Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Emil Bobrowski

Emil Bobrowski

Emil Bobrowski
Data i miejsce urodzenia 18 kwietnia 1876
Niepołomice
Data i miejsce śmierci 12 kwietnia 1938
Kraków
Odznaczenia
Virtuti Militari
Krzyż Walecznych (dwukrotnie)

Emil Bobrowski (ur. 18 kwietnia 1876 w Niepołomicach , zm. 12 kwietnia 1938 w Krakowie ) – lekarz, działacz socjalistyczny . W latach 1885–1919 w Polskiej Partii Socjaldemokratycznej (PPSD) (w latach 1904–1913 sekretarz Komitetu Wykonawczego partii), później w okresie 1919–1930 w Polskiej Partii Socjalistycznej (PPS) , od 1930 w Bezpartyjnym Bloku Współpracy z Rządem (BBWR) .

Biografia

Urodził się w rodzinie Leopolda i Anny z Gessnerów. Jego pradziadek – Szymon służył w wojsku napoleońskim . Ukończył szkoły w Krakowie i Wiedniu . Dyplom doktora medycyny uzyskał na Uniwersytecie Jagiellońskim w 1901. Po wstąpieniu do PPSD był m.in. prezesem Towarzystwa Domu Robotniczego w Podgórzu (od 1907), radnym miejskim Podgórza (od 1908), lekarzem naczelnym Kasy Chorych w Podgórzu (od 1907), prezesem Związku Strzeleckiego w Podgórzu (od 1913) i wiceprezesem Towarzystwa Uniwersytetu Ludowego im. Adama Mickiewicza.

W 1913 został posłem do parlamentu austriackiego , był także przedstawicielem PPSD w Komisji Tymczasowej Skonfederowanych Stronnictw Niepodległościowych . Od 7 sierpnia 1914 do 1 września 1917 w Legionach Polskich służył jako oficer-lekarz (początkowo był komisarzem Legionów w Jędrzejowie i Słomnikach , później lekarzem batalionowym, lekarzem pułkowym 4 pułku piechoty Legionów, szefem sanitarnym komendy grupy w Kozienicach i Dęblinie , a później przy Komendzie Legionów w Warszawie ). Od 1916 – radny Krakowa. W latach 1917–1918 był członkiem Naczelnym Komitecie Narodowym i Polskiej Komisji Likwidacyjnej .

Bobrowski był posłem na Sejm w od 1919 do 1929. W 1923, podczas wypadków krakowskich , mediował ze strajkującymi robotnikami. Na wniosek posłów prawicy , został pozbawiony immunitetu poselskiego i stanął przed sądem. Został uniewinniony.

Po wstąpieniu do PPS, zasiadał w Centralnym Komitecie Wykonawczym partii (lata 1924–1925), a w 1928 był wiceprzewodniczącym Rady Naczelnej ugrupowania.

W latach 1930–1938 senator III i IV kadencji z listy BBWR.

Odznaczenia

Został odznaczony Orderem Virtuti Militari , dwukrotnie Krzyżem Walecznym , odznaką za wierną służbę i innymi medalami i odznaczeniami legionowymi.

Bibliografia

  1. Parlament Rzeczpospolitej Polskiej 1919–1927. Warszawa: 1928. 


Inne hasła zawierające informacje o "Emil Bobrowski":

1884 ...

Ekranizacje dzieł Williama Szekspira ...

Stanisław Moniuszko ...

Order Orła Białego ...

1929 ...

Nałęcz (herb szlachecki) ...

Ambroży z Mediolanu ...

1938 ...

1965 ...

1987 ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Emil Bobrowski":

205 Charakterystyka polityki państw totalitarnych. Geneza II Wojny Światowej (plansza 13) ...

Enzymy - chemiczne regulatory reakcji, część II (plansza 5) ...

165. Fascynujące podróże koleją (plansza 7) ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie