Rdestówka bucharska, falopia bucharska, rdest bucharski (Fallopia baldschuanica) –
gatunek
rośliny pnącej
należącej do rodziny
rdestowatych
. Pochodzi z Azji, z
Afganistanu
,
Tadżykistanu
i
Pakistanu
[3]. Jest uprawiana w niektórych krajach świata. Również w Polsce jest uprawiana, ponadto często dziczeje z uprawy i rosnie dziko jako
antropofit zadomowiony
,
kenofit
[4].
Morfologia
Dorasta do 12 m wysokości. Ma małe, owalne, zielone liście oraz zdrewniałe, wiotkie pędy. Jesienią jej liście przyjmują bardzo efektowne żółte lub brązowe zabarwienie. Roślina ekspansywna. Od lipca do września pokrywa się kaskadami drobnych, dzwoneczkowatych kwiatów. Są one białe, niekiedy z delikatnym różowym odcieniem. Kwiaty wyrastają w gęstych kwiatostanach i chociaż same nie pachną, to cała roślina wydziela delikatną, miodową woń. Można ją pomylić z fallopią multiflorum, która w odróżnieniu od falopii bucharskiej jest wrażliwa na mróz i wymaga ochrony na zimę. Ma także gorszą mrozoodporność i wymaga okrywania podłoża ściółką na zimę, aby chronić korzenie przed przemarznięciem.
Uprawa
Falopia bucharska jest rośliną bardzo łatwą w uprawie, ale raczej wymaga kontrolowanego wzrostu, ze względu na dużą ekspansywność. Gatunek ten preferuje miejsca o pełnym nasłonecznieniu, ale może być również uprawiany w półcieniu. Fallopia baldschuanica jest rośliną mrozoodporną i toleruje niskie temperatury zimowe. Aby pobudzić roślinę do rozwoju pędów bocznych, należy ciąć wierzchołki wzrostu młodych roślin. U starszych okazów należy przeprowadzać czynność przynajmniej 3 razy w ciągu sezonu. Jeśli roślina zaczyna wymykać się spod kontroli, wiosną, przed ruszeniem wegetacji, należy wykonać silne cięcie formujące, a w razie potrzeby kolejne latem. Ścięte pędy można wykorzystać na sadzonki. Biorąc pod uwagę ekspansywność tej rośliny, lepiej jest nie uprawiać jej w miejscach o ograniczonej przestrzeni.
Przypisy
Bibliografia
Hasło nie występuje w innych lekcjach!
