Publiusz Serwiliusz Watia Izauryjski (Publius Servilius Vatia Isauricus), prominentny polityk republikańskiego Rzymu . Syn Gajusza Serwiliusza Watii i Cecylii Metelli , córki Kwintusa Cecyliusza Metellusa Macedońskiego ^[1]. Ojciec konsula w 48 p.n.e, również Publiusza Serwiliusza Watii Izauryjskiego.

Po raz pierwszy wzmiankowany jest w roku 100 p.n.e.; Cyceron w mowie^[2] w obronie Rabiriusza wymienia Serwiliusza w gronie młodych optymatów , którzy wzięli udział w stłumieniu ruchu Saturninusa. Pretor najprawdopodobniej w 90 p.n.e. . W latach 89-88 p.n.e. zarządzał w randze propretora prowincją , Sardynią lub Cylicją , odbywając po powrocie triumf . Przy poparciu Sulli starał sie o konsulat na 87 p.n.e. ale przegrał wybory na skutek wzrastającej niechęci stronnictwa popularów do Sulli^[3]. W 87 p.n.e. w czasie wojny domowej był legatem Lucjusza Korneliusza Sulli . W 82 p.n.e. był ponownie legatem Sulli i rozgromił przeciwników w biwie pod Kluzjum^{[4] [5]}. Konsul w 79 p.n.e. wyznaczony przez Sullę . Początkowo sprzeciwiał się odbyciu przez Pompejusza triumfu (Pompejusz nie sprawował jeszcze przewidzianych w cursus honorum urzędów uprawniających do triumfu) ale później zmienił zdanie^[6]. Po konsulacie objął namiestnictwo (jako prokonsul ) prowincji Cylicja ^[7] z zadaniem przeprowadzenia kampanii przeciwko piratom . Trudna sytuacja w prowincji Azji związana z wojnami Rzymu z Mitrydatesem rozzuchwaliła piratów operujących z wybrzeży Cylicji, którzy praktycznie panowali na morzu pomiędzy Kretą , Achają i Cyreną ^[8]. Serwiliusz najpierw pokonał piratów w bitwie morskiej a następnie po wyparciu ich z morza, przeniósł działania na ląd. Wygrał wiele bitew, zdobył szereg miast piratów ( między innymi Olympos w Licji i Fazelis w Pamfilii ), pokonując też Izaurów i zdobywając ich główna twierdzę, Izauros ^{[9] [10][8]}. Frontinus podaje ^[11],że Serwiliusz zmienił bieg strumienia, z którego czerpali wodę obrońcy twierdzy, zmuszjąc ich w konsekwencji do poddania Iazuros. Pod jego rozkazami służył w Cylicji późniejszy dyktator , Gajusz Juliusz Cezar . ^[12].Po powrocie do Rzymu odbył triumf w 74 p.n.e. i otrzymał przydomek (agnomen) Izauryjski. Zwycięstwo Serwiliusza nad piratami nie było jednak ostateczne, wkrótce ponownie rozpanoszyli sie na morzach i Rzym musiał znów wydać im wojnę, tym razem zlecając dowództwo Pompejuszowi ^[8]. W 63 p.n.e. Serwiliusz ubiegał się o godność najwyższego kapłana ( pontifexa maximusa ) po zmarłym wtedy Kwintusie Cecyliuszu Metellusie Piusie piastującym dotychczas ten urząd. O stanowisko to ubiegał sie też inny znakomity senator Kwintus Lutacjusz Katulus Kapitoliński ale obaj zostali pokonani przez Cezara ^[13]. W 55 p.n.e. został wraz z Markiem Waleriuszem Messalą wybrany cenzorem ^[14]. Zmarł w 44 p.n.e. .

Zobacz też

Drzewo genealogiczne Serwiliuszów

Źródła

1. ↑ Cyceron w mowie Pro domo sua bezpośrednio zwraca sie do Serwiliusza, mówiąc o Metellusie jako jego dziadku Marek Tulliusz Cyceron : Pro domo sua; 123 ( łac. ). [dostęp 2009-04-25].
2. ↑ Marek Tulliusz Cyceron : Pro C. Rabirio perduellionis reo ad quirites; 21 ( łac. ). [dostęp 2009-04-23].
3. ↑ Sulla, Rozdział dziesiąty. W: Plutarch z Cheronei : Żywoty sławnych mężów. edycja komputerowa www.histurion.pl. 
4. ↑ Księga druga, 28. W: Wellejusz Paterkulus : Historia rzymska. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2006, s. 74. . 
5. ↑ Sulla, Rozdział dwudziesty ósmy. W: Plutarch z Cheronei : Żywoty sławnych mężów. edycja komputerowa www.histurion.pl. 
6. ↑ Pompejusz, 14 Sulla, Rozdział dziesiąty. W: Plutarch z Cheronei : Żywoty sławnych mężów. edycja komputerowa www.histurion.pl. 
7. ↑ Periocha księgi XC. W: Tytus Liwiusz : Dzieje Rzymu od założenia Miasta. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1982, s. 276. 
8. ↑ ^{8,0 8,1 8,2} Księga Pierwsza, 41. W: Lucjusz Anneusz Florus : Zarys Dziejów Rzymskich. Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich, 1973, s. 65. 
9. ↑ Periocha księgi XCIII. W: Tytus Liwiusz : Dzieje Rzymu od założenia Miasta. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1982, s. 275. 
10. ↑ Księga druga, 39. W: Wellejusz Paterkulus : Historia rzymska. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2006, s. 90. . 
11. ↑ III 7,1. W: Sekstus Juliusz Frontinus : Strategemata . [dostęp 2009-04-125].  ( ang. )
12. ↑ Boski Juliusz, Rozdział 3. W: Gajusz Swetoniusz Trankwillus : Żywoty Cezarów. Warszawa: Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich, 1972, s. 32. 
13. ↑ Gajusz Juliusz Cezar, Rozdział 7. W: Plutarch z Cheronei : Żywoty sławnych mężów. T. II. Wrocław: Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich, 2004, s. 556. . 
14. ↑ "M(arcus) Valerius M(arci) f(ilius) / Ma(ni) n(epos) Messall(a) / P(ublius) Serveilius C(ai) f(ilius) / Isauric(us) cens(ores) / ex s(enatus) c(onsulto) termin(arunt)"' w Corpus Inscriptionum Latinarum: 06, 1234g ( łac. ). [dostęp 2009-05-15].