Święty Prokop,
scs.
Wielikomuczenik Prokopij (ur. w III wieku w
Jerozolimie
, zm.
8 czerwca
303
) –
prawosławny
męczennik
,
święty
Kościoła katolickiego
[1] i
prawosławnego
[2].
Żywot świętego
Prokop pochodził ze znanej rzymskiej rodziny zamieszkałej w Jerozolimie. Jego ojcem był chrześcijanin o imieniu Krzysztof, a matką
poganka
Teodozja. Wcześnie stracił ojca i był wychowywany przez matkę. Otrzymał świetne wykształcenie i wstąpił na służbę do cesarza rzymskiego
Dioklecjana
. Szybko piął się po szczeblach kariery i w 303 roku został wyznaczony przez cesarza na
prokonsula
w
Aleksandrii
z zadaniem zwalczania miejscowych chrześcijan. W czasie podróży usłyszał głos z nieba, karcący go za sprzeciwianie się Chrystusowi.
W Aleksandrii Prokop nie tylko nie zaczął prześladowań, ale rozpoczął walkę z pogańskimi wierzeniami. Na skutek donosu własnej matki został aresztowany i poddany torturom. Dzięki wytrwałości w znoszeniu bólu nawrócił na
chrześcijaństwo
wielu żołnierzy i mieszkańców
Cezarei Nadmorskiej
, w tym własną matkę.
Z rozkazu Dioklecjana wszyscy zostali
ścięci
w 303 roku.
Kult
Wspomnienie liturgiczne
w Kościele katolickim obchodzone jest
8 lipca
Cerkiew prawosławna wspomina wielkiego męczennika 8/21 lipca[3], tj.
21 lipca
wg
kalendarza gregoriańskiego
.
Ikonografia
W
ikonografii
święty przedstawiany jest jako młody, pozbawiony zarostu, mężczyzna w zbroi rzymskiego rycerza oraz jasnoczerwonym płaszczu. Uzbrojony jest w pikę i tarczę, które zależnie od wizerunku znajdują się w jednej bądź obu rękach.
Na niektórych
ikonach
w prawej dłoni trzyma
krzyż
, a niekiedy również
zwój
z napisem: "Przedwieczny Boże, wspomnij ludzi Swych. Ulecz chorych, wybaw cierpiących, a Swemu światu daruj pokój".
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
