|
|
|
Tercja (interwał)
Tercja (interwał)Tercja -
interwał prosty
zawarty między trzema kolejnymi stopniami
skali muzycznej
. W
szeregu zasadniczym
naturalnie występują tercja wielka i tercja mała. Zastosowanie
znaków chromatycznych
pozwala zmienić jej rozmiar. Rodzaje| Nazwa | Opis | Przykład |
|---|
Tercja wielka
Posłuchaj:
| Tercja o rozmiarze czterech półtonów. Występuje naturalnie w szeregu zasadniczym (c-e, f-a, g-h). Jest konsonansem niedoskonałym. W przewrocie otrzymujemy
sekstę mała
. Oznaczenie: 3. |  | Tercja wielka |
| Tercja mała
Posłuchaj:
| Tercja o rozmiarze trzech półtonów. Występuje naturalnie w szeregu zasadniczym (d-f, e-g, a-c¹, h-d¹). Jest konsonansem niedoskonałym. W przewrocie otrzymujemy sekstę wielką. Oznaczenie: 3>. |  | Tercja mała |
|
Interwały pochodne| Tercja cztery razy zmniejszona | Tercja trzy razy zmniejszona | Tercja dwa razy zmniejszona | Tercja zmniejszona | Tercja zwiększona | Tercja dwa razy zwiększona | Tercja trzy razy zwiększona | Tercja cztery razy zwiększona |
|---|
[1] [A] 3>>>>>
(3>>>) |
|---|
| [2] 1 | | [3]
6<<<<
| | [4]
2>
| | [5] Hisis-deses |
| | [1] 3>>>> |
|---|
| [2] 0 | | [3]
6<<<
| | [4]
1
| | [5] His-deses |
| | [1] 3>>> |
|---|
| [2] 1 | | [3]
6<<
| | [4]
2>
| | [5] H-deses |
| | [1] 3>> |
|---|
| [2] 2 | | [3]
6<
| | [4]
2
| | [5] H-des |
| | [1] 3< |
|---|
| [2] 5 | | [3]
6>>
| | [4]
4
| | [5] c-eis |
| | | [1] 3<<< |
|---|
| [2] 7 | | [3]
6>>>>
| | [4]
5
| | [5] ces-eisis |
| | [1] 3<<<< |
|---|
| [2] 8 | | [3]
6>>>>>
| | [4]
6>
| | [5] ceses-eisis |
|
Objaśnienia do tabeli:
[1] - oznaczenie interwału
[2] - rozmiar interwału w
półtonach
[3] -
przewrót interwału
[4] - najprostszy interwał o takim samym brzmieniu
[5] - przykład
[A] - te interwały istnieją teoretycznie jako przewroty innych interwałów, w praktyce są one określane w sposób podany w nawiasie
[B] -
tryton
to (sprowadzając do najprostszego interwału) kwarta zwiększona lub kwinta zmniejszona InneW
harmonii
średniowiecznej interwał tercji (i jej przewrót - seksta) zaliczany był do
dysonansów
. Teoretycy XIII-wieczni zaczęli zaliczać tercję do konsonansów, ale w odróżnieniu od pozostałych nadając im nazwę konsonanse niedoskonałe. Tercja jest odległością najczęściej wykorzystywaną w równoległym
śpiewie
dwugłosowym z racji tego, że spośród wszystkich interwałów najlepiej brzmi i jest najłatwiejsza do utrzymania intonacyjnego. Budowana jest w gamowłaściwych tercjach od prymy w dół, jako głos drugi. Natomiast w muzyce góralskiej tercja zwyczajowo dobudowywana jest ponad głosem prowadzącym. Zobacz też
Inne hasła zawierające informacje o "Tercja (interwał)":
Oktawa
...
Kąt
...
Prekambr
...
Chorał gregoriański
...
Organum
...
Transformacja Lorentza
...
System operacyjny
...
Wielogłosowość
...
Notacja menzuralna
...
Fuga (muzyka)
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Tercja (interwał)":
 Hasło nie występuje w innych lekcjach!
|
|
|
|
