Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

System Palladiusza

System Palladiusza

Rosyjska transkrypcja sinologiczna, zwana także systemem Palladiusza (ros. транскрипционная система Палладия) – transkrypcja języka chińskiego za pomocą cyrylicy , używana w Rosji . W drugiej połowie XIX wieku podwaliny po nią położył archimandryta Palladiusz (Piotr Kafarow, 1817-1878), członek rosyjskiej misji w Pekinie i rosyjski sinolog , a także autor nieukończonego słownika chińsko-rosyjskiego, który ostatecznie ukazał się w 1889 roku. Rosyjska transkrypcja nosi jego imię. Oparta jest na niej także rosyjska transkrypcja języków koreańskiego i japońskiego .

Opis transkrypcji Palladiusza, wraz z porównaniem z innymi narodowymi języka chińskiego (angielskimi, francuskimi, niemieckimi, polskimi), można znaleźć w artykule Witolda Jabłońskiego o transkrypcjach języka chińskiego w Roczniku Orientalistycznym z 1934 r. W tym zwłaszcza jest tam porównanie z ujednoliconą transkrypcją polską (wówczas przedstawioną jako projekt, ale następnie obowiązującą w polskiej sinologii do końca lat 1990-ych, tu dalej w skrócie: JJ).

Zmodyfikowaną, zaadaptowaną (powierzchownie) transkrypcję Palladiusza stosuje się także w piśmiennictwie ukraińskojęzycznym – po mechanicznej zamianie rosyjskiego и na і, ы na и, е na є, э na е oraz ё na ьо.

