Projekt "Buddyzacja Wikipedii"

Strona projektu "Buddyzacja Wikipedii

Plik roboczy do tłumaczeń i poszerzeń artykułów

Etapy medytacji w buddyzmie

1. Wyzbycie się pożądań i przywiązania do spraw światowych; niechęć do samsary , determinacja aby się wyzwolić oraz współczucie. To jest wstęp do dalszej praktyki.
2. Wewnętrzny spokój, skupienie na obiekcie medytacji. Stan ten cechuje też przywiązanie do doświadczeń płynących z głębokiej koncentracji - do błogości, radości i przejrzystości umysłu.
3. Kiedy wspomniane wyżej lgnięcie ustaje, pozostaje jeszcze subtelne przywiązanie do pustki. Koncentracja zwana jest wówczas "jasno rozróżniającą".
4. Doskonałość medytacji osiągamy gdy tylko spoczywamy w rzeczywistości takiej, jaka jest, bez tworzenia czegokolwiek.

więcej...

Artykuł miesiąca

Mahamudra ( sanskryt : Mahāmudrā; język tybetański : Czagczen; transliteracja Wyliego : phyag chen to skrót od Czagja Czenpo; transliteracja Wyliego : phyag rgya chen po co w tłumaczeniu oznacza Wielka Pieczęć) – najbardziej zaawansowane nauki buddyjskie obecnie praktykowane głównie w tradycjach buddyzmu tybetańskiego związanych z nowożytnym przekazem tantr sarma (buddyzm) , tj. w tradycjach sakja , kagju i gelug .

Etymologia

Słowo mahamudra z sanskrytu można tłumaczyć jako Wielka (maha) Pieczęć lub Ślad (mudra), gdzie np. alegoria do pieczęci sygnującej wosk gwarantując autentyczność listu, co w tym przypadku odnosi się do "Doskonałego Oświecenia".

Ściślej wyjaśnia to tłumaczenie od słowa Czagja Czenpo, transliteracja Wyliego : phyag rgya chen po)^[1]:

• czag, odnosi się do osobistego i autentycznego zrealizowania obecności "pustości" ( siunjata ) wybiegającego poza werbalne bądź myślowe konstrukcje
• gja, odnosi się do słowa "pieczęć", która uprawomocnia stan niezmienionego autentycznego "samo-wyzwolenia", nienarodzonego naturalnego stanu ( ang . the Ordinary Mind) poza który nie może wybiec bądź go ogarnąć ani samsara ani nirwana , gdyż wszystkie zjawiska mają "wielką pieczęć" ostatecznej rzeczywistości
• czenpo, odnosi się do słowa "wielka", gdyż jest wszystko ogarniająca (poznaniem) realizacją unii mądrości i "pustości", której nie "przewyższy" nawet żadna doskonała dharmakaja .

Tradycje mahamudry

IX Karmapa Łangczuk Dordże (1556-1603 r. n.e.) autor uznanych przewodników do praktyk mahamudry stosowanych obecnie w tradycji kagju

Terminu mahamudra używa się we wszystkich tradycjach buddyzmu tybetańskiego, włączając nawet tradycję ningma , na różne rodzaje praktyk. W tradycji sakja i gelug mahamudra związana jest z doskonałym zrealizowaniem tantr jogi najwyższej . Jednak w szczególności tradycja kagju wyróżnia trzy rodzaje mahamudry^[2]:

• "Mahamudrę Sutr", zwaną też "ścieżką wyzwolenia", która jest ujęciem dla stopniowego rozwoju praktykującego opartym głównie na siastrach mahajany związanych z naukami o naturze Buddy tj. głównie Utarratantrasiastry, oraz na madjamace i postawie bodhiczitta , gdzie rozwija się medytację wyciszenia ( skt. śamatha, tyb. szine) oraz doskonały wgląd ( skt. vipaśyanā, tyb. lagtong), a kluczowe są dogłębne metody bezpośrednich instrukcji ukazujących (ang. pointing out instructions) typowych dla tradycji wadżrajana i opartych na oddaniu dla mistrza i jego linii przekazu^[3].
• "Mahamudrę Tantr", zwana też "ścieżką metod", która jest ujęciem tantr Jogi Najwyższej bazujących na fazie budującej (tyb. czierim) mandali jidama oraz fazie spełniającej (tyb. Dzogrim) pracy z kanałami, wiatrami i esencjami w ciele (np. Sześć Jog Naropy ).
• "Mahamudrę Esencji", zwana też "ścieżką esencji serca", która jest ujęciem natychmiastowej ścieżki bazującej na zrealizowaniu stanu oświecenia zwanego "Zwyczajny Umysł" ( ang : the Ordinary Mind) i na unikalnych metodach o pochodzeniu tantr Jogi Najwyższej, ustnych bezpośrednich przekazach linii mahamudry mistrza oraz tradycji pieśni zrealizowania (sanskryt: doha) i dziełach mahasiddhów , ścieżki jedynie gdy doskonale zrealizowany mistrz mahamudry bezpośrednio przekaże unikalną inicjację (chociaż może mylnie wyglądać niczym zwykła czynność) zwaną inicjacja "Wadżra Mądrości" (sanskryt: adhishthana, ang. the empowerment of vajra wisdom) dla niezwykle oddanego i otwartego na to autentycznego ucznia.

