Sejsmograf ( gr. ) – urządzenie do wykrywania i rejestracji drgań skorupy ziemskiej (przemieszczeń i wielkości) wywołanych wstrząsami naturalnymi lub sztucznymi.

Głównym elementem sejsmografu jest sejsmometr, którego podstawową częścią jest masa bezwładna zawieszona tak, że tworzy wahadło fizyczne (pionowe lub poziome). Okres drgań własnych wahadła powinien być duży w porównaniu z okresem drgań gruntu, gdyż wtedy środek wahadła można traktować jako stały punkt odniesienia, względem którego określa się wielkość i kierunek drgań gruntu. Drgania gruntu są przetwarzane na impulsy elektryczne, wzmacniane i rejestrowane za pośrednictwem galwanometru na taśmie światłoczułej (w systemach tradycyjnych, wychodzących z użycia) lub w pamięci komputera (w rozwiązaniach nowoczesnych). W najnowszych sejsmografach można uzyskiwać powiększenia drgań gruntu rzędu kilku milionów. Zapis drgań gruntu przez sejsmograf nosi nazwę sejsmogramu. Pozwala na wyznaczenie czasu przyjścia fal sejsmicznych różnego typu do stacji sejsmologicznej oraz na określenie amplitud i okresów tych fal.

W zależności od specyficznych rozwiązań konstrukcyjnych można sejsmografy podzielić:

• ze względu na kierunek rejestrowanych drgań:

1. poziome
2. pionowe

• ze względu na częstotliwość rejestrowanych drgań:

1. krótkookresowe
2. długookresowe
3. szerokopasmowe

• ze względu na rodzaj sygnału wyjściowego:

1. przetworniki prędkościowe
2. przetworniki przyspieszeniowe (akcelerometry)
3. przetworniki przemieszczeniowe

Zobacz też

cień sejsmiczny , epicentrum , hipocentrum , magnituda , profilowanie sejsmiczne , sejsmika , sejsmologia , sejsmometria , skala Richtera , skorupa ziemska , strefa sejsmiczna , szum sejsmiczny , trzęsienie ziemi ,