Tkanka okrywająca - jedna z tkanek roślinnych , dzieli się na skórkę (tkanka żywa) i korek (tkanka martwa). Skórka występuje na liściach i łodygach (w postaci epidermy ) oraz na korzeniach (w postaci epiblemy inaczej zwanej ryzodermą). Tkankę okrywającą dzieli się na pierwotną i wtórną.

Budowa

Tkanka okrywająca składa się z żywych, prostokątnych komórek, ściśle przylegających do siebie. Na jej powierzchni występuje kutykula , włoski mechaniczne oraz aparaty szparkowe, które są tworem epidermy. Nie posiada chloroplastów, dzięki czemu światło przenika do wewnątrz. Fellogen składa się z komórek merystematycznych,które dzielą się odkładając na zewnątrz nowe komórki korka (fellem) i od czasu do czasu również do wnętrza jedną lub kilka warstw żywych komórek o cechach komórek miękiszowych (felloderma). Owe trzy warstwy : felloderma, fellogen i martwe komórki korka tworzą korkowicę.

Funkcje

Funkcją tej tkanki jest oddzielenie środowiska zewnętrznego od środowiska wewnętrznego, ochrona przed czynnikami zewnętrznymi i utratą wody oraz udział w wymianie gazowej.

Formy ochrony:

• wytworzenie na powierzchni skórki związków zwanych kutyną , a wytworzona przez te związki jednolita powłoka zwana jest kutykulą i zwykle na części podziemnej rośliny nie występuje,
• wytworzenie kolców, kutneru,
• wydzielanie substancji drażniących, kłujących, zapachowych.