Struś czerwonoskóry
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Nadrząd	paleognatyczne
Rząd	strusie
Rodzina	strusie
Rodzaj	Struthio
Gatunek	struś czerwonoskóry
Nazwa systematyczna
Struthio camelus[1]
( Linnaeus , 1758)
Podgatunki
zobacz opis w tekście
Kategoria zagrożenia ( CzKGZ )[2]
najmniejszej troski
Zasięg występowania

Struś czerwonoskóry^[3], Struś, struś masajski, struś północnoafrykański^[4] (Struthio camelus) – gatunek dużego, nielotnego ptaka z rodziny strusi (Struthionidae), zamieszkujący w zależności od podgatunku różne rejony Afryki :

• struś północnoafrykański (S. c. camelus) – płn. Afryka na południe od Atlasu po Senegal , Nigerię , Sudan i Etiopię – szyja o barwie żywoczerwonej;
• struś szaroskóry (S. c. molybdophanes) – wsch. Afryka – obecnie uznawany za odrębny gatunek (S. molybdophanes)^[5];
• struś południowoafrykański (S. c. australis) – płd. Afryka, na południe od rzeki Zambezi – w okresie godowym zarówno głowa i szyja, jak i nogi, żywoczerwone;
• struś masajski (S. c. massaicus) – wsch. Kenia i część Tanzanii – szyja czerwona jedynie w okresie godowym, poza nim bladoróżowa;
• † struś syryjski (S. c. syriacus) – pustynie Syrii i Półwyspu Arabskiego – wymarł w 1940 lub 1941 – był najmniejszym podgatunkiem strusia;
• struś afrykański czarny – mieszaniec s. północnoafrykańskiego ze s. południowoafrykańskim – cechuje go krępa budowa ciała, jest to najczęstsza forma w hodowli^[6].

Rozpowszechniony jest pogląd, że strusie żyją w Australii. Zostały tam jednak introdukowane^[7].

Cechy gatunku

Ubarwienie: samiec – czarne, jedynie pióra na końcach skrzydeł i ogona białe; samica – cała brązowa, końce wszystkich piór jasne. Głowa, górne 2/3 szyi i nogi nagie. Barwa skóry pozwala odróżnić poszczególne podgatunki. Posiada dwa palce u stopy; większy – odpowiednik palca środkowego – potężny, zaopatrzony w pazur, mniejszy – odpowiednik palca zewnętrznego, pozbawiony pazura. W żołądku mięśniowym zwanym mielcem znajdują się gastrolity pomagające w trawieniu pokarmu. Ma doskonały wzrok – widzi dobrze na odległość do 5 km. Zwykle w stadach po 5–6 osobników (jeden samiec z haremem), w towarzystwie innych zwierząt. Rzadko stada do 50 sztuk. Są to największe i najszybsze nielotne ptaki lądowe. Na dłuższych dystansach biegają z prędkością 50 km/h, a w sprincie nawet 70 km/h^[8]. Mogą żyć do 75 lat. Wbrew popularnemu przekonaniu struś nie chowa głowy w piasek. Stereotyp ten powstał gdyż strusie mają zwyczaj w razie zagrożenia schylać głowę nisko ku ziemi.

Wymiary średnie

wysokość: 1,7–2,7 m^[9]
masa: 93–150 kg
Największe obecnie żyjący ptak. Samice są nieco mniejsze od samców.

Biotop 

Pustynie i półpustynie o skąpej roślinności. Struś masajski – sawanna .

Gniazdo 

W formie płytkiego dołu w piasku. W gnieździe jaja wszystkich samic haremu (15 do 60 sztuk).

Jaja 

Duże, nawet do półtora kilograma, o objętości kilkudziesięciu kurzych jaj. Mają wymiary 16x12^[10] cm.

Wysiadywanie 

Jaja wysiadywane są od zniesienia pierwszego jaja przez okres 5 do 6 tygodni głównie przez samca (w dzień czasem zmieniany przez którąś z samic). Rodzice wykazują silny instynkt opiekuńczy.

Pożywienie 

Roślinne, czasem łapią niewielkie gady.

Jajo strusia

Struś z pisklęciem

Przypisy