Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Nie znaleziono szukanej frazy! Poniżej znajduje się fraza najbardziej przypominająca szukaną.

Temistokles

Temistokles

Temistokles – popiersie

Temistokles ( gr. Θεμιστοκλῆς, trl. Themistokles; ur. ok. 524 p.n.e. w Atenach , zm. ok. 459 p.n.e. w Magnezji nad Meandrem ) – polityk i wódz ateński , piastujący oficjalne stanowiska archonta i stratega , przywódca stronnictwa demokratycznego, twórca potęgi morskiej Aten w V wieku p.n.e. Uważany jest za najwybitniejszego, obok Peryklesa , polityka w historii starożytnych Aten.

Spis treści

Pochodzenie

Wywodził się z arystokratycznego rodu Lykomidów, był synem Neoklesa, choć jego matka często opisywana była jako cudzoziemka, co stawiałoby Temistoklesa na niskim szczeblu drabiny społecznej.

Kariera polityczna

Na szczytach władzy

W 483 p.n.e. wybrany został na archonta-eponima i zaraz rozpoczął umacnianie Pireusu , ateńskiego portu i bazy floty. Wystąpił z planem budowy potężnej floty na bazie dochodów z nowo odkrytych złóż srebra w górach Laurion (około 200 talentów rocznego dochodu) i pomimo opozycji, której przewodził Arystydes Sprawiedliwy , proponującej rozdanie zysków pomiędzy obywateli, udało mu się przekonać ateńskie Zgromadzenie Ludowe do swojego planu. Temistokles uzasadniał potrzebę budowy silnej floty wymogami wojny z Eginą , choć wiedział, że flota ta przyda się w nieuniknionej konfrontacji z Persami , którzy w tym momencie wydawali się odlegli i nie budzący obawy u większości Ateńczyków. Przy okazji doprowadził do wygnania z Aten swojego najgroźniejszego (w owym czasie ) przeciwnika politycznego Arystydesa (483 lub 482 p.n.e.).

Wojna z Persją

W efekcie szeroko zakrojonej akcji rozbudowy floty w momencie agresji perskiej w 480 p.n.e. Ateny dysponowały już ok. 300 okrętami (3 lata wcześniej tylko 70), przy czym wszystkie nowe okręty były nowoczesnymi trierami . Flota ateńska stała się najsilniejszą w całej Grecji i Ateny wysunęły się na pierwszy plan w wojnie z Persją. Temistokles brał udział w nierozstrzygniętej bitwie pod Artemizjonem w sierpniu 480 p.n.e. Był autorem planu ewakuacji ludności Aten na Salaminę oraz koncentracji floty ateńskiej w Zatoce Salamińskiej po klęsce pod Termopilami . Mimo że formalnie to nie on dowodził siłami greckimi w bitwie pod Salaminą , to niemal w całości jemu należy przypisać sukces w tej bitwie. Spartanie byli przeciwni walce w tym momencie z silniejszą flotą perską, zamierzając wycofać się na Peloponez , jednak on sprowokował Persów – wiedząc, że warunki sprzyjają Grekom, zawiadomił Kserksesa przez swojego zaufanego niewolnika Skinnosa, że Hellenowie zamierzają uciec. W tej sytuacji perski władca wydał rozkaz natychmiastowego otoczenia i zniszczenia floty greckiej. Bitwa okazała się całkowitym sukcesem połączonych sił greckich. Po ostatecznym zwycięstwie Greków pod Platejami w 479 p.n.e. , nie wierząc w trwałość sojuszu Aten ze Spartą , Temistokles odbudował Pireus, był inicjatorem rozpoczęcia odbudowy zniszczonych przez Persów Aten od wzniesienia murów obronnych, co spotkało się ze sprzeciwem Sparty, oraz połączenia Aten z Pireusem tzw. długimi murami. W 478 p.n.e. nie dopuścił do ukarania miast neutralnych lub stojących po stronie perskiej podczas najazdu perskiego, przeciwstawiając się w ten sposób Sparcie, dążącej do hegemonii w Grecji. Był współtwórcą, obok Arystydesa, I Ateńskiego Związku Morskiego (zima 478/ 477 p.n.e. ).

Upadek i emigracja

Ostraka z wydrapanym imieniem Temistoklesa, odnalezione na zboczu ateńskiego Akropolu, zbiory Muzeum Agory

Polityka Temistoklesa wrogości wobec Sparty napotkała opór Kimona , który główne zagrożenie widział w Persach. Ataki na Temistoklesa pojawiły się już około połowy lat siedemdziesiątych. W 472 lub 471 p.n.e. Temistokles padł ofiarą ostracyzmu w Atenach. Udał się wówczas do Argos (wrogiego Sparcie), gdzie prowadził ożywioną działalność antyspartańską. Przebywał także w Mantinei i innych miastach-państwach Peloponezu . Władze Sparty zaniepokojone efektywnością poczynań Temistoklesa na Peloponezie, oskarżyły go w Atenach o współdziałanie z Pauzaniaszem w knowaniach z Persami. Na podstawie wątpliwych dowodów wrogowie Temistoklesa doprowadzili do zaocznego skazania go na śmierć.

