Mapa Babilonii w czasach Hammurabiego i Rim-Sina I.

Rim-Sin I, Rimsin I (1822-1763 p.n.e. - chronologia średnia) - król Larsy , syn Kudur-Mabuka , brat i następca Warad-Sina . Rozszerzył królestwo Larsy na całą południową Babilonię , odbijając w pierwszej połowie swego panowania z rąk Babilończyków m.in. Isin i Uruk . Do klęski w 1763 r. p.n.e. główny przeciwnik Hammurabiego w walce o hegemonię w Babilonii.

Pierwsze lata panowania

Przez pierwsze kilka lat panowania w jego imieniu władzę sprawował jego ojciec Kudur-Mabuk , przywódca amoryckiego plemienia Emutbal (Jautbal) z zachodniej części Elamu , który po walkach z miastami Isin i Kazallum oraz po odsunięciu od władzy dynastii amoryckiej przejął władzę nad Larsa. Na tronie posadził dwóch swoich synów Rim-Sina i Warad-Sina , którzy zgodnie z tradycją dynastyczną sumeryjsko-akadyjską przyjęli imiona związane z kultem boga księżyca Sina .

Władzę Rim-Sin przejął po śmierci ojca. Jego wrogami były królestwa Uruk i Isin , z którymi rywalizował o kontrolę nad szlakami handlowymi i systemem irygacyjnym dolnego biegu Eufratu , co miało kluczowe znaczenie dla politycznej i ekonomicznej kontroli środkowego i południowego Babilonu .

Tabliczka fundacyjna świątyni bogini Nanaji w Larsie z inskrypcją Kudur-Mabuka i Rim-Sina I (ok. 1820 r. p.n.e.); zbiory Luwru (AO 4412)

Okres podbojów

W 1808 roku p.n.e. Rim-Sin I pokonał koalicję miast Isin , Uruk , Rapiqum i Babilonu . W roku 1802 p.n.e. podbił terytorium Uruk i Kisurrę , dzięki czemu przejął kontrolę nad południową Babilonią oraz zdobył miasto Der , ustanawiając je wschodnią granicą swojego królestwa. Po tych sukcesach Rim-Sin I skierował swoje wojska na państwo Isin , które ostatecznie zdobył w 1793 roku p.n.e. Zwycięstwo to uczyniło z niego jednego z głównych pretendentów do objęcia pozycji hegemona w całym regionie. Wymienia go słynny list pochodzący z archiwum w Mari :

"Nie ma króla, który by sam jeden był najsilniejszy. Dziesięciu lub piętnastu królów idzie za Hammurabim , panem Babilonu . Tyle samo idzie za Rim-Sinem, panem Larsy , tyle samo za Ibal-pi-Elem z Esznunny , tyle samo za Amut-pi-Elem z Qatny , a dwudziestu idzie za Jarim-Limem z Jamhadu "^[1]

Po zawiązaniu sprzymierza Babilonu z państwami Esznunna i Mari wybuchły nowe walki, w wyniku których Babilon zajął Isin i Uruk , a w 1764 roku p.n.e. rozbił sprzymierzone wojska Larsy – Elamu , Eszunny i Gutejczyków . Po pokonaniu wojsk Rim-Sina jego dalsze losy są nieznane. Jego imię przetrwało jednakże w świadomości mieszkańców i po czterdziestu latach niewoli babilońskiej pierwszy władca Kraju Nadmorskiego panujący w latach 1678–1674 p.n.e. przyjął imię Rim-Sin II.

Polityka wewnętrzna

Rim-Sin był kontynuatorem systemu gospodarczego istniejącego jeszcze w czasach III dynastii z Ur, rozwijając państwowy sektor gospodarczy, podporządkowując go władzy królewskiej i jej administracji i minimalizując znaczenie majątków prywatnych powstałych na przełomie XX i XIX wieku p.n.e. Z rozwiązań tych korzystał późniejszy władca Hammurabi.

Przypisy

Bibliografia

• P.Iwaszkiewicz, W. Łoś, M. Stępień Władcy i wodzowie starożytności , wyd. Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1998
• Marek Stępień, Kodeks Hammurabiego, Wydawnictwo ALFA, Warszawa 2000, s. 158-159.

Poprzednik Warad-Sin

Król Larsy 1822-1793 p.n.e.

Następca Hammurabi król Babilonu