Suhak
SuhakSuhak, sajga, sumak (Saiga tatarica) –
ssak
z rodziny
krętorogich
(Bovidae). Pierwsze ślady suhaka pochodzą ze środkowego
plejstocenu
. WystępowanieDawniej suhaki zamieszkiwały stepowe i półpustynne środowiska całej
Eurazji
. Dziś znacznie rzadsze, występują na stepach
Azji Środkowej
na terenie
Rosji
,
Mongolii
i
Chin
. W XVI i XVII wieku zachodnia granica występowania gatunku sięgała do przedgórza
Karpat Wschodnich
i do
Bugu
. W
plejstocenie
zamieszkiwały
Amerykę Północną
. Suhak mongolski, klasyfikowany jako podgatunek S. tatarica mongolica lub podgatunek S. borealis mongolica plejstoceńskiego S. borealis[3], jest
endemitem
występującym w Mongolii. OpisMa do 1,35 m długości, do ok. 75 cm wysokości i waży do ok. 45 kg. Latem ma krótką, płową
sierść
, zimą okrywa ją jaśniejsze, długie i gęste futro. Samce noszą spiczaste
rogi
długości 30 cm, samice są przeważnie bezrogie. Mięsiste zgrubienie pomiędzy nosem a czołem nadaje głowie łukowaty kształt. Prawdopodobnie jest to przystosowanie do oczyszczania wdychanego powietrza z pyłu i piasku, który wiatr miecie po jej ojczystych pustyniach i suchych stepach. Biegnąc, osiągają prędkość nawet do 35 km/h. Ochrona i zagrożeniaNa przełomie XIX i XX wieku na skutek polowań gatunek prawie wyginął. Od roku 1919 został objęty ochroną. Zabijany głównie dla smacznego mięsa oraz rogów, z których wytwarzano
afrodyzjaki
. Liczebność populacji sajgi rosyjskiej (S. tatarica tatarica) zmniejszyła się gwałtownie z ok. 1,25 mln do mniej niż 50 tys.[4], a suhaka mongolskiego (S. tatarica mongolica) z 5200 osobników w 2000 do 750 w styczniu 2004[5]. SystematykaPrzez większość systematyków sajga uważana jest za
antylopę
(Vrba & Schaller, 2000 i wcześniejsze opracowania), czasami zaliczana do podrodziny Caprinae, razem z kozami i owcami (Nowak, 1999). Przypisy- ↑
Saiga tatarica
w: Integrated Taxonomic Information System (
ang.
)
- ↑
Saiga tatarica
. Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych (IUCN Red List of Threatened Species) (
ang.
)
- ↑ Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.)
Saiga borealis.
w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (
ang.
) [dostęp 3 stycznia 2010]
- ↑
Saiga tatarica ssp. tatarica.
Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych (IUCN Red List of Threatened Species) (
ang.
) [dostęp 12 stycznia 2009]
- ↑
Saiga tatarica ssp. mongolica.
Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych (IUCN Red List of Threatened Species) (
ang.
) [dostęp 12 stycznia 2009]
Bibliografia- Halina Komosińska, Elżbieta Podsiadło: Ssaki kopytne : przewodnik. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002. .
Inne hasła zawierające informacje o "Suhak":
Suhak
Suhak
Systematyka
Domena
eukarionty
Królestwo
zwierzęta
Gromada
ssaki
Podgromada
ssaki żyworodne
Szczep
łożyskowce
Rząd
parzystokopytne
Rodzina
krętorogie
Rodzaj
SaigaGray, 1843
Gatunek
Suhak
Nazwa systematyczna
Saiga tatarica(
Linnaeus
,
1766
)Kategoria zagrożenia (
CzKGZ
)
krytycznie zagrożony
Zasięg występowania
Białym kolorem zaznaczono ...
Kałmucja
...
Antylopa
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Suhak":
032. Ekologia biosfery (plansza 12)
dziś żyją tu duże ssaki roślinożerne, takie jak konie Przewalskiego, dzikie osły, Suhaki i wielbłądy dwugarbne (baktriany). W Ameryce Północnej ich odpowiednikami ekologicznymi są ...
033. Krainy zoogeograficzne (plansza 8)
dzielnica pustyń: wielbłąd dwugarbny, koń Przewalskieg, antylopa Suhak, suseł, orzeł stepowy, raróg (sokół), drop
...
032. Ekologia biosfery (plansza 11)
zatraciły one swój pierwotny charakter. W Europie niegdyś występowały w tych biomach Suhaki, tarpany i wilki.
...
|