Ostatnie lata

Ścigany Temistokles uciekł z Argos na Korkyrę (ok. 467 p.n.e. ) , później do Epiru , gdzie jako błagalnik znalazł schronienie u króla Molossów, Admeta, aby ostatecznie w 465 p.n.e. znaleźć się na dworze króla perskiego Artakserksesa I Makrocheira , który za dobrą służbę oddał mu we władanie Magnezję, Lampsakos i Myontos, nad którymi panował jako perski namiestnik. Zmarł – według Tukidydesa – śmiercią naturalną, według innych autorów popełnił samobójstwo (otruł się), nie chcąc walczyć przeciwko swoim rodakom po stronie Persów.

Rodzina

Temistokles był dwukrotnie żonaty, obie żony były Atenkami. Druga z nich, Archippe, wyjechała wraz z nim i młodszymi dziećmi do Azji. Dwie córki Temistoklesa nosiły niezwykłe imiona: Sybaris i Italia.

W oczach starożytnych

O Temistoklesie w starożytności pisali: Arystoteles w „Ustroju politycznym Aten”, Diodor Sycylijski w „Bibliotheke” (Biblioteka), Herodot w „Dziejach”, Nepos w „Żywotach wybitnych mężów”, Plutarch z Cheronei w „Moraliach”, Tukidydes w „Wojnie peloponeskiej”.

Wśród starożytnych uważany był za postać kontrowersyjną. Dzieła Herodota i Plutarcha noszą ślady korzystania ze źródeł nieprzychylnych Temistoklesowi. Natomiast Tukidydes tak go oceniał „... zasługiwał na większy podziw niż ktokolwiek inny; dzięki bowiem wrodzonemu talentowi, bez żadnych uprzednich, czy późniejszych studiów, oceniał po krótkim zastanowieniu najtrafniej każdą aktualną sytuację i najlepiej przewidywał daleką przyszłość ... Bystro przenikał dobre i złe strony przyszłych wypadków, osnutych jeszcze mrokiem tajemnicy. Słowem był to człowiek, który dzięki wrodzonemu geniuszowi umiał od razu trafić w sedno rzeczy".

Bibliografia

  • Iwaszkiewicz P., Łoś W., Stępień M. - „Władcy i wodzowie starożytności. Słownik”, WSiP, Warszawa 1998, s. 375-376, .
  • Lengauer W. - „Starożytna Grecja okresu archaicznego i klasycznego”, Wydawnictwo DiG, Warszawa 1999, s. 109,114,119, .
  • Rachet G. - „Słownik cywilizacji greckiej”, Wydawnictwo „Książnica”, Katowice 2006, s. 385-386, .
  • Sacks D. - „Encyklopedia świata starożytnych Greków”, Wydawnictwo Książka i Wiedza, Warszawa 2001, s. 409-411, .


Inne hasła zawierające informacje o "Temistokles":

Imieniny 7 października , 15 października Telesfor , Telesfora — 2 stycznia Telesfora , zob. Telesfor Telimena — 3 lutego Temistokles — 21 grudnia Teobald — 1 lipca Teodor — 21 lutego , 26 marca , ...

Archont ...

Temistokles Temistokles – popiersieTemistokles ( gr. Θεμιστοκλῆς, trl. Themistokles; ur. ok. 524 p.n.e. w ...

Tragedia samym imieniu. Przypisano mu 42 utwory, ale tytuł tylko jednego z nich (Temistokles) wskazuje na tragedię. Brak zachowanej spuścizny i opinia starożytnych każą sądzić, ...

Kimon ...

Wojny perskie ...

Hippodamos z Miletu ...

V wiek p.n.e. ...

Kategoria:Starożytni Ateńczycy ...

21 grudnia Urodzili się5 Zmarli6 Przypisy Święta imieniny : Anastazy , Balbin , Festus , Gliceriusz , Glicery , Honorat , Piotr , Temistokles , Tomasz , Tomisław i Tomisława Święto Godowe (etniczne słowiańskie) wspomnienia i święta Kościoła katolickiego , św. ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Temistokles":

011a Wojny Greków z Persami (plansza 11) ...

009 Ustrój i społeczeństwo Aten (plansza 2) ...

011a Wojny Greków z Persami (plansza 9) Wojny Greków z Persami Mardonios zaproponował Ateńczykom pokój, który Temistoklesodrzucił. Wtedy Persowie zajęli Ateny, które mieszkańcy opuścili i udali się na ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie