Księga Rut [Rt] – jedna z ksiąg biblijnych wchodząca w skład Starego Testamentu . Składa się z 4 rozdziałów (85 wersetów). Opisuje wydarzenia z epoki sędziów. W Septuagincie i jej przekładach znajduje się bezpośrednio po Księdze Sędziów , ponieważ fabuła obu tych ksiąg rozgrywa się mniej więcej w tym samym okresie.

Podczas klęski głodu rodzina Elimeleka opuszcza Betlejem w Judei i przenosi się do zamieszkanego przez pogan Moabu . Tam umiera Elimelek, a dwaj jego synowie, Machlon i Kilion żenią się z Moabitkami . Kiedy i oni umierają, Noemi , ich osamotniona matka, postanawia powrócić do ojczyzny. Jedna z synowych, Rut , decyduje się opuścić swój kraj i jej towarzyszyć. W Betlejem Rut wykazuje się dużą pracowitością i zwraca na siebie uwagę Booza , bogatego właściciela ziemskiego. Okazuje się, że jest on krewnym Noemi i obowiązuje go prawo lewiratu . Za radą Noemi Rut powołuje się na to prawo. Booz akceptuje ją, pojmuje za żonę i wprowadza do swego domu. Z ich związku rodzi się syn Obed. Noemi zostaje jego piastunką. Końcowe wersety księgi podają genealogię Dawida , największego króla Izraela , w której Obed jest jego dziadkiem.

Tradycja żydowsko-chrześcijańska uważa, że Księgę Rut napisał ostatni sędzia Starożytnego Izraela , Samuel ^[]. Ponieważ Księga opisuje dzieje rodu Dawida, możliwe jest, że powstała w okresie rządów założonej przez niego dynastii. Zaliczenie Księgi do Pism w Biblii Hebrajskiej oraz wpływy języka aramajskiego uważa się jednak często za przesłankę do uznania jej późniejszego powstania^[1]. Istnieje pogląd, że samo opowiadanie powstało w okresie królewskim, natomiast Księga została zredagowana już po powrocie z niewoli babilońskiej , w V lub IV w p.n.e.^[2] Inni wskazują, że w świetle bezwzględnej walki z małżeństwami mieszanymi w okresie powygnaniowym, tak późne powstanie księgi jest nieprawdopodobne^[3].

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Tekst Księgi Rut w przekładzie Biblii Tysiąclecia (bez przypisów)