Spis treści

Przekład z pinyinu na system rosyjski Palladiusza

A
a — аai — айan — аньang — ан
ao — ао
B
ba — баbai — байban — баньbang — бан
bao — баоbei — бэйben — бэньbeng — бэн
bi — биbian — бяньbiao — бяоbie — бе
bin — биньbing — бинbo — боbu — бу
C
ca — цаcai — цайcan — цаньcang — цан
cao — цаоce — цэcen — цэньceng — цэн
ci — цыcong — цунcou — цоуcu — цу
cuan — цуаньcui — цуйcun — цуньcuo — цо
CH
cha — чаchai — чайchan — чаньchang — чан
chao — чаоche — чэchen — чэньcheng — чэн
chi — чиchong — чунchou — чоуchu — чу
chuai — чуайchuan — чуаньchuang — чуанchui — чуй
chun — чуньchuo — чуо
D
da — даdai — дайdan — даньdang — дан
dao — даоde — дэ, ды[1]dei — дэйdeng — дэн
di — диdia — дяdian — дяньdiao — дяо
die — деding — динdiu — дюdong — дун
dou — доуdu — дуduan — дуаньdui — дуй
dun — дуньduo — дуо
E
e — эei — эйen — эньeng — эн
er — эр
F
fa — фаfan — фаньfang — фанfei — фэй
fen — фэнь, фыньfeng — фэн, фынfo — фоfou — фоу
fu — фу
G
ga — гаgai — гайgan — ганьgang — ган
gao — гаоge — гэgei — гэйgen — гэнь
geng — гэнgong — гунgou — гоуgu — гу
gua — гуаguai — гуайguan — гуаньguang — гуан
gui — гуйgun — гуньguo — го
H
ha — хаhai — хайhan — ханьhang — хан
hao — хаоhe — хэhei — хэйhen — хэнь
heng — хэн[hm — хм][hng — хнг]hong — хун
hou — хоуhu — хуhua — хуаhuai — хуай
huan — хуаньhuang — хуанhui — хой, хуэй, хуй[2]hun — хунь
huo — хо
J
ji — цзиjia — цзяjian — цзяньjiang — цзян
jiao — цзяоjie — цзеjin — цзиньjing — цзин
jiong — цзюнjiu — цзюju — цзюйjuan — цзюань
jue — цзюеjun — цзюнь
K
ka — каkai — кайkan — каньkang — кан
kao — каоke — кэken — кэньkeng — кэн
kong — кунkou — коуku — куkua — куа
kuai — куайkuan — куаньkuang — куанkui — куй
kun — куньkuo — ко
L
la — лаlai — лайlan — ланьlang — лан
lao — лаоle — лэ, лы[1]lei — лэйleng — лен
li — лиlia — ляlian — ляньliang — лян
liao — ляоlie — леlin — линьling — лин
liu — люlong — лунlou — лоуlu — лу
lü — люйluan — луаньlüe — люэlun — лунь
luo — ло
M
m — мma — маmai — майman — мань
mang — манmao — маоme — мэmei — мэй
men — мэнь, мыньmeng — мэн, мынmi — миmian — мянь
miao — мяоmie — меmin — миньming — мин
miu — мю[mm — мм]mo — моmou — моу
mu — му
N
n — нna — наnai — найnan — нань
nang — нанnao — наоne — нэ, ны[1]nei — нэй
nen — нэньneng — нэн[ng — нг]ni — ни
nin — ниньning — нинniu — нюnong — нун
nu — нуnü — нюйnuan — нуаньnüe — нюэ
nuo — но
O
o — оou — оу
P
pa — паpai — пайpan — паньpang — пан
pao — паоpei — пэйpen — пэньpeng — пэн
pi — пиpian — пяньpiao — пяоpie — пе
pin — пиньping — пинpo — поpou — поу
pu — пу
Q
qi — циqia — цяqian — цяньqiang — цян
qiao — цяоqie — цеqin — циньqing — цин
qiong — цюнqiu — цюqu — цюйquan — цюань
que — цюэqun — цюнь
R
ran — жаньrang — жанrao — жаоre — жэ
ren — жэньreng — жэнri — жиrong — жун
rou — жоуru — жуruan — жуаньrui — жуй
run — жуньruo — жо
S
sa — саsai — сайsan — саньsang — сан
sao — саоse — сэsen — сэньseng — сэн
si — сыsong — сунsou — соуsu — су
suan — суаньsui — суйsun — суньsuo — суо
SH
sha — шаshai — шайshan — шаньshang — шан
shao — шаоshe — шэshei — шэйshen — шэнь
sheng — шэнshi — шиshou — шоуshu — шу
shua — шуаshuai — шуайshuan — шуаньshuang — шуан
shui — шуйshun — шуньshuo — шуо
T
ta — таtai — тайtan — таньtang — тан
tao — таоte — тэten — тэньteng — тэн
ti — тиtia — тяtian — тяньtiang — тян
tiao — тяоtie — теting — тинtiu — тю
tong — тунtou — тоуtu — туtuan — туань
tui — туйtun — туньtuo — туо
W
wa — ваwai — вайwan — ваньwang — ван
wei — вэйwen — вэньweng — вэнwo — во
wu — у
X
xi — сиxia — сяxian — сяньxiang — сян
xiao — сяоxie — сеxin — синьxing — син
xiong — сюнxiu — сюxu — сюйxuan — сюань
xue — сюэxun — сюнь
Y
ya — яyan — яньyang — янyao — яо
ye — еyi — иyin — иньying — ин
[yo – ё]yong — юнyou — юyu — юй
yuan — юаньyue — юэyun — юнь
Z
za — цзаzai — цзайzan — цзаньzang — цзан
zao — цзаоze — цзэzei — цзэйzen — цзэнь
zeng — цзэнzi — цзыzong — цзунzou — цзоу
zu — цзуzuan — цзуаньzui — цзуйzun — цзунь
zuo — цзо
ZH
zha — чжаzhai — чжайzhan — чжаньzhang — чжан
zhao — чжаоzhe — чжэzhei — чжэйzhen — чжэнь
zheng — чжэнzhi — чжиzhong — чжунzhou — чжоу
zhu — чжуzhua — чжуаzhuai — чжуайzhuan — чжуань
zhuang — чжуанzhui — чжуйzhun — чжуньzhuo — чжо

Palladyzmy, czyli niepoprawne synicyzmy w tekstach polskich

Z języka rosyjskiego, poprzez transkrypcję o. Palladiusza, trafiła do języka polskiego seria błędnych sinicyzmów (niezgodnych z rzeczywistą fonetyką języka chińskiego), m.in. żeńszeń (zamiast poprawniejszego: żenszen, pinyin : renshen), Tiańszań (wyparte dziś przez poprawne Tienszan , pinyin : Tian Shan), hunwejbini (zamiast poprawniejszego: hungwejpingowie, pinyin hongweibing), chunchuz , Charbin (zamiast dziś używanego poprawnego Harbin ), czy nawet koreańskie Phenian (zamiast poprawnego: Phjongjang, czytane: "pchiong-jang" – NB. czytanie: "fenian" jest podwójnym błędem – interpretowania że ph należy czytać jak francuskie "ph", tymczasem język koreański w ogóle nie posiada dźwięku f).

