Prawo opcji (opcja) – w przepisach dotyczących
obywatelstwa
polskiego jest to swoisty sposób zrzeczenia się obywatelstwa dla dziecka (art. 6 ust. 1 i 2 Ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o obywatelstwie polskim[1]) oraz forma uproszczona nabycia obywatelstwa (art. 6 ust. 3 ustawy).
Zrzeczenie się obywatelstwa dla dziecka
Jeżeli przynajmniej jedno z rodziców dziecka jest obywatelem Polski, dziecko przez urodzenie nabywa obywatelstwo polskie z mocy
prawa krwi
. Jeśli drugie z rodziców ma obywatelstwo innego kraju i dziecku również przysługuje obywatelstwo tego kraju, rodzice w ciągu 3 miesięcy od urodzenia się dziecka mogą złożyć w jego imieniu przed właściwym organem (
wojewodą
lub
konsulem
) zgodne oświadczenie woli, wybierając dla niego obywatelstwo kraju obcego, którego obywatelem jest jedno z rodziców. W przypadku braku porozumienia między rodzicami, każde z nich może w ciągu 3 miesięcy od urodzenia się dziecka wystąpić do sądu z wnioskiem o rozstrzygnięcie sporu.
Termin 3 miesięcy jest
terminem zawitym
.
Nabycie obywatelstwa
Z prawa uproszczonego nabycia obywatelstwa polskiego drogą opcji skorzystać może obywatel państwa obcego, który nabył to obywatelstwo w drodze opcji (zrzeczenia się obywatelstwa polskiego dla dziecka przez jego rodziców). Aby w sposób ten nabyć obywatelstwo polskie, obywatel państwa obcego musi złożyć w tej sprawie stosowne oświadczenie do właściwego organu (wojewody lub konsula) po ukończeniu 16 roku życia, najpóźniej zaś przed upływem 6 miesięcy od dnia osiągnięcia
pełnoletności
. Wyznaczone terminy są terminami zawitymi.
Zobacz też
Przypisy