Przypisy

więcej...

Filozofia

Filozofia buddyjska została zapoczątkowana przez Buddę , prawdopodobnie w VI wieku p.n.e. lub V wieku p.n.e .

Krótki opis podstawowych prawd i kierunków w filozofii buddyjskiej

Cztery szlachetne prawdy :

1. Pierwsza Szlachetna Prawda o Cierpieniu (Dukkha)
2. Druga Szlachetna Prawda o Przyczynie Cierpienia (Dukkha)
3. Trzecia Szlachetna Prawda o Ustaniu Cierpienia (Dukkha)
4. Czwarta Szlachetna Prawda o Ścieżce Prowadzącej do Ustania Cierpienia (Dukkha)

Proces ustawania Cierpienia (Dukkha) opisany jest poprzez Dwanaście ogniw współzależnego powstawania , gdzie pierwszym ogniwem oraz pierwotnym źródłem Cierpienia jest Niewiedza .

Stan doskonałego ustania Cierpienia to Nirwana , gdzie następuje wyzwolenie od cyklu narodzin i śmierci, czyli samsary , ponieważ ustanie niewiedzy prowadzi do tego, że nie powstają splamienia i odpowiadająca im karma , a po śmierci nie dochodzi do kolejnego wcielenia (zgodnie z procesem reinkarnacji według dwunastu ogniw współzależnego powstawania ).

Siunjata to kluczowe pojęcie występujące w buddyzmie i jest niezbędnym pojęciem dla zrozumienia mahajany . Zgodnie z jej doktryną wszystkie rzeczy i dharmy są przejawieniami pozbawionymi realnego istnienia (pustymi). Szkoły buddyzmu wczesnego (tzw. hinajany ) na ogół przyjmowały realne istnienie dharm, takimi jakimi wydają się przejawiać, choć zakładały brak tożsamości "ja". Zrealizowanie "pustości" (Siunjata) zjawisk oprócz doprowadzenia do wyzwolenia od cierpienia ( dukkha ) umożliwia w buddyzmie również osiągnięcie Doskonałego Oświecenia . Nauka o tym odnosi się do postawy bodhisattwy , który szuka Doskonałego Oświecenia nie tylko dla samego siebie, ale przede wszystkim w celu pomocy wszystkim czującym istotom.

Podstawy buddyjskie wspólne dla wszystkich tradycji:

1. Wszystkie złożone zjawiska są nietrwałe .
2. Wszystkie naznaczone skazą ( splamieniami i prowadzącą do nich odpowiednią karmą ) rzeczy i zdarzenia są Cierpieniem ( Dukkha ).
3. Wszelkie zjawiska i stany są pustością i są pozbawione własnego istnienia, bądź braku tożsamości "ja".
4. Nirwana jest prawdziwym ustaniem Cierpień i Niewiedzy .

więcej...

Ilustracja

Ciekawostki

• Imię Budda znaczy "Przebudzony". Siddhartha Gautama znany jest także podimionami Śakjamuni, co oznacza "Mędrzec z rodu Śiakja" i Bodhisattva, czyli "Kroczący drogą ku oświeceniu".

• Ocenia się, że buddyzm wyznaje 250 milionów ludzi. Niestety nie można podać dokładnej liczby zwolenników nauk Buddy, ponieważ na Wschodzie buddyzm uważany jest za doktrynę, która nie przeszkadza w uczestnictwie w praktykach i obrzędach konfucjańskich, hinduistycznych, szintoistycznych czy taoistycznych.

• Buddy nie czci się jako boga, jednak oddaje się cześć jego posągom, wokół których skupiają się praktyki religijne buddystów i które rozpowszechnione są na całym obszarze panowania buddyzmu. Na posągach tych Siddhartha przedstawiany jest często z wydłużonymi płatkami uszu, z których zwisa biżuteria. Na jego głowie znajduje się kok, który symbolizuje mądrość i światło wewnętrzne. Czasami ręka posągu dotyka ziemi, by przypomnieć walkę Buddy z Marą, uosobieniem zła. Na innych posągach Budda leży na boku, w pozycji, którą, według przekazu, przyjął bezpośrednio przed śmiercią.

Do zrobienia

Oto artykuły, które oczekują na utworzenie:

Do poszerzenia i poprawienia

Następujące artykuły wymagają poszerzenia:

Kategorie artykułów

więcej...

Pomoc

Jeśli chcesz pomóc przy tworzeniu artykułów związanych z buddyzmem to poniżej znajdziesz kilka przydatnych odnośników: