Muzeum Pałacu Topkapı |
| Muzeum Pałacu Topkapı |
Muzeum Pałacu Topkapı |
Nazwa ojczysta | Topkapı Sarayı |
Nazwa angielska | Topkapı Palace Museum |
Data założenia | 9 listopada 1924 |
Lokalizacja |
Turcja
Stambuł |
Adres | Sultanahmet, Eminönü
Istanbul, Turkey |
|
Strona internetowa muzeum
|
Topkapı Sarayı – pałac w centrum
Stambułu
, który był rezydencją
sułtanów
przez ponad 380 lat, od
1453
roku. Budowę rozpoczęto za panowania sułtana
Mehmeda II Zdobywcy
w 1453 roku, zaraz po zdobyciu
Konstantynopola
, a zakończono w
1465
[1] roku. Ostatnim używającym pałacu sułtanem był
Mahmud II
(do
1839
roku). Sułtan
Abdulmecid I
przeniósł siedzibę władców do pałacu
Dolmabahçe
.
Historia pałacu
Topkapı przebudowywano w kolejnych wiekach, ale jego podstawowy, czterodziedzińcowy układ został zachowany. Osmanowie przejęli od
bizantyjskich
władców zwyczaj oddzielania władcy od ludu, trzeci (najbardziej wewnętrzny) tylko dla władcy i upoważnionej służby (białych eunuchów). Na tym dziedzińcu znajduje się dawny
Aya Irini Kilisesi
czyli kościół Bożego Pokoju, obecnie sala koncertowa.
Brama Imperialna
Oddziela pałac od miasta. Została zbudowana za panowania sułtana Mehmeda II Zdobywcy. Jest zwana również Bâb-ı Hümâyûn. Nad bramą znajduje się inskrypcja z
1478
roku. Po bokach bramy znajdują się pomieszczenia dla strażników.
Pierwszy Dziedziniec
Zwany również Alay Meydanı - dziedziniec janczarów. Był on dostępny dla wszystkich, był jednocześnie jedynym miejscem w pałacu, gdzie wysocy dostojnicy mogli wjechać konno. Dziedziniec ma nieregularny kształt, między Bramą Imperialną a Bramą Pozdrowień ciągnie się 300 metrowa aleja. Po lewej stronie dziedzińca znajdowały się magazyny zaopatrujące pałac, pomieszczenia dla kupców, stajnie i łaźnie. Budynki te nie zachowały się do dzisiaj. Na pierwszym dziedzińcu znajduje się również
Hagia Eirene
, która została włączona do kompleksu pałacowego jako arsenał, oraz mennica.
Drugi Dziedziniec
Za Orta Kapı (Bramą Środkową) znajduje się drugi dziedziniec. Bramę wzniósł w
1524
roku
Sulejman I Wspaniały
, który przy budowie zatrudnił architektów z podbitych
Węgier
. Zaraz za wejściem widać makiety pałacu, ułatwiające orientację w układzie kompleksu pałacowego. Nieco dalej zorganizowano wystawę sułtańskich powozów, sprowadzonych dla władcy i jego rodziny. W pałacowych kuchniach zachowała się część kolekcji chińskiej porcelany.
Trzeci Dziedziniec
Brama na trzeci dziedziniec
Trzeci dziedziniec Topkapı był prywatnym podwórcem sułtana. Aby do niego wejść trzeba było przejść przez Bab-ı-Saadet, czyli tak zwaną Bramę Szczęśliwości. Nikt nie mógł przejść przez te drzwi bez specjalnego zazwolenia, a ci którzy je posiadali prowadzeni byli przez białych eunuchów. Wokół trzeciego dziedzińca były usytuowane lokale Uniwersytetu Pałacowego. Znajdowały się w nim ciekawe pawilony takie jak
Biblioteka Ahmeda III
, skarbiec, kolekcja strojów sułtańskich, komnata z relikwiami, kolekcja zegarów oraz dział miniatur i portretów świadczących o wielkiej zręczności kaligrafów osmańskich, a także Sala Audiencyjna (Tronowa). W tejże sali sułtan spotykał się z ambasadorami obcych państw, a także ze swoimi doradcami wojskowymi. Ze względów bezpieczeństwa obsługę sali stanowili wyłącznie głuchoniemi.
Relikwie islamu
W Sali Tronowej przechowuje się relikwie muzułmańskie. Na uwagę zasługują: płaszcz proroka
Mahometa
(arab. burda), który jako pierwszy odziedziczył po kalifach
umajjadzkich
i
abbasydzkich
sułtan Selim I
; każdego 15 dnia miesiąca
ramadanu
sułtan osmański przywdziewał płaszcz proroka w czasie ceremonii państwowej. W Topkapi przechowuje się 2 z 9 mieczy Mahometa oraz jego łuk. Jest tu również list Mahometa adresowany do Mukaukasa, przywódcy
Koptów
, wzywający go do przyjęcia islamu, który przypadkiem odkryli w Egipcie Francuzi w
1850
a rząd Francji przekazał go muzeum Topkapı. List spisany jest na pergaminie. Poza tym przechowuje się tu miecze pierwszych
kalifów
,
Abu Bakra
,
Umara Ibn al-Chattaba
,
Usmana
,
Alego
, słynnego wodza arabskiego,
Chalida Ibn al-Walida
(zm.
642
) i inne. Należy wspomnieć domniemaną pieczęć Mahometa odkrytą w połowie XIX
wieku
w
Bagdadzie
, kawałek zęba proroka, ukruszonego w czasie bitwy z mekkańczykami pod Uhud (
625
), przechowywany w kasetce ze złota inkrustowanej kamieniami szlachetnymi, wykonanej na zamówienie sułtana
Mehmeta IV
, 60 włosów z brody, przechowywane w 24 kasetkach inkrustowanych złotem i macicą perłową, jeden z 6 odcisków stopy, zgodnie z tradycją odciśnięty w kamieniu podczas wstępowania Proroka do nieba, przechowywany w złotej kasetce. I na koniec elementy architektoniczne pochodzące z mekkańskiej
Kaaby
, przede wszystkim obramowanie "czarnego kamienia" i rynny[2].
Czwarty Dziedziniec
Harem
W pałacu Topkapı znajduje się
harem
, były to pomieszczenia mieszkalne sułtańskiej rodziny. Na czele haremu stała matka panującego sułtana. Zgodnie z prawem islamskim, sułtan mógł mieć cztery żony. Jeśli chodzi o konkubiny, islam zezwalał, aby mężczyzna miał ich tyle, ile może utrzymać. Harem składa się z kilkuset komnat, ale udostępnione do zwiedzania jest tylko kilkanaście.
Do najważniejszych punktów wycieczki należy Agalar Taşligi (dziedziniec Czarnych Eunuchów), Cariye ve Kadinefendi Taşligi (dziedziniec Konkubin i Żon), pokoje Królowej Matki, łaźnia sułtana oraz Hünkar Sofasi (komnaty władcy), największe w haremie, zdobione kafelkami z Delf.
Obecnie Topkapı jest głównym obok
Hagia Sofia
punktem wycieczek do Stambułu.
Przypisy
- ↑ Najsłynniejsze miejsca i budowle świata. Warszawa: Hachette Livre Polska sp. z o.o., 2005, s. 245. .
- ↑ Sabahattin Türkoġlu: Le Palais de Topkapi, b.m., 1990,
Bibliografia
Linki zewnętrzne