Postimpresjonizm (czyli sztuka po impresjonizmie) – terminem tym określa się różne zjawiska w sztuce francuskiej na przełomie XIX i XX wieku , wywodzące się z impresjonizmu , ale w dużej mierze odrzucające go. Ramy czasowe określa się też bardziej precyzyjnie jako czas od ostatniej wystawy impresjonistów w 1886 roku do pierwszej wystawy fowistów w 1905 r.

Postimpresjoniści kontynuowali kolorystyczne poszukiwania, a zarazem odrzucili wiele zasad pierwotnego impresjonizmu. Starali się uwolnić obraz od naśladownictwa natury, czyli koncepcji mimesis , kładli nacisk na autonomiczność dzieła malarskiego. Dla wielu artystów postimpresjonizm był punktem wyjściowym w dążeniu do własnego stylu.

Wybitni przedstawiciele tego nurtu to Vincent van Gogh , Paul Gauguin , Paul Cézanne i Henri Toulouse-Lautrec . Z nurtem tym wiąże się twórczość takich grup malarzy jak neoimpresjoniści , nabiści , szkoła z Pont-Aven .

W Polsce terminem postimpresjonizmu określa się kierunki kolorystyczne w malarstwie, zwłaszcza twórczość grupy kapistów .

Bibliografia

• Słownik terminologiczny sztuk pięknych, Warszawa 2006.

Linki zewnętrzne

• Tate Glossary: Post-Impressionism ( ang. )