Taurus – góry w południowej
Turcji
, graniczą z
Wyżyną Anatolijską
. Ciągną się na długości ok. 1500 km i szerokości do ok. 200 km. Składają się z szeregu, często równoległych, pasm górskich i
płaskowyży
stromo opadających do
M. Śródziemnego
i ku wąskim
nizinom
nadmorskim.
Dzielą się na:
- Taurus Zachodni – rzeźba alpejska (nad zatoką Antalya)
- Taurus Środkowy (dawniej zwany również Taurusem Cylicyjskim) z najwyższym szczytem Taurusa – Kaldi Dag (3734 m); od niego odchodzi w kierunku północno-wschodnim Antytaurus oddzielający
Wyżynę Anatolijską
od
Wyżyny Armeńskiej
- Taurus Wschodni (dawniej zwany również Taurusem Armeńskim) – ma charakter gór bryłowych.
Zbudowane głównie z
wapieni
, w części środk. i wsch. także ze
skał metamorficznych
, na wschodzie pokrywy
law
bazaltowych
. Sfałdowane w orgogenezie Alp. Położone w strefie aktywnej sejsmicznie. Rozwinięta rzeźba
krasowa
(liczne
groty
i
jaskinie
). Główne rzeki :
Göksu
, Seyhan,
Ceyhan
,
Eufrat
i
Tygrys
. Jeziora:
Beyşehir
i Eğridir w Taurusie Zachodnim;
Na stokach południowych roślinność śródziemnomorska (
makia
), w części północnej - półpustynie i
stepy
. W wyższych piętrach — resztki lasów z
sosną
,
dębem
,
jodłą syryjską
i
cedrem libańskim
. Powyżej 3500 m lodowce górskie. Bogate złoża rud
chromu
,
miedzi
a także kamienia
obsydianu
w Taurusie Armeńskim.
