El Tajín

Totonakowie – lud indiański w Meksyku , w czasach prekolumbijskich zajmowali wschodnie wybrzeże i górzyste regiony Meksyku. Obecnie zamieszkują północną część stanów Veracruz i Puebla . Posługują się językiem z grupy penuti, spokrewnionym z językiem maja , używają także języka hiszpańskiego . Obecnie społeczność Totonaków liczy ok. 280 tys. osób ( 1993 ). Zajmują się przede wszystkim rolnictwem, rybołówstwem morskim i rzemiosłem, zachowując dawne zwyczaje i folklor.

Kultura Totonaków przeżywała swój największy rozkwit od II do X wieku , a jej głównym ośrodkiem było El Tajín . Totonacapan - czyli kraj Totonaków zorganizowany był teokratycznie . W panteonie bóstw najważniejsze miejsce zajmował Centeotl - bóg kukurydzy, reprezentujący potęgę życiodajnego słońca, następnie Tajín - bóg deszczu i piorunów, odpowiednik Tlaloca , i Quetzalcoatl . Cechą charakterystyczną ich sztuki była rzeźba, zwłaszcza ludzkie twarze rozjaśnione uśmiechem. Tzw. "uśmiechnięte twarzyczki" wyróżniają się na tle przedstawień prekolumbijskich, wyrażających na ogół powagę, grozę i potęgę, wierzenia Indian oparte były bowiem głównie na niepokoju, lęku, a nawet strachu.

Obszar zamieszkany przez Totonaków został podporządkowany przez Azteków w połowie XV wieku . Totonakowie byli pierwszymi sprzymierzeńcami Hiszpanów w ich walce przeciwko państwu azteckiemu.

Zobacz też

• Mezoameryka
• Sztuka Totonaków
• Historia Meksyku
• Historia Ameryki Południowej i Środkowej