Publius Claudius Pulcher - członek patrycjuszowskiego rodu Klaudiuszów, jednego z najbardziej wpływowych w okresie republiki . Od niego bierze początek gałąź Klaudiuszów Pulcher . Syn Appiusza Klaudiusza Kaudeksa (Appius Claudius Caudex), konsula w 264 r. p.n.e.. edyl w 253 p.n.e.

Jako konsul Publiusz w 249 p.n.e. w czasie I wojny punickiej zaatakował flotę Kartagińską pod Drepanum (dzisiejsze Trapani ) na Sycylii . Został pobity tracąc 93 okręty ze 120. Uważano, że porażkę spowodował postępek Klaudiusza, który święte kurczaki używane do wróżenia wyniku bitwy, a które nie chciały jeść, co uważano za złą wróżbę, kazał wyrzucić do morza mówiąc "niech piją, skoro nie chcą jeść". Został odwołany do Rzymu i polecono mu wyznaczyć dyktatora . Pogardliwie dla senatu wyznaczył na dyktatora swojego podwładnego Marka Klaudiusza Glycjasza. Oskarżony o niekompetencję został uznany za winnego. Zmarł krótko potem, prawdopodobnie śmiercią samobójczą.

Jego synem był Appiusz Klaudiusz Pulcher , konsul w 212 p.n.e.

Zobacz też

• Drzewo genealogiczne Klaudiuszów Pulcher