Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Bruzdogłowiec szeroki

Bruzdogłowiec szeroki

Bruzdogłowiec szeroki

Człony bruzdogłowca szerokiego
Systematyka
Domena eukarionty
Królestwo zwierzęta
Typ płazińce
Gromada tasiemce
Rząd Pseudophyllidea
Rodzina Diphyllobothriidae
Rodzaj Diphyllobotrium
Gatunek bruzdogłowiec szeroki
Nazwa systematyczna
Diphyllobothrium latum
( Linnaeus , 1758)

Bruzdogłowiec szeroki (Diphyllobothrium latum) – pasożytniczy tasiemiec należący do płazińców (robaki płaskie).

Zarażenie bruzdogłowcem szerokim wywołuje u ludzi chorobę zwaną difylobotriozą , rzadkim objawem może być niedokrwistość złośliwa (1%), wywołana niedoborem witaminy B12 .

Spis treści

Morfologia

Osiąga od 3 do nawet 20 m długości, jest najdłuższym tasiemcem, jaki pasożytuje u człowieka. Składa się z około 3000 proglotydów . Skoleks pasożyta jest mały (2-3 mm długości, około 1 mm szerokości), spłaszczony grzbietowo-brzusznie, zaopatrzony w bruzdy czepne (bothria). Za skoleksem znajduje się rozciągliwa cienka szyjka. Około 20% pierwszych członów jest jałowych, męskich i hermafrodytycznych. Dalsze 80% jest dojrzałych, w których znajduje się macica zawierająca jaja.

Występowanie

Występuje na półkuli północnej, w rejonach podbiegunowych i w klimacie umiarkowanym. W Europie spotykany przede wszystkim w krajach nadbałtyckich, w Irlandii , Szwajcarii , w delcie Dunaju ; także w Azji, w Turkiestanie , Izraelu , północnej Mandżurii , Japonii , na Syberii . Do Ameryki Północnej prawdopodobnie zawleczony został z falą emigrantów z Europy na początku XX wieku . Pojedyncze przypadki zachorowań na difylobotriozę notowano w Kanadzie , w Afryce wschodniej, na Madagaskarze , w Australii .

Cykl rozwojowy

Cykl życiowy bruzdogłowca szerokiego.

Pierwszym żywicielem pośrednim jest skorupiak z rzędu widłonogów , drugim ryba kostnoszkieletowa . Żywicielem ostatecznym jest ssak , może być nim człowiek . Pierwszym stadium rozwoju jest koracidium , które żyje w środowisku wodnym. Zostaje zjedzone przez widłonoga, w którego organizmie uwalnia się onkosfera i przekształca się w procerkoid . Po zjedzeniu skorupiaka przez rybę larwa przyjmuje kolejne stadium rozwojowe – plerocerkoid . Plerocerkoid osiedla się w mięśniach ryby, gdzie może przebywać przez kilkanaście lat. Po połknięciu przez ssaka osiedla się w jego jelitach i osiąga postać dorosłą.

Difylobotrioza

Historia

Bibliografia

  • Parazytologia i akroentomologia medyczna. Antoni Deryło (red.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN , 2002, ss. 205-208. . 

Linki zewnętrzne


Inne hasła zawierające informacje o "Bruzdogłowiec szeroki":

Bóbr europejski ...

Adolf Hitler ...

Chirurgia ...

Niezależny Samorządny Związek Zawodowy "Solidarność" ...

Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Krakowie ...

Biologia ...

Rybołów ...

Społeczeństwo nowoczesne ...

Organ (prawo) ...

Społeczeństwo informacyjne ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Bruzdogłowiec szeroki":

210 Przewrót majowy i sanacja (plansza 11) ...

131. Cechy gospodarki postindustrialnej (plansza 2) ...

23. Socjaldemokracja (plansza 6) ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie