Gen. Silvestras Žukauskas

Silvestras Žukauskas (ur. 31 grudnia 1860 w Poškiečiai-Dovainiškiai niedaleko Pokrojów - zm. 26 listopada 1937 w Kownie ) był generałem Imperium Rosyjskiego i Litwy .

Życiorys

Po ukończeniu gimnazjum w Mariampolu , Žukauskas wstąpił do kawalerii Imperium Rosyjskiego w 1881 roku. Był słuchaczem szkoły wojskowej w Wilnie . W 1898 roku poślubił Niemkę Jozephine Hasdorf i przeszedł na luteranizm , co miało pomóc mu w dalszej karierze. Uczestniczył w wojnie rosyjsko-japońskiej , co umożliwiło mu kolejne awanse. W 1912 roku został pułkownikiem . Uczestniczył również w I wojnie światowej , za obronę Szawli został odznaczony srebrną szablą^[1], a w 1916 roku został generałem majorem .

Walka o niepodległość Litwy

W 1918 roku powrócił na Litwę i rozpoczął organizację litewskich sił zbrojnych. Pomiędzy 26 kwietnia a 27 maja 1919 służył jako dowódca sztabu generalnego^[2]. W tym czasie organizował obronę przeciwko bolszewikom . 7 maja 1919 został dowódcą naczelnym litewskiej armii, był nim do 24 września . Wyzwolono wówczas Wiłkomierz i Poniewież . Po tej operacji ustanowił order Už tėvynę (Za Ojczyznę), 3 lutego 1920 roku zmieniono nazwę odznaczenia na Krzyż Pogoni, a 1 września 1930 na Order Krzyża Pogoni .

23 lutego 1920 został ponownie dowódcą naczelnym armii litewskiej. Zrezygnował z tego stanowiska 14 czerwca 1920 . Po wybuchu konfliktu z Polską, 8 października 1920 roku został ponownie naczelnym dowódcą litewskich sił zbrojnych. Zrezygnował 29 maja 1921 , gdy konflikt zakończył się. Następnie zakończył swą służbę w wojsku, zostając przedstawicielem firmy American Lithuanians Company, która budowała na Litwie, m.in elektrownię niedaleko Szawli .

Od 5 czerwca 1923 do 25 stycznia 1928 roku ponownie był naczelnym dowódcą armii litewskiej.

Zmarł w 1937 roku, został pochowany na cmentarzu luterańskim w Kownie . Podczas pogrzebu, przy jego trumnie wartę honorową pełniło czterech litewskich generałów.

Przypisy

Literatura

• Jonas Aničas, Generolas Silvestras Žukauskas (1861-1937), Lietuvos Respublikos krašto apsaugos ministerija, 2006, Vilnius,