacji remontowych, Floating Drydocks