Harald zur Hausen

Harald zur Hausen (ur 11 marca 1936 w Gelsenkirchen ) – niemiecki lekarz, laureat Nagrody Nobla ^[1].

Studiował medycynę na Uniwersytecie w Bonn , Uniwersytecie w Hamburgu i Uniwersytecie w Düsseldorfie . Na tym ostatnim uzyskał w 1960 roku tytuł doktora nauk medycznych. Po studiach pracował przez kilka lat na uniwersytecie w Düsseldorfie. Kolejnym etapem jego kariery naukowej był pobyt na Uniwersytecie Pensylwanii w USA. W roku 1969 zur Hausen habilitował się na uniwersytecie w Würzburgu , gdzie prowadził badania w Instytucie Wirusologii. W roku 1972 objął nowo utworzoną katedrę wirusologii klinicznej na uniwersytecie Erlangen - Norymberga , a w 1977 katedrę wirusologii i higieny na uniwersytecie we Fryburgu Bryzgowijskim. W latach 1983 - 2003 pełnił funkcję prezesa kuratorium Niemieckiego Centrum Badań nad Rakiem w Heidelbergu . Od 1991 jest członkiem zagranicznym Polskiej Akademii Nauk .

Jego badania dotyczyły etiologii raka szyjki macicy . Zur Hausen wykazał, że wywołuje go wirus brodawczaka ludzkiego . Dzięki temu możliwe stało się opracowanie szczepionki obniżającej ryzyko zachorowania na ten nowotwór, jeden z najczęstszych nowotworów złośliwych u kobiet. Za to odkrycie w 2008 roku uhonorowano go Nagrodą Nobla w dziedzinie fizjologii i medycyny .

Nagrody i wyróżnienia

• 1975 r. Nagroda im. Roberta Kocha.
• 1986 r. Nagroda im. Charlesa S. Motta.
• 2000 r. Medal Virchowa na Uniwersytecie w Wuerzburgu.
• 2008 r. laureat Międzynarodowej Nagrody Fundacji Gairdner (Gairdner Foundation International Award.

Od 1991 r. członek zagraniczny Wydziału VI Nauk Medycznych Polskiej Akademii Nauk .^[2] W 1994 nadano mu tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Karola w Pradze ^[3].

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Biografia na stronie Fundacji Gardnera
• Polska Akademia Nauk