Na przełomie XIX i XX wieku korzystanie z niej było popularne wśród polskich autorów piszących o Chinach, którzy wiedzę często czerpali z drugiej ręki z rosyjskich źródeł. Na przykład częściowo na niej oparty jest zapis terminologii chińskiej (nazw własnych) w powieści przygodowej o Chinach Wacława Sieroszewskiego pt. "Zamorski diabeł (Jan-Gui-Tzy)". Także imiona chińskie w pracach o kulturze i filozofii Wschodu Stanisława Jedynaka – oparte w całości na literaturze rosyjskojęzycznej – są naszpikowane "palladyzmami", czyli takimi błędnymi spolszczeniami za pośrednictwem rosyjskiego. Palladyzmy mają się dobrze także w literaturze przełomu XX i XXI wieku, por. np. Konrad T. Lewandowski , Zderzenie z legendą, " Fantastyka – Wydanie Specjalne ", nr 3 (20) 2008, s. 35-45.

Każdy system transkrypcji jakiegoś języka źródłowego (A) na jakiś język docelowy (B) jest systemem zamkniętym i specyficznym i nie da się go łatwo "przełożyć" na język trzeci (C) z użyciem normalnego systemu transkrypcji języka B na język C. Konwencje systemu transkrypcji często – aby oddać dźwięki niewystępujące w języku docelowym – są niezgodne z normalną ortografią języka docelowego lub przynajmniej wykorzystują zestawienia liter normalnie w języku B niewystępujące. Interpretowanie transkrypcji Palladiusza jak normalnej ortografii rosyjskiej i stosowanie do niej zwykłych zasad transkrypcji czy transliteracji języka rosyjskiego na język polski – jest wielkim nieporozumieniem.

System Palladiusza posiada wiele specyficznych konwencji, niezgodnych z normalną ortografią rosyjską (np. чж, цз, юй). Dodatkowo jedna z nich została zlikwidowana wskutek reformy ortografii rosyjskiej z 1918 , poprzez likwidację pisania tzw. twardego znaku kończącego słowa, wprowadzając w ten sposób ułomność (asymetrię) do oryginalnej koncepcji Palladiusza. Chodzi o różnicowanie chińskiego -ng i -n przy pomocy odpowiednio rosyjskiego -нъ i -нь (język rosyjski nie zna dźwięku [ng]) – co dziś jest oddawane przez i -нь.

Poprawne polskie sinicyzmy (zapożyczenia z języka chińskiego w języku polskim) powinny być jakimś kompromisem między fonetyką chińską a fonetyką polską, bez interwencji języka pośredniczącego. "Palladyzmy" (podobnie jak "wade-giles-izmy") tego kryterium nie spełniają.

Typowe palladyzmy

Typowe skutki błędnej interpretacji transkrypcji Palladiusza to:

