Zęby mleczne ośmioletniego dziecka

Zęby mleczne, czasowe (dentes decudui) – pierwsze pokolenie zębów .

Zęby mleczne człowieka rosną od szóstego (pod koniec) do trzydziestego miesiąca życia. Jest ich razem dwadzieścia (po dziesięć w szczęce i w żuchwie ), przy czym w uzębieniu mlecznym nie ma zębów przedtrzonowych . Ze względu na kształt koron i korzeni oraz wykonywaną czynność zęby mleczne dzielą się na trzy grupy: w połowie każdej szczęki są wtedy dwa siekacze , jeden kieł i dwa trzonowce . Ich wypadanie następuje w okresie między szóstym, a trzynastym rokiem życia. Pomiędzy szóstym, a jedenastym-dwunastym rokiem w jamie ustnej znajdują się zarówno zęby mleczne, jak i stałe . Niekiedy zęby mleczne zostają na całe życie.

Liczba zębów mlecznych

Erupcja i eksfoliacja

Erupcja (wyżynanie) oraz eksfoliacja (wypadanie) zębów zachodzi u każdego człowieka w określonym dla każdego zęba momencie^[1]:

m-c – miesiąc, r.ż. – rok życia

Różnice między zębami mlecznymi a stałymi

W ogólnych zarysach zęby mleczne przypominają kształtem zęby stałe . Istnieją jednak ogólne i szczególne cechy różniące je.

• Przy szyjce zębów mlecznych znajduje się wałeczek szkliwa otaczający koronę, zwany obręczą zęba (cingulum dentis).
• Korzenie zębów mlecznych są mniejsze i cieńsze niż korzenie zębów stałych, lecz w trzonowcach mlecznych są one szerzej rozstawione.
• Krzywizna korzenia w zębach mlecznych uwidacznia się w stopniu nieznacznym.
• Zęby mleczne w okresie poprzedzającym ich wypadnięcie są rozchwiane. Jest to ruchomość fizjologiczna, występująca na tle resorpcji korzeni. Podobna ruchomość zębów stałych jest objawem patologicznym .

Przypisy

Bibliografia

• Anatomia, topografia i filogeneza zębów człowieka. Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1956.