Szczaw lancetowaty
Systematyka [1]
Domena :	eukarionty
Królestwo :	rośliny
Klad :	rośliny naczyniowe
Klad :	rośliny nasienne
Klasa :	okrytonasienne
Rząd :	goździkowce
Rodzina :	rdestowate
Rodzaj :	szczaw
Gatunek :	szczaw lancetowaty
Nazwa systematyczna
Rumex hydrolapathum Huds. Fl. angl. ed. 2, 1:154. 1778

Szczaw lancetowaty (Rumex hydrolapathum Huds.) – gatunek rośliny z rodziny rdestowatych . Występuje w Turcji i w Europie^[2]. W Polsce dość pospolity na niżu.

Morfologia

Łodyga

Wzniesiona, górą rozgałęziona. Osiąga wysokość do 2 m.

Liście

Duże – odziomkowe do 50–80 cm, całobrzegie, lancetowate, łodygowe z brzegu słabo faliste. Nasada liści wydłużona, klinowata.

Kwiaty

Niepozorne, zebrane w duże wiechowate kwiatostany . Gałązki wiechy są łukowato wzniesione. Wewnętrzne listki okwiatu o długości 5–7 mm są jajowato-rombowate, ostro zakończone i posiadają wydłużone guzki (wszystkie, lub przynajmniej 2). Zewnętrzne listki okwiatu są przylegające.

Biologia i ekologia

Bylina , hemikryptofit , hydrofit . Kwitnie od lipca do sierpnia. Występuje na brzegach stawów, rzek i rowów. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Cl. Phragmitetea^[3].

Zmienność

Tworzy mieszańce z szczawiem kędzierzawym , sz. skupionym , sz. tępolistnym i sz. wodnym ^[4].

Zastosowanie

• Roślina lecznicza . Surowcem zielarskim jest korzeń – Radix Hydrolapathi. Korzenie zawierają dużo garbników pirogalowych i pirokatechinowych, antrazwiązki, flawonoidy , organiczne związki żelaza , związki żywicowe, cukry i sole mineralne . Surowiec wykazuje działanie przeciwbiegunkowe, ściągające, antyseptyczne, bakteriostatyczne i przeciwanemiczne. W homeopatii stosuje się go w nieżytach górnych dróg oddechowych . W lecznictwie ludowym wywar z korzeni i sałatę z liści stosuje się przeciw biegunkom, a nawet czerwonce i zapaleniu jelita grubego. Używa się także przy krwawieniach macicznych i anemii . Odwar z nasion w postaci kompresów bywa stosowany przy ropniach i trudno gojących się ranach .^[]. Na Białorusi wywar z korzenia szczawiu poleca się przy chorobach nerek oraz przy kontuzjach.
• Roślina ozdobna ^[5]. Bywa uprawiana na rabatach i nad brzegami oczek wodnych.
• Roślina barwierska: Z korzenia można otrzymać żółty barwnik.

Uprawa

Jest łatwy w uprawie i całkowicie mrozoodporny. Rozmnaża się go przez nasiona wysiewane wprost do gruntu, lub jesienią przez podział (często na korzeniach tworzy odrosty)^[5]. Preferuje stanowisko słoneczne i średniożyzną, przepuszczalną glebę^[5].

Przypisy