Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Randy Ferbey

Randy Ferbey

Randy Ferbey
Państwo
Kanada
  Kanada
  Alberta
Data i miejsce urodzenia 30 maja 1959
Edmonton
Miejsce zamieszkania Edmonton
Drużyna
SkipRandy Ferbey
Czwarty Brad Gushue
DrugiMark Nichols
OtwierającyRyan Fry
Występy
6 (1988, 1989, 2001-2003, 2005)
Brier 8 (1987-1989, 2001-2005)
Dorobek medalowy
Mistrzostwa Świata
Srebro
Lozanna 1988
Złoto
Milwaukee 1989
Złoto
Bismarck 2002
Złoto
Winnipeg 2003
Złoto
Victoria 2005
The Brier
Złoto
Chicoutimi-Jonquière 1988
Złoto
Regina 1989
Złoto
Ottawa 2001
Złoto
Calgary 2002
Złoto
Halifax 2003
Srebro
Saskatoon 2004
Złoto
Edmonton 2005

Randy Ferbey (ur. 30 maja 1959 w Edmonton ), kanadyjski curler . Jest uznawany za jednego z najlepszych graczy na świecie, jest czterokrotnym mistrzem świata , 6-krotnie wygrywał the Brier i 8 razy mistrzostwa Alberty[1]. Ferbey jako kapitan w swojej drużynie występuje na pozycji trzeciego.

Randy Frebey zaczął grać w curling w 1973 , w latach 1985 i 1986 jako kapitan drużyny zdobył mistrzostwo Alberty mikstów[2], na mistrzostwach Kanady drużyn mieszanych nie odniósł sukcesów. Po raz pierwszy wystąpił na mistrzostwach Kanady w 1987, zespół Pata Ryana, w którym Ferbey grał na pozycji trzeciego, zajął 4. miejsce[3]. Rok później w Round Robin Alberta nie przegrała żadnego z 11 meczów i bezpośrednio zakwalifikowała się do finału, w którym wynikiem 8:7 pokonała Saskatchewan (Eugene Hritzuk)[4]. Na MŚ 1988 drużyna Pata Ryana w fazie grupowej nie została pokonana, z 1. miejsca dotarła do finału, gdzie przegrała z Norwegią (Eigil Ramsfjell) 4:5[5]. Drużyna Pata Ryana w niezmienionym składzie obroniła tytuł mistrzowski w 1989, w finale pokonując Kolumbię Brytyjską ( Rick Folk ) 3:2[6]. Po rundzie grupowej Mistrzostw Świata 1989 z bilansem 6-3 Kanada zajmowała 3. miejsce, w półfinale pokonała Szwecję 4:3. Randy Ferbey zdobył swój pierwszy tytuł mistrza świata po wygranej 5:4 nad Szwajcarami (Patrick Hürlimann)[7].

W 1990 Ferbey opuścił drużynę Ryana i próbował zakwalifikować się z nowym zespołem do the Brier. Obok Ferbeya grali tam Don Walchuk, Pat McCallum i Greg Muzechka. Nowy zespół nie osiągnął większego sukcesu. Ferbey w sezonie 1994/1995 grał w zespole Brada Hannah. W 1996 ponownie związał się z drużyną Pata Ryana, który powrócił z Kolumbii Brytyjskiej. Rok później postanowił samodzielnie skompletować zawodników, Randy obrał od tego czasu pozycję trzeciego, na czwartej pozycji nieprzerwanie występuje David Nedohin, Carter Rycroft początkowo był drugi jednak w sezonie 1998/1999 był otwierającym a jego miejsce na 2. pozycji zajął Scott Pfeifer. W drugiej połowie 1999 miejsce Rycrofta, który odszedł do Kevina Martina , zajął Marcel Rocque, w takim składzie Randy Ferbey gra do dziś.

Do 2001 zespół nie mógł przejść przez rywalizację w prowincji, w 2001 Ferbey po raz pierwszy jako skip wygrał mistrzostwa Alberty i wystąpił na the Brier. Do półfinałów Mistrzostw Kanady 2001 Alberta awansowała z 1. miejsca, w półfinale zmierzyła się z Ontario (Wayne Middaugh) pokonując je 8:6. Alberta wygrała całe mistrzostwa pokonując w finale Manitobę (Kerry Burtnyk) 8:4[8]. Na mistrzostwach świata w Lozannie zespół Ferbeya przegrał w półfinale ze Szwajcarią 5:6 a później w małym finale z Norwegią 9:10[9]. Rok później zespół Randy'ego Ferbeya powtórzył krajowy sukces i w finale the Brier 2002 pokonał 9:4 Johna Morrisa z Ontario [10]. Na drodze do finału MŚ 2002 Kanada pokonała w półfinale Stany Zjednoczone 10:6. Zespół zdobył tytuł mistrzów świata po wygranej 10:5 nad Norwegami ( Pål Trulsen )[11]. W 2003 Randy Ferbey obronił tytuł mistrzowski zarówno w Kanadzie jak i na świecie. W finale rozgrywek krajowych pokonał gospodarzy turnieju, Nową Szkocję (Mark Dacey) 8:4[12]. Trzeci tytuł mistrzów świata Ferbey zdobył pokonując szwajcarską drużynę Ralpha Stöckliego 10:6.

