Pomrów wielki (Limax maximus) -
ślimak
z rodziny
pomrowcowatych
.
Opis. Osiąga długość ciała do 20 cm. Ciało o zmiennej barwie, z charakterystycznymi plamami. Nie wytwarza
muszli
.
Występowanie. Pochodzi z południowo-zachodniej Europy. W Polsce jest
gatunkiem zawleczonym
, najprawdopodobniej przypadkowo (zob.
introdukcja
). Występuje na całym terytorium. W ostatnich latach wzrasta jego liczebność. Jest zaliczany do gatunków szkodliwych. W uprawach rolnych, szczególnie w szklarniach, tunelach foliowych i w przechowalniach może wyrządzać duże szkody. W naturalnym środowisku nie posiada wrogów, którzy mogliby w wystarczający sposób redukować jego populację.
Biotop. Można go spotkać w
zaroślach
,
lasach
, parkach,
ogrodach
, ale także w pobliżu domów,
tuneli foliowych
i
szklarni
. Zamieszkuje tereny podmokłe, ukrywa się w trawach i różnego rodzaju zacienionych miejscach. Unika miejsc suchych i nasłonecznionych. Szczególnie lubi miejsca z rozkładającą się materią organiczną.
Tryb życia. Odżywia się rozkładającą się materią organiczną oraz grzybami. Występuje też u niego zjawisko
kanibalizmu
.
Rozród. Jest jajorodny i jest
obojnakiem
. Może rozmnażać się samodzielnie, bez udziału innego osobnika jako
hermafrodyta
. Zwykle jednak dochodzi do
zapłodnienia krzyżowego
pomiędzy dwoma osobnikami. Odbywa się to w dość specyficzny sposób - mianowicie kopulujące z sobą ślimaki (każdy z nich jest hermafrodytą) wykonują charakterystyczny "taniec", wisząc przy tym na wytworzonych przez siebie pasmach śluzu. Jaja składa w wilgotnym podłożu.
Rozród ślimaków poprzez zapłodnienie krzyżowe
