Stanisław Wyrzykowski (ur. 30 listopada 1869 w Bortnikach koło Stanisławowa , zm. 16 lutego 1949 w Krakowie ) - polski poeta, powieściopisarz i tłumacz okresu Młodej Polski , blisko współpracujący z warszawskim "Życiem" i "Chimerą".

Początkowo pisał wiersze nastrojowo-opisowe, łączące w sobie typowe wątki myślowe modernistów. W późniejszej fazie swojej twórczości uprawiał lirykę refleksyjną, nastrojoną na optymistyczne wizje świata, w których subtelna nuta pesymizmu służyła jedynie świadectwu chwilowej słabości człowieka i trzeźwej wizji świata. W poezji Wyrzykowskiego widoczne są nawiązania do filozofii Nietzschego oraz Henri Bergsona , zwłaszcza w punktach, gdzie mowa o woli mocy i apoteozie życia. Jego tom poezji stanowi drugie najciekawsze obok Snów o potędze Staffa świadectwo reakcji poezji polskiej na dekadentyzm.

Wyrzykowski jest również autorem trylogii powieściowej Moskiewskie gody. Spod jego ręki wyszły także cenione i do dziś wznawiane tłumaczenia prozy Edgara Allana Poego (wszystkie dzieła prozatorskie), Josepha Conrada i Fryderyka Nietzschego (min. Tako rzecze Zaratustra, wraz z Wacławem Berentem ).

Przekłady

• Conrad, Joseph - Nostromo
• von Hofmannsthal, Hugo - O wierszach: dyalog
• Kipling, Rudyard - Takie sobie bajeczki
• London, Jack - Nieoczekiwane
• Nietzsche, Fryderyk - Dusza dostojna
• Nietzsche, Fryderyk - Dytyramby dionizyjskie
• Nietzsche, Fryderyk - Jutrzenka: myśli o przesądach moralnych
• Nietzsche, Fryderyk - Poza dobrem i złem
• Nietzsche, Fryderyk - Zmierzch bożyszcz czyli Jak filozofuje się młotem
• Poe, Edgar Allan - Opowieści niesamowite