Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Rada Bezpieczeństwa ONZ

Rada Bezpieczeństwa ONZ

Sala posiedzeń Rady Bezpieczeństwa w siedzibie ONZ w Nowym Jorku

Rada Bezpieczeństwa – jeden z sześciu organów głównych ONZ powołany na mocy Karty Narodów Zjednoczonych (jej istnieniu i kompetencjom poświęcono rozdział V, VI i VII KNZ)

Na Radzie Bezpieczeństwa ciąży główna odpowiedzialność za utrzymanie pokoju i bezpieczeństwa na świecie. Podobnie jak Zgromadzenie Ogólne, może ona nakładać sankcje na państwa członkowskie.

Spis treści

Członkowie Rady Bezpieczeństwa

RB składa się z 5 stałych członków oraz 10 członków niestałych, wybieranych na 2 lata zgodnie z tzw. kluczem regionalnym (5 miejsc dla Afryki i Azji , 2 Ameryki Łacińskiej , 2 Europy Zachodniej i 1 Europy Środkowej ). Teoretycznie państwa te powinny posiadać "szczególne zasługi w utrzymaniu międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa", w praktyce jednak decyduje parytet geograficzny.

CHRL jest reprezentowana w Radzie Bezpieczeństwa dopiero od 1971 r. Wcześniej w Radzie Chiny reprezentował przedstawiciel Tajwanu .

Aktualnie w skład Rady Bezpieczeństwa wchodzą[1]:

Dawniej w skład Rady Bezpieczeństwa wchodzili:

Postulaty rozszerzenia składu członkowskiego

Obecnie prowadzone są prace nad ewentualnym rozszerzeniem liczby członków RB, wśród kandydatów na członków stałych wymienia się m.in. Niemcy , Japonię , Indie i Brazylię ( G4 ). Żywo dyskutowana jest też kwestia powołania członków półstałych, którymi mogłyby zostać mocarstwa regionalne np. Włochy , Arabia Saudyjska , Nigeria , Egipt czy Pakistan . W Unii Europejskiej rozważano swego czasu, by prawa Wielkiej Brytanii i Francji scedować na całą Wspólnotę, nie zgodziły się na to jednak same zainteresowane państwa.

Głosowanie w Radzie Bezpieczeństwa

Rada przyjmuje uchwały większością 9 głosów spośród 15 członków. Wśród uchwał wyróżnia się uchwały dotyczące spraw proceduralnych oraz uchwały dotyczące innych spraw. W przypadku spraw innych do ważności uchwały wymagane są zgodne głosy członków stałych. Jednak w drodze zwyczaju wykształciła się zasada, że uchwała zostaje przyjęta także w wypadku, gdy żaden z członków stałych nie wyrazi sprzeciwu (pierwszy przypadek takiej interpretacji, niezgodnej z literalnym brzmieniem art. 27 Karty Narodów Zjednoczonych, miał miejsce w 1950 r. w związku z interwencją ONZ w Korei ). Do zawetowania rezolucji potrzeba więc determinacji jednego z członków stałych lub 7 głosów innych państw. Ten sposób głosowania jest powszechnie krytykowany, swą słabość ujawnił m.in. w trakcie kryzysu irackiego 2003 , proponuje się więc, by wprowadzić tzw. podwójne weto (co najmniej 2 członków permanentnych musiałoby zagłosować przeciw, by decyzja nie weszła w życie).

W historii Rady Bezpieczeństwa najczęściej wetowali: Związek Radziecki (116), USA (42), Wielka Brytania (23), Francja (15) i Chiny (5, w tym raz przedstawiciel Republiki Chińskiej )[].

RB przedkłada ZO sprawozdania coroczne lub specjalne (art. 24, ust. 3), w artykule 26 zobowiązano ją zaś do poczynienia szczególnych kroków prowadzących do kontroli zbrojeń.

Przypisy

  1. Members of the Security Council ( ang. ). ONZ. [dostęp 2010-01-22].

Zobacz też

Linki zewnętrzne


Inne hasła zawierające informacje o "Rada Bezpieczeństwa ONZ":

Podróżnik ...

Oddychanie komórkowe ...

1972 ...

Kauen ...

Uniwersytet Witolda Wielkiego ...

Kwas fosforowy ...

Dwudziestolecie międzywojenne na świecie ...

Taryba ...

Mer (urzędnik) ...

Nowa Polityka Ekonomiczna ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Rada Bezpieczeństwa ONZ":

09 Wymijanie (plansza 6) ...

02b Pojęcia podstawowe - część 2 (plansza 9) ...

02c Pojęcia podstawowe - część 3 (plansza 14) ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie