|
Polski Czerwony Krzyż
Polski Czerwony Krzyż (PCK) - najstarsza polska organizacja humanitarna będąca członkiem Międzynarodowego Ruchu Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca. Zajmuje się udzielaniem pomocy humanitarnej w czasie klęsk i wojen, pomocą socjalną, nauką pierwszej pomocy, prowadzeniem zabezpieczeń medycznych imprez masowych, propagowaniem idei honorowego krwiodawstwa, rozpowszechnianiem znajomości międzynarodowego prawa konfliktów zbrojnych.
Podstawy prawne funkcjonowania
Polski Czerwony Krzyż działa na podstawie Ustawy z dnia 16 listopada 1964 roku o Polskim Czerwonym Krzyżu (Dz. U. Nr 41, poz. 276) oraz wydanego na jej podstawie Statutu zatwierdzonego Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 25 października 2004 r. (Dz. U. Nr 237, poz.2372).
PCK jest stowarzyszeniem krajowym Czerwonego Krzyża Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu Konwencji Genewskich o ochronie ofiar wojny z dnia 12 sierpnia 1949 roku (Dziennik Ustaw nr 38 poz.171) i Protokołów dodatkowych do tych Konwencji z dnia 8 czerwca 1977 roku (Dziennik Ustaw z 1992 roku nr 41 poz.175).
Historia
Polski Czerwony Krzyż powstał tuż po odzyskaniu przez Polskę niepodległości. Z inicjatywy Stowarzyszenia Samarytanin Polski zwołano 18 stycznia 1919 naradę wszystkich istniejących na ziemiach polskich organizacji kierujących się w działaniu ideałami Czerwonego Krzyża. Organizacje te podczas narady odbywającej się pod patronatem Heleny Paderewskiej utworzyły Polskie Towarzystwo Czerwonego Krzyża.
Po zatwierdzeniu przez rząd statutu Polskiego Towarzystwa Czerwonego Krzyża na zebraniu konstytucyjnym 27 kwietnia 1919 wybrano Zarząd Główny, Prezesem został Paweł Sapieha, a po jego rezygnacji Helena Paderewska.
PTCK zostało zarejestrowane przez Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża i uznane za jedyną organizację czerwonokrzyską działającą na całym terytorium państwa polskiego 24 lipca 1919. Do Ligi Stowarzyszeń Czerwonego Krzyża zostało przyjęte 16 września 1919. W pierwszym okresie działalności Towarzystwo wspierało głownie rannych i chorych w czasie powstania wielkopolskiego i powstań śląskich.
PTCK udzielało pomocy poszkodowanym w wyniku wojen, poszukiwało zaginionych. Prowadziło szereg zakładów lecznictwa. Szkolono pielęgniarki i ratowników. W 1921 powstały pierwsze Szkolne Koła PCK. PTCK zmieniło nazwę na Polski Czerwony Krzyż w 1927 roku. Wtedy patronat nad stowarzyszeniem objął Prezydent RP. Ustalone zostało, że w czasie wojny PCK będzie podporządkowane ministrowi spraw wojskowych. W 1935 roku powołana została w Łodzi Centralna Stacja Wypadkowa z ośrodkiem przetaczania krwi. Rok później w Warszawie utworzony został pierwszy Instytut Przetaczania i Konserwacji Krwi.
Władze PRL pozbawiły PCK autonomii. Począwszy od 1948 PCK był systematycznie pozbawiany przez władze możliwości prowadzenia działalności w zakresie opiekuńczym i leczniczym. Państwo przejęło od PCK majątek stowarzyszenia w postaci m.in. szpitali, prewentoriów, sanatoriów, izb zdrowia, przychodni lekarskich i dentystycznych, stacji opieki nad matką i dzieckiem oraz stacji pogotowia ratunkowego.
Inne hasła zawierające informacje o "Polski Czerwony Krzyż":
Dziady (zwyczaj)
...
Pęcice
...
Rodzimy Kościół Polski
...
Dzień Zaduszny
...
Biskup
...
Mieszko II Lambert
...
Czerwony Krzyż
...
Wincenty Okołowicz
...
Oddychanie komórkowe
...
Grenoble
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Polski Czerwony Krzyż":
19 Sygnały na drodze. Hierarchia sygnałów i znaków (plansza 13)
...
19 Sygnały na drodze. Hierarchia sygnałów i znaków (plansza 15)
...
19 Sygnały na drodze. Hierarchia sygnałów i znaków (plansza 11)
...
|