  • używanie spółgłosek dźwięcznych na chińskie nieprzydechowe a bezdźwięcznych na chińskie przydechowe (np. stosowanie b i p zamiast odpowiednio p i p’, stosowanych w transkrypcjach polskiej , angielskiej czy francuskiej) – można to dzisiaj – w kontekście coraz powszechniejszego stosowania transkrypcji pinyin uznać za poprawne;
  • używanie nieznanego językowi chińskiemu dźwięku [ń] w wygłosie (zamiast poprawnego n; u Palladiusza -нь) i w zamian stosowanie n zamiast ng w wygłosie (u Palladiusza oryginalne -нъ, współczesne )
  • pisanie ch zamiast h w nagłosie (u Palladiusza ;
  • interpretowanie л jak polskiego ł (teatralnego lub kresowego), zaś л przed я, ю, е czy ё – jak l (rozróżnienie nieznane językowi chińskiemu), czyli pisanie łao w miejsce Palladiusza лао zamiast poprawnego lao, oraz pisanie lao w miejsce Palladiusza ляо, zamiast poprawnego liao;
  • pisanie -y w miejsce -i po spalatalizowanej spółgłosce c’ (pinyin: q, JJ: ts’ lub k’ [zależnie od etymologii]) – wskutek interpretowania litery и po ц jako odpowiadającej polskiej głosce y, zgodnie z normalną wymową (i ortografią) rosyjską, nie zauważając, że u Palladiusza – wbrew ortografii rosyjskiej – występuje też kombinacja цы;
  • pisanie je/ie w miejsce jo/io (wskutek zapisywania oryginalnego ё Palladiusza jak е, czyli opuszczając dwie kropki, zgodnie z normalną, codzienną praktyką języka rosyjskiego – przykładem palladyzm: Phenian;
  • pisanie sylab ly (lub ły), dy i ny zamiast poprawnych le, de i ne w sytuacjach sylab nieakcentowanych, beztonowych (u Palladiusza odpowiednio: лы, дыi ны);
  • używacie zbitki czż (ros. чж), zamiast poprawniejszego cz lub ( Jaworski-Jabłoński : cz, pinyin : zh);
  • używanie zbitki cz (c+z; ros. цз; skutkującej interpretowaniem tego przez czytelnika jako polskie cz [č] !), zamiast poprawniejszego c lub dz ( Jaworski-Jabłoński : ts, pinyin : z), względnie zamiast poprawniejszego ć lub ( Jaworski-Jabłoński : ts lub k przed -i lub , pinyin : j);
  • stosowanie -j- w środku wyrazu, zamiast zmiękczającego -i- przed samogłoską, jako interpretacja rosyjskich samogłosek prejotowanych, np. Palladiusza сяо pisane po polsku sjao zamiast siau (JJ: siao lub hiao [zależnie od etymologii]; pinyin : xiao);
  • pisownia hoj lub choj zamiast poprawniejszego huj ( Jaworski-Jabłoński : huei; pinyin : hui) [w tym wypadku zarówno хой Palladiusza jak i huei JJ służą unikania skojarzeń z wulgaryzmem];
  • pisanie juj zamiast , -ju zamiast (u Palladiusza: -юй, pinyin lub -u zależnie od kontekstu);
  • niepisanie nagłosowej spółgłoski w (ang. w = pol. ł potoczne) przed u (u Palladiusza у, pinyin i JJ: "wu").

Przypisy

  1. 1,0 1,1 1,2 W sylabach nieakcentowanych, beztonowych.
  2. Dwie pierwsze wersje eufemistyczne , gdyż trzecia (prawidłowa) jest w języku rosyjskim wulgaryzmem. Z podobnych względów w polskiej transkrypcji JJ używa się wariantu huei.

Źródła

  • Witold Jabłoński , Polska transkrypcja pisma chińskiego, " Rocznik Orientalistyczny " X (1934), s. 81-121.
  • Klaus Kaden, Die wichtigsten Transkriptionssysteme für die chinesische Sprache, VEB Enzykopädie Verlag, Leipzig 1975, 1983.
  • Mieczysław Jerzy Künstler , Uwagi tłumacza do przekładu, [w:] Stephan Schumacher, Gert Woerner (red.), Encyklopedia mądrości Wschodu: buddyzm, hinduizm, taoizm, zen, Warszawski Dom Wydawniczy, Warszawa 1997, s. VIII-XI.



Inne hasła zawierające informacje o "System Palladiusza":

Mieszko II Lambert ...

Nadciśnienie tętnicze ...

Adwentyzm ...

Oddychanie komórkowe ...

Linz ...

Kwas fosforowy ...

1749 ...

Nowa Polityka Ekonomiczna ...

Eunectes ...

Samuel Pepys ...


Inne lekcje zawierające informacje o "System Palladiusza":

Podstawy informatyki - podstawowe pojęcia, systemy liczbowe - część II (plansza 3) ...

203 Okres międzywojenny na świecie. Postęp techniczny i kryzys gospodarczy (plansza 6) ...

204 Kryzys europejskiej myśli demokratycznej (plansza 14) ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie