Rycina przedstawiająca przekrój przez ciało kurzego zarodka. Dorsalna (grzbietowa) powierzchnia zarodka jest na górze schematu, wentralna (brzuszna) na dole

Somity (z gr. ρομα = ciało; także miomery, praczłony^[1]) – segmentalne jednostki przyosiowej mezodermy grzbietowej zarodków kręgowców , rozwijające się w procesie somitogenezy symetrycznie po obu stronach cewy nerwowej i struny grzebietowej . Somity przekształcają się w dermatomy, miotomy i sklerotomy.

Każdy somit składa się ze ściany utworzonej przez warstwę butelkowatego kształtu komórek nabłonka , otaczającej mezenchymalny rdzeń, utworzony przez komórki somitocelu. Somity powstają w kierunku czaszkowo-ogonowym, pączkując z presomitalnej mezodermy. Pierwszy somit znajduje się tuż za plakodą oczną, ostatni w ogonie zarodka.

Pojęcie somitu wprowadził do embriologii Francis Maitland Balfour w 1881 roku^[2], zastępując ukuty przez Roberta Remaka ^[3] termin "protovertebra" (niem. Urvirbel). Budowę somitów w ptasim zarodku jako pierwszy przedstawił Williams w 1910 roku^[4].

Przypisy

Bibliografia

• Christ B, Huang R, Scaal M. Amniote somite derivatives.. „Dev Dyn”. 236. 9, ss. 2382-96 (2007). doi:10.1002/dvdy.21189 . PMID 17557304 . 
• Scaal M, Wiegreffe C. Somite compartments in anamniotes. „Anat Embryol (Berl)”. 211 Suppl 1, ss. 9-19 (2006). doi:10.1007/s00429-006-0127-8 . PMID 17006657 . 
• Yusuf F, Brand-Saberi B. The eventful somite: patterning, fate determination and cell division in the somite. „Anat Embryol (Berl)”. 211 Suppl 1, ss. 21-30 (2006). doi:10.1007/s00429-006-0119-8 . PMID 17024302 .