Turzyca nibyciborowata
Turzyca nibyciborowataTurzyca nibyciborowata, t. ciborowata (Carex pseudocyperus L.) -
gatunek
byliny
należący do rodziny
ciborowatych
. W Polsce dość pospolity
gatunek rodzimy
. Morfologia- Pokrój
-
Bylina
tworząca zwarte kępy.
-
Łodyga
- Ostro trójkancista o wysokości (30)40-100 cm.
-
Liście
- Wąskie, szerokości (5)9-13(15) mm, dłuższe od łodygi, płaskie, brzegiem szorstkawe, nagie, jasnozielone.
Pochwy liściowe
o brunatnym zabarwieniu, sieciowato unerwione.
-
Kwiaty
- Roślina
jednopienna
, kwiaty rozdzielnopłciowe, zebrane w
kwiatostany
-
kłosy
. Kłos szczytowy męski zwisający na krótkiej
szypułce
, długi na 2-3 cm o wąskocylindrycznym kształcie, rdzawoczerwony. Kwiaty męskie z trzema
pręcikami
. Pod kłosem męskim od trzech do sześciu kłosów żeńskich, długości 2-6(10) cm, szerokości 8-12 mm, zwisających na szypułkach spośród których utrzymująca najniższy kłos jest najdłuższa. Kwiaty żeński z jednym
słupkiem
o trzech znamionach wychylającymi się z pęcherzyka.
Przysadki
lancetowate z szydełkowatym wyrostkiem, o jajowatej, biało obrzeżonej podstawie, górą brzegiem piłowane, nieznacznie krótsze od pęcherzyka: długości 4-7 mm.
Podsadki
liściowate, dłuższe od kwiatostanu.
-
Owoce
- Brązowy, trójkanciasty, jajowaty
orzeszek
, długości 2 mm i szerokości 1 mm, ukryty w pęcherzyku. Pęcherzyki podłużnie lancetowate, żeberkowate, długości 5-6 mm, silnie odstające, barwy jasno bądź żółtozielonej, połyskujące, zwężają się w długi dzióbek z dwoma ostrokrawędzistymi, odchylonymi ząbkami.
Ekologia- Rozwój
-
Bylina
,
wiatropylna
,
hydrofit
,
hemikryptofit
. W Polsce kwitnie w maju i czerwcu, niekiedy w lipcu.
-
Siedlisko
- Zasiedla wilgotne siedliska mezo- i eutroficzne, o
glebach
mineralno-organicznych i torfowych. Występuje głównie na brzegach zbiorników wodnych i rowów oraz
torfowiskach
.
-
Fitocenozy
- W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych
gatunek charakterystyczny
dla związku (All.)
Magnocaricion
oraz zespołu
zespołu
(Ass.)
pła szalejowego
(Cicuto-Caricetum pseudocyperi)[2].
- Genetyka
- Somatyczna liczba
chromosomów
2n
= 66[3].
Przypisy- ↑ Stevens P.F.:
Angiosperm Phylogeny Website
(
ang.
). 2001–. [dostęp 2009-06-14].
- ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. .
- ↑ Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. .
Bibliografia- Stanisław Kłosowski, Grzegorz Kłosowski: Rośliny wodne i bagienne. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2007. .
-
Jakub Mowszowicz
: Pospolite rośliny naczyniowe Polski. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1983. .
- Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. .
Inne hasła zawierające informacje o "Turzyca nibyciborowata":
Murawa bliźniczkowa
...
Turzyca patagońska
...
Mazurski Park Krajobrazowy
...
Torfowisko
...
Polska Czerwona Księga Roślin
...
Jezioro eutroficzne
...
Las łęgowy
...
Ols
knieć błotna
,Crepis paludosa -
pępawa błotna
,Cirsium oleraceum -
ostrożeń warzywny
,Carex pseudocyperus -
Turzyca nibyciborowata
,Carex riparia -
turzyca brzegowa
,Carex gracilis -
turzyca zaostrzona
,Carex acutiformis - ...
Nizina Śląska
...
Łąka
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Turzyca nibyciborowata":
032. Ekologia biosfery (plansza 5)
...
029. Elementy limnologii i glacjologii (plansza 12)
...
Typy owoców (plansza 12)
...
|