Podczas Nokia Brier 2004 w Round Robin Alberta zajęła 2. miejsce z bilansem 10-1, jedyną porażką był mecz z Nową Szkocją. W meczu 1-2 Page playoff Ferbey pokonał Nową Szkocję 10:6 i ponownie spotkał się z nią w finale, tam jednak Mark Dacey zrewanżował się za porażkę rok wcześniej i Alberta przegrała 9:10, w ostatnim endzie tracąc 3 kamienie[13]. W następnym roku w finale mistrzostw kraju ponownie zmierzył się z Nową Szkocją, był to jednak zespół Shawna Adamsa, w tym meczu Ferbey wygrał 5:4. W 2005 Kanadyjczycy byli gospodarzami mistrzostw świata . Zespół Ferbeya Round Robin zakończył bilansem 8-3 wraz z pięcioma innymi reprezentacjami. W tie-breaker pokonał Finów ( Markku Uusipaavalniemi ) 9:5, w meczu 3-4 Norwegów (Paal Trulsen) 7:6. Półfinał zakończył się także wygraną Kanadyjczyków, pokonali wówczas Niemców ( Andreas Kapp ) 8:6, w finale Kanadyjczycy po roku przerwy odzyskali tytuł mistrzów świata, wysoko (11:4) pokonali Szkotów ( David Murdoch )[14].

Od 2006 zespół Randy'ego Frebeya nie wywalczył tytułu mistrza Alberty, w Boston Pizza Cup 2008 i Boston Pizza Cup 2009 w finale przegrywał z Kevinem Martinem , odpowiednio 3:7 i 5:8. W rozgrywkach World Curling Tour Ferbey zmierzył się 34 razy z Martinem, wygrał 10 spotkań z czego 3 w 2009[15]

W grudniu 2009 Ferbey rywalizował w Canadian Olympic Curling Trials 2009 o możliwość reprezentowania Kanady na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2010 . Zajął tam 5. lokatę. Pomimo nieobecności Kevina Martina na Boston Pizza Cup 2010 , Ferbey nie będzie reprezentował Alberty na Tim Hortons Brier 2010 . W finale podobnie jak dwukrotnie wcześniej przegrał z Kevinem Koe (5:7)[16].

Wraz z końcem sezonu 2009/10, po 12 latach wspólnej gry, drużyna złożona z Ferbeya, Nedohina, Pfeifera i Rocque'a, rozpadnie się[17]. Trójka kolegów Ferbeya z zespołu zdecydowała zrobić przerwę w karierze curlingowej, natomiast sam Ferbey dołączył do drużyny Brada Gushue .

Wielki Szlem

Turniej2003/20042004/20052005/20062006/20072007/2008 2008/2009 2009/2010
Canadian OpenAFSFFQFx QF
World Cup of Curling xQFWFQFQF x
The National AxSFSFASF F
Players' Championships AAWSFQFW QF
Legenda
A= nie uczestniczył
x= nie zakwalifikował się do fazy finałowej
QF= ćwierćfinał
SF= półfinał
F= finał
W= zwycięstwo

Drużyna

CzwartyTrzeciDrugiOtwierający
2010 Brad Gushue Randy FerbeyMark NicholsRyan Fry
1999/2010David NedohinRandy FerbeyScott PfeiferMarcel Rocque
1998/1999David NedohinRandy FerbeyScott Pfeifer Carter Rycroft
1997/1998David NedohinRandy Ferbey Carter Rycroft Pat McCallum
1996/1997Pat RyanEd LukowichRandy FerbeyMerv Bodnarchuk
1994/1995Brad HannahRandy FerbeyPat McCallumRich Vurko
1990Randy FerbeyDon WalchukPat McCallumGreg Muzechka
1988/1989Pat RyanRandy FerbeyDon WalchukDon McKenzie
1987Pat RyanRandy FerbeyDon WalchukRoy Hebert
Drużyna mikstowa
1986Randy FerbeyPenny RyanPat RyanWendy Bain
1985Randy FerbeyMichelle SolingerDon BartlettWendy Bain

Przypisy


Inne hasła zawierające informacje o "Randy Ferbey":

Umowa społeczna ...

1959 gitarzysta zespołów The Sisters Of Mercy i Dead Or Alive 30 maja – Randy Ferbey , kanadyjski curler 31 maja Renata Butryn , polska polityk Leszek Malinowski , polski artysta kabaretowy, ...

Proceedings of the National Academy of Sciences ...

Algorytm genetyczny ...

Jason Mraz ...

Duchy Goi ...

82. ceremonia wręczenia Oscarów ...

Hammett ...

Kategoria:Odznaczeni Purpurowym Sercem ...

Rick Folk ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Randy Ferbey":

Hasło nie występuje w innych lekcjach!





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie