Ruch - zmiana bądź miejsca w przestrzeni , ilościowa/jakościowa, istotna / powierzchniowa, której podlega wszystko, co jest skończone. Od czasów Arystotelesa odróżnia się sytuację, w której przyczyna ruchu znajduje się w poruszanej rzeczy, stanowiąc jej naturę, jej wewnętrzny napęd, od takiej, w której przyczyna jest wobec niej zewnętrzna. Platon sprowadza wszelkie zmiany do ruchu przestrzennego mającego przyczyny mechanicystyczne. Według średniowiecznej teorii impetu (J. Buridan) siła działająca pochodzi wprawdzie z zewnątrz, ale uwidacznia się w ciele i dalej działa już w nim samym. Ponieważ identyczność rzeczy w czasie uważano za warunek ruchu, musiano - skoro wszystko płynie ( Heraklit ) - uznać przynajmniej za nieruchomy sam byt ( Parmenides ). Ruch u Arystotelesa jest trzyrakiego rodzaju: - Ruch ilosciowy (wszelka zmiana ilosci np. rosnięcie) - Ruch jakosciowy (wszelka zmiana jakosci np. dojrzały owoc i niedojrzały owoc) - Ruch przemieszczający (mechaniczny - ruch w prawo lewo w górę i w dół)